Γράφει η Οικονομοπούλου Αγγελική
Φιλόλογος
Κάποτε το 18ο αιώνα ένας άνθρωπος, ονόματι Φρανσουά Μαρί Αρουέ, γνωστός και με το ψευδώνυμο Βολταίρος, είπε πως «η ελευθερία της σκέψης είναι τροφή της ψυχής». Μια τοποθέτηση απόλυτα σωστή. Ένα απόφθεγμα άκρως μελετημένο και ειπωμένο σε μια εποχή γεμάτη προβλήματα, σκέψεις φυλακισμένες και ψυχές παγιδευμένες. Κι όμως γράφτηκε τότε, στα χρόνια του Διαφωτισμού μεν, αλλά μιας γενικής αμάθειας δε. Μια ψυχή που κατάφερε να καλπάσει στο άγνωστο με γνώμονα τη σκέψη, την ελεύθερη, την αχαλίνωτη και την αδέσμευτη.
Σήμερα, εν έτει 2018 περπατάει κανείς ανάμεσα σε πλείστες δεσμευμένες ψυχές. Παγιδευμένες στις παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις της εξέλιξης. Παγωμένες και αποσβολωμένες από τα επιτεύγματα της προόδου. Πλαισιωμένες από μια προοδευτική καθυστέρηση και τυλιγμένες σε μια φενάκη.
Και ο παρατηρητής αυτής της κατάστασης, ο πλανόδιος στην καθημερινή «φυλακή», κοιτώντας τα δεσμά των ψυχών γύρω του , ψάχνει ένα γιατί, ερευνά την αιτία. Αναρωτιέται τι είναι αυτό που φυλακίζει ένα αεικίνητο πνεύμα , μια άτρωτη υπόσταση. Και μέσα στον κυκεώνα των σκέψεων και στα επίμονα ερωτηματικά που ταλανίζουν το μυαλό του, συνειδητοποιεί πως αυτό που τον κρατά αδέσμευτο είναι η σκέψη του, το ό,τι μπορεί να σκέφτεται , αλλά και να το εκφράζει.
Δεν αρκεί να σκέφτεται κάποιος, ούτε να κινείται, για να ενεργοποιήσει την ψύχη του. Πρέπει και να μπορεί να εκφράζεται, να δομεί και να συνθέτει γραπτά και προφορικά τη σκέψη του. Πρέπει να αποτυπώνει τον κάθε χτύπο και βήμα της ψυχής με λέξεις είτε χαραγμένες σωστά στο λευκό ενός χαρτιού, είτε αφήνοντας τες να ελευθερωθούν στον αέρα που αγγίζει τα ώτα του διπλανού του. Δεν αρκεί να χειρίζεσαι καλά μια μηχανή για να είσαι άνθρωπος, ούτε να μπορείς μόνο να μιμείσαι. Για να είσαι άνθρωπος πρέπει να μπορείς μιλάς, αλλά και αυτό να γίνεται σωστά. Όταν μπορείς να χρησιμοποιείς ορθά τη γλώσσα σου τη μητρική, είτε γραπτώς, είτε προφορικώς, τότε σημαίνει πως η σκέψη σου καλπάζει αδέσμευτη. Πως προσπαθεί να συντηρήσει και ορθώσει την ψυχή σου. Πως κάνει καθετί δυνατό για να σε οδηγήσει στο επόμενο βήμα, να σε κρατήσει όρθιο για να κοιτάς ψηλά, για να είσαι άνθρωπος.
Δεν είναι μόνο η οικονομία που πρέπει να διορθωθεί, ούτε τα ονόματα που πρέπει να αποκατασταθούν. Πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για να αναστήσουμε τη σκέψη και να απελευθερώσουμε τις ψυχές μας. Αν δεν θέλουμε άλλους σκλάβους σε ένα κόσμο απατηλό, αρκεί να μάθουμε να μιλάμε ουσιαστικά και ορθά.