«Η διαφθορά είναι τόσο γενική κι έχει τόσο βαθειές ρίζες που σε κάνει να σαστίζεις. Μόνο όταν οι αφορμές της διαφθοράς εξολοθρευθούν πέρα ως πέρα, θα μπορέσουμε να έχουμε μια ηθική αναγέννηση..»
Δ. Σολωμός
Την τύχη του κάθε λαός την κάνει μοναχός του
κι όσα του κάνει η τρέλα του δεν του κάνει οχτρός του.
Μου φάνηκε τόσο στέρεο, που ευχήθηκα να το ιδώ γραμμένο στ΄ανώφλι των πυλών της Βουλής των Ελλήνων.
Γ. Σεφέρης
Και τώρα, αφού πέρασα μια ολόκληρη ζωή κλυδωνισμένη από στρατιωτικά κινήματα, δικτατορίες, μεταπολιτεύσεις ,εξάρσεις, ολέθρους και απογνώσεις, αφού τα έζησα όλα αυτά, κατάσαρκα θα μπορούσα να πώ, σαν Υπηρέτης του Κράτους , βρίσκω πως είναι θλιβερό και βαρύ, καθώς προχωρούν τα χρόνια, να καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν έχουμε προκόψει ούτε μια γραμμή σ΄αυτά τα ζητήματα. Κι όταν ένας τόπος δε δείχνει προκοπή μέσα σε σαράντα χρόνια ,αυτό σημαίνει πως πέφτει κατακόρυφα. Τον είπα τον καημό μου σε μερικούς, οι περισσότεροι παραξενεύτηκαν ,αλλά κάποιοι από τους πεπειραμένους συνομήλικους μου διασκέδασαν: το βρήκαν το φαινόμενο σαν ένα δείγμα σταθερότητας του ελληνικού χαρακτήρα. Πρέπει να έχω μείνει αθεράπευτα ρομαντικός Ωστόσο συλλογίζομαι συχνά εκείνον τον άλλο συναισθηματικό χαρακτήρα, τον παλιό δάσκαλό μου, τον Μακρυγιάννη. Τον παραφράζω: ‘’Ως τώρα όλοι βαλθήκαμε να καταβροχθίσουμε την Ελλάδα , η στάθμη αυτής της τροφοδοσίας ολοένα κατεβαίνει, σε λίγο θ΄αρχίσει να μας τρώει εκείνη…
Δε μου φταίνε οι θεσμοί και τα πολιτικά συστήματα ,μου φταίει το δαιμόνιο που έχουμε να εξευτελίζουμε τον κάθε θεσμό και το κάθε σύστημα , και να σκεπάζουμε τα καμώματά μας με ρητορείες. “Δε γίνεται πολιτική με την αγιαστούρα”. Το άκουσα πολλές φορές.
Η ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΙΠΩΤΗ…
Το πράγμα που γυρέψαμε , διατυπώνοντας τη σκέψη μου και τη συμπόνια μου για τά άλλα τα εγώ και τα εμείς ήταν:
ΜΙΑΝ ΕΛΛΑΔΑ ..ΚΑΘΑΡΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΕ ΤΗ ΦΩΝΑΖΟΥΝΕ ΕΛΛΑΔΑ.
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ Λ. ΜΠΙΣΤΑΡΑΚΗΣ