Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Ποτέ στο παρελθόν η ανθρωπότητα δεν είχε βρεθεί σε τόσο κρίσιμες ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ. Προκλητικού δηλαδή πλούτου και απίστευτης φτώχειας, σκανδαλώδους δύναμης και εφιαλτικής αδυναμίας, απέραντης επιστημονικής γνώσης και απύθμενης άγνοιας!
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την εκπληκτική πρόοδο της τεχνικής, αφού οι αποστάσεις εκμηδενίστηκαν, αρρώστιες νικήθηκαν και γενικά στην καθημερινότητα έχουμε τώρα πιο πολλές ευκολίες.
Όμως, η ζωή μας δεν είναι τώρα πιο ελεύθερη, ούτε πιο ασφαλής από άλλοτε, γιατί δεν φτιάξαμε έναν καλύτερο κόσμο. Το κράτος δικαίου και της κοινωνικής πρόνοιας είναι πάντα ζητούμενο. Περιφρονήσαμε πατροπαράδοτους προσανατολισμούς και έτσι χωρίς πυξίδα ψάχνουμε για κάποιο σκοπό ζωής, χαμένοι μέσα στην υλιστική κόλαση. Λησμονήσαμε ότι τα ηθικά και τα πνευματικά ζητήματα του ανθρώπου ήταν, είναι και θα είναι ΠΑΝΤΟΤΕ τα ίδια και άσχετα με τις υλικές ή τεχνικές επιτυχίες κάθε εποχής, γιατί όπως έλεγε ο Γκαίτε:
«Σπούδασα φιλοσοφία
Νομικά και Ιστορία
Και όμως με τόσα φώτα
Δεν ξέρω τίποτα, όπως και… πρώτα!».
Μερικοί λένε ότι η ηθική πρόοδος δεν συμβαδίζει με την τεχνολογική πρόοδο. Αυτό είναι όμως λάθος. Η ηθική δεν… προοδεύει. Μένει πάντα ίδια, αλλά εμείς ξεφεύγουμε και ξεστρατίζουμε από αυτή. Με την πρόοδο της τεχνολογίας, ο άνθρωπος πίστεψε πως έγινε «Θεός», αλλά δεν πρόλαβε να γίνει… άνθρωπος ! Δυστυχώς, όσο η ΔΥΝΑΜΗ του ανθρώπου γιγαντώνεται , τόσο η υπευθυνότητα… χάνεται και διαταράσσει τις φυσικές ισορροπίες στο περιβάλλον του.
Αμέτρητους αιώνες οι άνθρωποι ζούσαν αρμονικά με το περιβάλλον και τηρούσαν τα πατροπαράδοτα, γιατί η παράδοση δεν είναι παρελθόν, αλλά παρόν και μέλλον. Κανείς βέβαια δε λέει να κυκλοφορούμε , όπως άλλοτε , με τις… σούστες και τα γαϊδουράκια. Όμως έντιμοι και προκομμένοι πρέπει να γίνουμε, όπως οι πρόγονοί μας. Προοδευτικός πολίτης δεν είναι αυτός που θέλει την πρόοδο στην επιστήμη, γιατί αυτό το θέλουν ΟΛΟΙ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε μοντέρνο δεν είναι κατ’ ανάγκη και καλύτερο.
Ο παραδοσιακός πολίτης δεν είναι ο συντηρητικός πολίτης, αλλά εκείνος που πιστεύει στην παράδοση και αποδέχεται κάθε καινούργιο, αρκεί να μην είναι αντίθετο με τις πατροπαράδοτες αρχές. Θέλει δηλαδή την πρόοδο, αρκεί να προστατεύει το περιβάλλον και να μη θίγει την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα του ανθρώπου.
Ο παραδοσιακός πολίτης είναι και προοδευτικός, ενώ ο συντηρητικός δεν είναι αφού θέλει να μην αλλάξει τίποτα, πράγμα αδύνατον. Αντίθετα, ο παραδοσιακός πολίτης θέλει την πρόοδο με κανόνες και αποδέχεται αλλαγές, που δεν συγκρούονται με τις πατροπαράδοτες αρχές.