Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Η τάξη και ο προγραμματισμός, είναι σημαντικά στη ζωή μας , γι’ αυτό να έχομε το κάθετι στη θέση του και μια θέση για το κάθετι. Δεν αρκεί να ονειρευόμαστε και να επιθυμούμε κάτι , αλλά πρέπει και να προσπαθήσουμε να το αποκτήσουμε.Να προγραμματίσουμε τι πρέπει και πώς να κάνουμε , για να γίνει το όνειρό μας πραγματικότητα, αλλιώς ματαιοπονούμε. Με άλλα λόγια,για την επιτυχία οποιασδήποτε προσπάθειας,θα πρέπει να κάνουμε προγραμματισμό και να οργανώσουμε προηγουμένως τις κινήσεις μας.Φυσικά χωρίς τη λογική,κανένας στόχος μας ή όνειρό μας δεν θα πραγματοποιηθεί .
Όχι μόνο οι μεγάλες ιδέες,τα μεγαλεπήβολα έργα και οι σπουδαίες επιδιώξεις,αλλά και τα απλά,τα καθημερινά έργα και οι προσπάθειες απαιτούν,τάξη,οργάνωση,προγραμματισμό και βέβαια υπομονή και επιμονή.Ο χρόνος δε σέβεται ό,τι γίνεται βιαστικά,δηλαδή χωρίς προετοιμασία και σχεδιασμό. «όποιος βιάζεται σκοντάφτει.»έλεγαν οι πρόγονοί μας.Ο προγραμματισμός και η οργάνωση,δηλαδή η τάξη στη ζωή μας,είναι ανεκτίμητη συνήθεια. Δίνει ηρεμία, ισορροπία, ευεξία ψυχική, κάνει οικονομία δυνάμεων, μέσων και χρόνου.
Τα οργανωμένα κουνούπια νικάνε πάντα τα ανοργάνωτα… λιοντάρια!Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες , δεν προγραμματίζουμε τις κινήσεις μας και είμαστε… χαλαροί μέχρι υπερβολής. Υπολογίζουμε τα πάντα στο… περίπου και στο πάνω κάτω! Και όπως είναι φυσικό κι’ επόμενο πέφτουμε συνήθως έξω στις εκτιμήσεις μας.
Τώρα με την οικονομική κρίση, ο προγραμματισμός είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητος. Είναι ο τέταρτος συντελεστής της οικονομίας. Αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της οικονομικής επιστήμης ο προγραμματισμός.Με την οργάνωση επομένως και τον προγραμματισμό, κερδίζουμε χρόνο και χρήμα. Αυτό είναι σίγουρο, χωρίς καμία αμφιβολία. Εκείνος που ξέρει να προγραμματίζει και να οργανώνει σωστά τη ζωή του, έχει αυτοπεποίθηση, αλλά και την ικανοποίηση ότι κάνει αυτό που μπορεί και είναι κατορθωτό να γίνει.
Η έλλειψη προγραμματισμού, εκτός από τη σπατάλη χρόνου και χρήματος, δημιουργεί και κωμικοτραγικές καταστάσεις. Μια τέτοια περίπτωση είναι γνωστή στην πόλη μας, πριν από πολλά χρόνια. Δύο συμπολίτες που αγαπούσαν το ψάρεμα, σκέφτηκαν να φτιάξουν μια βάρκα.
Πραγματικά, άρχισαν να την κατασκευάζουν στο υπόγειο του σπιτιού. Πάλεψαν πολλούς μήνες και επειδή ήταν καλοί τεχνίτες και «έπιαναν» τα χέρια τους, η βάρκα έγινε πολύ καλή και μεγάλη. Την έβαψαν, της έγραψαν και το όνομα με ωραία καλλιγραφικά γράμματα «ΔΕΛΦΙΝΙ». Ετοιμάστηκαν λοιπόν να την βγάλουν από το υπόγειο για να τη ρίξουν στη θάλασσα, αλλά διαπίστωσαν ότι δεν … χώραγε να βγει από την πόρτα! Τότε αναγκάστηκαν να προγραμματίσουν και να υπολογίσουν. Τι είναι πιο σωστό; Να γκρεμίσουν την πόρτα ή να διαλύσουν τη βάρκα; Έτσι τελικά έχασαν χρόνο και χρήμα.