Άρθρο της μαθήτριας της Β’ Λυκείου Γενικού Λυκείου Νέας Περάμου Ελευθερίας Καμινάρη, στο μάθημα της ερευνητικής εργασίας.
Ο ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι.
Κάποιοι άνθρωποι αρχίζουν να είναι ρατσιστές λόγω πολλών αιτίων. Το κυριότερο αίτιο αποτελεί η δεινή οικονομική κατάσταση μέσα στην οποία ζουν ορισμένοι άνθρωποι και την αποδίδουν στους αλλοδαπούς, οι οποίοι αποτελούν φθηνό εργατικό δυναμικό. Επίσης, ένας σημαντικός παράγοντας είναι η έλλειψη παιδείας. Λόγω αυτής της έλλειψης τα άτομα δεν διαθέτουν σωστή κριτική άποψη ώστε να επηρεάζονται με αποτέλεσμα είτε να αισθάνονται κατώτεροι είτε να φανατίζονται με άλλες ομάδες ανθρώπων. Επιπλέον, το διαφορετικό πάντα φοβίζει. Για παράδειγμα, οι Έλληνες πιστεύουν ότι στην Ελλάδα οι μόνοι επικίνδυνοι είναι οι ξένοι.
Τέλος, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του ρατσισμού, καθώς μυθοποιούν τη δράση των μεταναστών και τους παρουσιάζουν ως πηγή της εγκληματικότητας. Σύμφωνα με μια έρευνα, στην οποία ρωτήθηκαν 6000 άτομα από 12 χώρες της ΕΕ, το 30% των ερωτώμενων ατόμων έχουν υποστεί κάποια μορφή φυλετικής διάκρισης. Στην Φινλανδία καταγράφονται τα περισσότερα περιστατικά φυλετικού ρατσισμού (63%). Χαμηλότερα ποσοστά σημειώθηκαν στην Πορτογαλία (2%) και στο Ηνωμένο Βασίλειο (3%). Στην Ελλάδα την χρονιά του 2017 συνέβη 102 περιστατικά ρατσιστικής βίας με περισσότερα από 120 θύματα. Το 2018 σημειώθηκαν περισσότερα επεισόδια ρατσιστικών φαινομένων.
ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Υπάρχουν πολλά είδη ρατσισμού και έναν από αυτά είναι ο φυλετικός ρατσισμός. Διαχρονικά η γυναικά θεωρείται το κατώτερο ον. Ο φεμινισμός αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κινήματα υπεράσπισης των γυναικών. Πιο συγκεκριμένα εστιάζει στον περιορισμό ή στην εξάλειψη της φυλετικής ανισότητας και στην απόκτηση δικαιωμάτων, συμφερόντων και διάφορων άλλων ζητημάτων στην κοινωνία.
Ο φεμινισμός δεν προσπαθεί να μειώσει το αντρικό φύλο, απλώς προσπαθεί να δημιουργήσει μια ισορροπία. Η φεμινιστική θεωρία ξεκίνησε από λευκές χριστιανές μεσοαστές γυναίκες των περιοχών της Δύσης. Η πρώτη επιστημονική κοινότητα για γυναίκες ιδρύθηκε στο Μίντελμπουρχ, μια πόλη στα νότια της Ολλανδικής Δημοκρατίας, το 1785. Το 1848 στην Νέα Υόρκη έγινε το πρώτο συνέδριο για τα δικαιώματα των γυναικών. Πολλές χώρες παραχώρησαν το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες τον 20ο αιώνα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια του Α Παγκοσμίου Πολέμου και τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο. Οι απαρχές του κινήματος είχε αρχικά την μορφή ενός τετραδίου παραπόνων (1789). Αργότερα εξελίχθηκε στην λεγόμενη Διακήρυξη Δικαιωμάτων (1791). Μετά από 70 χρόνια μεταφέρεται ο αγώνας για την ισότητα των δύο φίλων στην Αγγλία όπου διεκδικούσαν το δικαίωμα ψήφου. Στις Η.Π.Α. το 1848 γίνεται η πρώτη διακήρυξη συναισθημάτων με αιτήματα που αφορούσαν την διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών και ειδικότερα για το δικαίωμα της ψήφου. Μετά από 40 χρόνια διοργανώνεται το πρώτο Φεμινιστικό Συνέδριο. Ημέρα ορόσημο για το φεμινιστικό κίνημα είναι η 8 Μαρτίου 1857, όπου 20.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διεκδικούσαν την μείωση του ωραρίου εργασίας.
