Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Oι πραγματικές αλυσίδες δεν είναι στα χέρια, αλλά στον νου και στην ψυχή. Αυτή είναι η πραγματική σκλαβιά, η πιο σκοτεινή.
Οι σκλαβωμένοι μπορούν να παραμείνουν ελεύθεροι άμα το πνεύμα και η ψυχή τους δεν υποκύψει.
Όποιος δηλαδή άνθρωπος έχει μέσα του καθαρό λογισμό και ξάγρυπνη συνείδηση, δε χάνεται και ούτε σκλαβώνεται, γιατί έχει όραμα και είναι ηθικά εξοπλισμένος.
Όταν έχεις αξίες ζωής, καλλιέργεια και προσωπικό στοχασμό και έχεις επίσης προσωπικές στάσεις στη ζωή σου , όπου και αν βρεθείς, με όποιους και αν βρεθείς, δεν παρασύρεσαι, ούτε εκβιάζεσαι! Σου αρέσει το φως και όχι το σκοτάδι.
Οι προαγωγοί ψυχών και σωμάτων βρίσκουν εύκολα θύματα, εκεί όπου απουσιάζει η πίστη και η αξιοπρέπεια, δηλαδή στους νυχτωμένους. Σε εκείνους δηλαδή, που η συνείδηση κοιμάται και η λογική τους έχει στρεβλωθεί στο σκοτάδι.
Οι προαγωγοί λοιπόν και οι έμποροι του σκοταδιού, πηγαίνουν σε αυτούς που δυστυχώς τους.… περιμένουν!
Τους νυχτωμένους, που υπάρχουν γύρω μας, εύκολα τους ξεχωρίζεις. Είναι ευκολόπιστοι και φανατίζονται με κάθε τι που τους εντυπωσιάζει .. Δεν έχουν δική τους γνώμη, γιατί ακολουθούν αυτούς, που τους εκμεταλλεύονται. Ένας νυχτωμένος μπορεί να είναι και πτυχιούχος ανώτατης σχολής, αφού η έλλειψη αρχών δεν είναι ζήτημα σπουδών, αλλά είναι θέμα κυρίως αγωγής.
Όλοι οι νυχτωμένοι πιστεύουν σε συνωμοσίες! Νομίζουν ότι ΟΛΟΙ θέλουν το κακό τους και ότι κυκλοφορούν ανάμεσά μας εξωγήινοι!
Όπως προαναφέραμε, είναι ευκολόπιστοι και νομίζουν ότι είναι αληθινά ΟΛΑ όσα σενάρια κυκλοφορούν, για συνωμοσίες γενικά.
Είναι φανατισμένοι και με το κόμμα που ψηφίζουν και δεν μπορείς να κάνεις σοβαρό διάλογο μαζί τους, χωρίς να μαλώσεις. Είναι, επίσης οι νυχτωμένοι, καχύποπτοι και βλέπουν γύρω τους πολλούς εχθρούς, αλλά τους περισσότερους τους δημιουργούν οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους!
Είναι κρίμα και άδικο να βλέπεις νέους ανθρώπους μορφωμένους, έξυπνους αλλά τόσο ποτισμένους με το δηλητήριο της καχυποψίας και βυθισμένους στο σκοτάδι και όχι στο φως, δηλαδή στην καχυποψία και όχι στον αυθορμητισμό, στη θλίψη και όχι στη χαρά. Η ζωή μας δεν είναι ένα μυστήριο για να λύσουμε, αλλά για να το χαρούμε. Είναι σύντομη η ζωή, όμως για να το καταλάβεις αυτό, πρέπει να… γεράσεις. Το μυστικό της ζωής είναι να βάλεις σκοπό και να τον υπηρετήσεις, γιατί ζωή χωρίς σκοπό, είναι καράβι χωρίς πυξίδα, σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και με πολλούς υφάλους.
Παράθυρο
Μαθητές και μαθήτριες της Δευτέρας Λυκείου του έτους 1968
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
Πριν από λίγες μέρες μου τηλεφώνησε ο συμπολίτης και φίλος Νίκος Μουρτζούκος αδελφός του μακαρίτη πολιτικού μηχανικού και μου θύμισε ένα περιστατικό από την Ιταλική κατοχή . Οι Ιταλοί όταν ήρθαν στα Μέγαρα το καλοκαίρι του 1941, ως κατακτητές , συνέλαβαν πέντε Μεγαρίτες χωρίς αιτία και τους έστειλαν ομήρους στην Ιταλία . Ένας από αυτούς ήταν ο παππούς του πνευμονολόγου και πρώην αντιδημάρχου Λευτέρη Παπαλευθέρη. Αυτή η ενέργεια των Ιταλών είχε σκοπό να τρομοκρατήσει τους Μεγαρίτες . Ευχαριστώ το φίλο Νίκο Μπουρτζούκο για την πληροφορία και καλό θα ήταν όσοι γνωρίζουν περιστατικά από την Ιστορία μας από διηγήσεις ή από γραπτά, εκείνης της εποχής της σκοτεινής , να μας τα στείλουν για να τα δημοσιεύσουμε.