Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος
Κοινωνικός και Πολιτικός Επιστήμονας
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στην παράταξη «Ορίζοντες» με τον Παναγιώτη Μαργέτη
Όταν με ρωτούν κάτι τέτοιο από τη μία πλευρά το θεωρώ μια αυτονόητη αστεία ερώτηση, που σκέφτομαι να μην της δώσω τη δέουσα βαρύτητα και άρα να αφήσω να απαντηθεί από τα συμφραζόμενα και από την άλλη πλευρά διακρίνω, όντως, πως υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να ταμπελοποιούν την εκπροσώπηση του λαού με το επάγγελμα.
Και τότε έρχεται η στιγμή που σκέφτομαι πως οφείλω να πάρω θέση, πρώτον γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω ποια είναι τα συμφραζόμενα του καθενός και δεύτερον, δεν μπορώ να σιωπώ σε κάτι που με βρίσκει κάθετα αντίθετο ή φαίνεται από μακριά ότι είναι λάθος.
Αρέσκομαι να θέτω ερωτήματα. Επομένως, το πρώτο πράγμα που διαπερνάει το νου μου είναι «Χωράνε τα προβλήματα της πόλης σε ένα λευκό χαρτί;» «Τετραγωνίζονται οι ανάγκες των πολιτών;» ή «Τα αιτήματα τους έχουν συγκεκριμένο σχήμα» ή «Μήπως μπορούμε να δωσουμε λύση στα προβλήματα των πολιτών μας παίρνοντας το χάρακα και τραβώντας γραμμές ή ακόμα καλύτερα, παίρνοντας το ποντίκι του υπολογιστή και τραβώντας με κλίκ τις διαστάσεις τους;»
Η απάντηση ειναι σε όλα αρνητική.
Ο πολίτης από τη στιγμη που θα σε εμπιστευτεί με την ψήφο του δεν χρειάζεται να του βγάλεις το βιογραφικό σου ούτε να του τονίσεις την επαγγελμάτική σου ιδιότητα χρησιμόποιώντας τη ως εργαλείο πειθούς. Άλλα πράγματα χρειάζεται ο πολίτης. Δεν τον ενδιαφέρει εάν είσαι άψογος τεχνίτης, μηχανικός, καθηγητής, δικηγόρος, γιατρός ή επιστήμονας; Κανένα από όλα τα προαναφερθέντα επαγγελματα δεν έχει σημασία.
Εκείνο που έχει σημασία είναι να του δώσεις τις απαντήσεις που τόσα χρόνια δεν μπορεί να βρει. Και εάν δεν μπορείς να δώσεις απαντήσεις δώσε έστω μία απάντηση σε κάτι.
Εγώ προσωπικά είμαι Κοινωνικός και Πολιτικός Επιστήμονας και είμαι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στην Παράταξη του κύριου Μαργέτη. Ας σταθώ όμως στο πρώτο….Πολιτικός και Κοινωνικός Επιστήμονας…εεε και; Αυτό απαντάει στο εάν θα είμαι σωστός διαχειριστής των προβλημάτων των συμπολιτών μου; Ξέρω από Μάρξ, Μακιαβέλι, Λένιν. Ξέρω, επίσης, τι είναι πολιτική επιστήμη, τι είναι κόμμα, ομάδα πίεσης, δημοκρατία και πολλά αλλά….Επειδή τα γνωρίζω σημαίνει 100% πως μπορώ να τα εφαρμόσω. Ή μήπως οι γνώσεις μου έλυσαν τα προβλήματα και όλα είναι καλά ή θα ειναι καλά;
Όχι, σαφώς. Δεν σημαίνει ότι είμαι η πιο σωστή επιλογή επειδή κουβαλάω μία πολύ καλή ακαδημαϊκή πορεία με ξένες γώσσες και διακρίσεις. Αυτά τα απέκτησα με κόπο και ακόμα χτιζω το βιογραφικό μου αλλά για το δικό μου μέλλον. Για το μέλλον του τόπου αυτά τα νομίσματα δεν περνάνε.
Σε εμένα πολλοί άνθρωποι είδαν τις γνώσεις μου και με παρακίνησαν να ασχοληθώ με τον τόπο. Όμως, καλύτερα με έκανε αισθανθώ όταν υπήξαν και άνθρωποι που δεν αναγνώρισαν αυτό το τετριμμένο ακαδημαϊκό μου υπόβαθρο αλλά αυτό το κάτι άλλο, που εάν με εμπιστευθείτε θα καταλάβετε και όλοι οι υπόλοιποι.
Αν δεν βγεις να αφουγκραστείς τις ανησυχίες των πολιτών, εάν δεν τσαλακωθείς, εάν δεν αποδεχθείς τις αποτυχίες σου όπως θα αποδεχόσουν τις επιτυχίες σου, και εάν δεν είσαι εκπαίδευμένος να ψάχνεις πέρα από τα δικά σου «σχέδια» τότε είναι καλύτερα να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα που πίστευες για σένα. Και να ξέρεις ένα πράγμα….Το σημαντικότερο πράγμα είναι να μπορείς να κοιτάς τον πολίτη στα μάτια ακόμα και εάν απέτυχες. Ο πολίτης ζητάει την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Εάν εφησυχάζεσαι ότι μπορείς να διαχειριστείς μια πόλη επειδή ξέρεις καλά να τραβάς γραμμές, να αγορεύεις στα δικαστήρια, να γιατρεύεις και να διδάσκεις, τότε σίγουρα πρέπει να αρχίσεις να προβληματίζεσαι.