ΟΙ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΝΟΜΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Σε όλες τις χώρες όπως είναι φυσικό υπάρχουν νόμοι ώστε να επικρατεί μια τάξη στην κοινωνία. Μέσα σε αυτούς τους νόμους υπάρχουν και οι πιο παράξενοι νόμοι κατά των γυναικών. Στη Σαουδική Αραβία οι γυναίκες απαγορεύεται να οδηγούν. Όλοι γνωρίζουν ότι οι γυναίκες εκεί απαγορεύεται και να ψηφίζουν και να εργάζονται και να ταξιδεύουν. Σε κάποιες πολιτείες των Η.Π.Α. απαγορεύεται να κάνουν ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο οι ελεύθερες και χήρες γυναίκες… τις Κυριακές. Επίσης, στη Φεράρα της Ιταλίας μια γυναίκα η οποία θεωρείται ανέντιμη και με δαιμονική όψη, απαγορεύεται να μπει σε εργοστάσιο παρασκευής τυριών. Οι Ιρανές από την άλλη απαγορεύεται να παρακολουθήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στο παγκόσμιο κύπελλο το 2018 μετά από 40 χρόνια δόθηκε στις Ιρανές ξανά το δικαίωμα παρακολούθησης του Κυπέλλου. Επιπλέον, στη Βόρεια Καρολίνα, τα γυναικεία σώματα πρέπει να καλύπτονται από τουλάχιστον 15 μέτρα ύφασμα. Στο Βατικανό είναι η μόνη χώρα που δεν μπορούν οι γυναίκες να ψηφίσουν και πριν από χρόνια απαγορευόταν και η δημιουργία τραπεζικού λογαριασμού. Συμπληρωματικά στο Βερμόντ των Η.Π.Α. όποια γυναίκα θέλει να φορέσει μασέλα χρειάζεται την άδεια του άντρα της. Στο Ντέλαγουερ της Αμερικής προβληματίστηκαν αν έπρεπε να εφαρμόσουν τον νόμο όπου οι γυναίκες απαγορεύεται να κάνουν προτάσεις γάμου γιατί μάλλον υπήρξαν σκληροί κυνηγοί. Οι γυναίκες που κατοικούν στην πολιτεία του Μιζούρ απαγορεύεται να φορούν κορσέ, διότι υπάρχει το προνόμιο θαυμασμού του καμπυλόγραμμου σώματος μιας νέας γυναίκας. Τέλος, το δικαστήριο της Υεμένης δεν λαμβάνει υπόψη του καταθέσεις γυναικών, οι οποίες δεν έχουν κανένα νομικό μέσο για να προστατευτούν από τη σωματική και τη λεκτική βία ή τη σεξουαλική κακοποίηση.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην Ελλάδα για πρώτη φορά ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934 και το δικαίωμα δόθηκε μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 τους χρόνια και είχαν τουλάχιστον απολυτήριο Δημοτικού. Οι υποψήφιες για να ψηφίσουν ήταν 2.655 κυρίες και δεκτές έγιναν μόνο οι 439. Σε βουλευτικές εκλογές ψήφισαν για πρώτη φορά στις 19 Φεβρουαρίου του 1956. Το δικαίωμα του εκλέγειν στις Ελληνίδες δόθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1930, αλλά μόνο στις εγγράμματες άνω των 30 ετών. Η πλήρης κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών ψηφίστηκε στις 28 Μαΐου του 1952. Το 1953 στην Θεσσαλονίκη εξελέγη για πρώτη φορά γυναίκα βουλευτής, η Ελένη Σκούρα.
Δυστυχώς ακόμη δεν έχει δημιουργηθεί πλήρης ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, ειδικά σε χώρες της Ανατολής, στις οποίες δεν επιτρέπεται στα κορίτσια η φοίτηση σε σχολείο και σε ανώτατες σπουδές. Το φαινόμενο του ρατσισμού χρειάζεται μακροχρόνιους αγώνες για να εξαφανιστεί πλήρως.
Το δικό μου ερώτημα είναι άμα ποτέ θα φτάσουμε στο σημείο να μην είναι κανείς ρατσιστής, να μην ενδιαφέρει κανέναν αν ο δίπλα του είναι μουσουλμάνος ή Αλβανός, ομοφυλόφιλος ή τσιγγάνος. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι κάποιος να κατανοήσει ότι όλοι είμαστε άνθρωποι και τίποτα παραπάνω.
Eτυχε κάποιοι να έχουν περισσότερη μελανίνη από κάποιον λευκό, κάποιοι να προτιμούν το ίδιο φύλο.
Όλα τα προηγούμενα δεν αναιρούν το γεγονός ότι όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα.