ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ
Τι κάνει μια νέα Πολιτεία για να καθαρίσει “την κόπρο του Αυγείου”, την διαφθορά;
ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΛΗΝΟΠΑΙΔΕΙΑ.
Μιλώντας το 1943 στα παιδιά δημοτικού σχολείου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου λέει ο Σεφέρης: “Παιδιά μου, αυτός ο αγράμματος , ο αγωνιστής Μακρυγιάννης υπήρξε ένας από τους πιο μορφωμένους Έλληνες. Γι΄αυτό ήταν ελεύθερος”. Προσέξτε την σύζευξη: Αγράμματος και ταυτόχρονα μορφωμένος. Γιατί στα ελληνικά μορφωμένος σημαίνει ο έχων μορφή. Ο Μακρυγιάννης ήταν μορφωμένος και όχι άμορφος, αγράμματος μεν μορφωμένος δε. Επομένως η παιδεία δεν πάει προς την τεχνογνωσία –μαθηματικά, χημεία, στατιστική κλπ. Αλλά να ξέρω γράμματα, γράμματα, σπουδάματα του Θεού τα πράματα. Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΜΟΡΦΙΑ ,ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΠΟ—ΘΕΩΣΕΩΣ. Δια της μουσικής, της άθλησης, του χορού, της ποίησης. Αυτά είναι τα γράμματά μας , του Θεού τα πράματα. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ Ν΄ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΜΟΡΦΗ. Συστηματικά στην Ψωροκώσταινα η δουλοφροσύνη και η οσφυοκαμψία των εκσυγχρονιστών διαμόρφωσε ένα πλέγμα σχολικό όπου κυριαρχεί ο εθνομηδενισμός, το μίσος και η περιφρόνηση προς τον ελληνικό πολιτισμό, τις κατακτήσεις των ελληνικών γραμμάτων, το μπούκωμα των παιδιών με ψέματα και παραχάραξη του ελληνικού πολιτισμού και βεβαίως με τεχνικό φόρτωμα φλύαρης ασχετοσύνης. Δηλαδή με βαρίδια που δεν έχουν καμία παιδευτική σημασία. Παράδειγμα εξωφρενικής παιδαγωγικής βλακείας. Για να διδάξουν την προστακτική των ρημάτων , σε παιδιά 10 – 11 χρονών, στα σχολικά βιβλία δίδασκαν εδώ και 50, 150 χρόνια ένα μύθο του Αισώπου. Ένας ταλαίπωρος, πάμφτωχος ξυλοκόπος χάνει το τσεκούρι του του πέφτει στο ποτάμι. Ενώ κλαίει για το σκουριασμένο τσεκούρι του, ξαφνικά, εμφανίζεται ένας πανέμορφος νέος με θεϊκή ακτινοβολία. Θαμπώνεται ο ξυλοκόπος και κλαίγοντας του λέει: “Βασιλόπουλό μου, έχασα το τσεκούρι μου”. “Το τσεκούρι σου; Να πάρ”. Ο πάμφτωχος ξυλοκόπος το κοιτάει και λέει: “Δεν το παίρνω”. “Γιατί;” “Γιατί δεν είναι δικό μου αυτό το τσεκούρι. Αυτό είναι χρυσό.” Όταν αρνείται το χρυσό τσεκούρι του λέει: “Πάρε” και του δίνει ένα άλλο ασημένιο. Ξανακυτάει γεμάτος ευγνωμοσύνη ο ξυλοκόπος : “Δεν μπορώ να το πάρω δεν είναι το δικό μου» Το βασιλόπουλο είναι ο ίδιος ο θεός Απόλλων ,ο οποίος δίνει πια το σωστό τσεκούρι στον ξυλοκόπο.
Λοιπόν αυτό το υπέροχο μάθημα περηφάνιας, και τιμιότητας ,δεν άρεσε στα ανδράποδα του ραγιάδικου κομματισμού. Για το εκσυγχρονιστάν και αποβλακιστάν του εθνομηδενισμού ο Αίσωπος ήταν απαράδεκτος, ύποπτος ηθικοπλασίας, φιλοπατρίας και εμμονής σε Απόλλωνες και τίμιους. Όλα αυτά τα σπουδαρχίδια του δοσιλογισμού σιχαίνονται τον μύθο του Αισώπου, διότι μαζί με τις προστακτικές παράλληλα διδάσκει την ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ,ΤΗΝ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑΜΠΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΦΑΝΤΑΧΤΕΡΟ ΠΛΟΥΤΟ. Διδάσκει την κατ’ εξοχήν ελληνική αρετή: τον αγώνα του ξυλοκόπου, την άσκηση. ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΩΣ ΑΣΚΗΣΗ, ΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΥΤ-ΕΞΟΥΣΙΟΥ ΜΟΥ .ΘΕΛΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ! Και διδάσκει τον σεβασμό του Θεού προς τον ταπεινό άνθρωπο. ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΑΡΧΗΣ , ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΠΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΟΥ, ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Αυτό δεν αρέσει στους προσκυνημένους του εκσυγχρονιστάν, διότι ο ξυλοκόπος δίνει το κακό παράδειγμα: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ! Τόλμη σεμνή παρρησίας που πρέπει να έχει ο αυτεξούσιος πολίτης: Δε θα σου κάνω υπακοή ,ακόμη και στην καλωσύνη σου Αρχοντά μου. Θέλω αυτό που θέλω. Δεν θέλω το χρυσάφι σου που θα με εκμαυλίσει. Είμαι ζώον αυτεξούσιο θεούμενο, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΖΩΝΤΟΒΟΛΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ. Και τι σπουδαίο μάθημα αυτή η ταπείνωση του Θεού! Ο Απόλλων το δέχεται! Δεν του επιβάλλει, <<πάρ’ το και βγάλε το σκασμό>>. Ο Θεός δέχεται το αυτεξούσιο του ταπεινού θνητού και κάνει υπακοή και ταπείνωση στον ταπεινό και σκυμμένο του μόχθου ξυλοκόπο ,αλλά όρθιο μέσα στο Αυτεξούσιο της περηφάνιας του. Όλα αυτά προκαλούν αλλεργία στα ξενόδουλα εκσυγχρονιστήρια που διδάσκουν τα παιδιά μας να σκύβουν στον Τούρκο, στον τραπεζίτη και στο καταναλωτικό δάνειο,που μας έδεσε χειροπόδαρα στις<<αγορές>>. Έτσι στη θέση του Αισώπου έβαλαν μια ηλεκτρική καφετιέρα για να διδάξουν την προστακτική. << Βίδωσε, ξεβίδωσε, στρίψε, πιές, ρέψου>. Συμπέρασμα η έσχατη βλακεία ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία.
Λ. ΜΠΙΣΤΑΡΑΚΗΣ