Ο «πόλεμος των φύλων μαίνεται στη Δύση. ΠΑΡΟΤΙ ΟΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΗΔΗ ΘΕΣΜΟΙ. Καπελωμένος από τη σεξουαλική «περηφάνια», ο φεμινισμός έχει γίνει η αιχμή του δόρατος των ΗΠΑ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΙΑ ΤΟΥΣ. Άξονας του «πολέμου» είναι φυσικά το ζήτημα εξουσίας: ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ; Ο ΠΑΤΕΡΑΣ, Η ΜΗΤΕΡΑ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ; ΑΠΑΝΤΗΣΗ:» ΚΑΝΕΝΑΣ»! Τα ονόματα «πατέρας», «μητέρα», «γιός», «κόρη» ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ!! ΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΥΛΟ» προηγείται του βιολογικού. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ «ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ « το φύλο τους. Η κόρη θα γίνει «αγόρι». Και το αγόρι «κορίτσι». ΚΑΤΩ Η «ΕΤΕΡΟΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ». ΚΑΤΩ Η «ΟΜΟΦΟΒΙΑ». ‘Η είναι ο άνθρωπος ελεύθερο ΑΤΟΜΟ—ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ Ή ΤΙΠΟΤΑ. Δύο είναι ωστόσο τα κρίσιμα μεγέθη στη διαδρομή κάθε πολιτισμού: Η ΣΥΝΟΧΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.
Στη σύγχρονη Δύση η διαδρομή αυτή στηρίχθηκε στην ΑΤΟΜΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΙΣΗ. ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ ΣΕ ΣΥΜΒΑΣΗ. Το μόνο που έλειπε, ήταν να διακηρύξουν ότι και του Φύλο είναι Σύμβαση. Το έκαναν και αυτό ΚΑΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ή ΕΥΤΥΧΩΣ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.
Τον πόλεμο των φύλων τον ΚΑΤΑΠΑΥΕΙ ΜΟΝΟ Η ΑΥΘΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ. ΠΟΥ ΤΗ ΓΕΝΝΑ Η ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ: ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Και του Υιού του Θεού, που είναι και ο Υιός του Ανθρώπου, στην υπερσυμπαντική τους Κοινότητα. Το «έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν», ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Θ. ΖΙΑΚΑΣ. «Δεν έχουν τον Θεό τους»
Αντιγραφή: Λ. ΜΠΙΣΤΑΡΑΚΗΣ