[quote]
«Γίνεται για πρώτη φορά η προσπάθεια να ανέβει μια παράσταση η οποία θα αφορά στη ζωή της καλλιτέχνιδας.
Μια αληθινή ιστορία αγάπης στη σκηνή, που σημάδεψε τις ζωές και την καριέρα των δύο καλλιτεχνών»
[/quote]
Για την παράσταση που έγραψε και σκηνοθετεί πρώτη φορά για το Δημοτικό Θέατρο «Μαίρη Λίντα, το τραγούδι της ζωής μου», που ανεβαίνει στο Στρατουδάκειο την προσεχή Κυριακή και για λίγες παραστάσεις, μίλησε στην «Ε» η Ευγενία Σάλτα.
Πώς ήλθε η ιδέα για ένα έργο βασισμένο στη ζωή της Μαίρης Λίντα;
Η αλήθεια είναι πως ανέκαθεν είχα μια ροπή προς την μουσική…
Στην πορεία της ζωής μου ανακάλυψα πως η ηθοποιία και η σκηνοθεσία είναι δυο τομείς στους οποίους θα μπορούσα να διοχετεύσω την έντονη επιθυμία μου για δημιουργικότητα και εξέλιξη. Έτσι αποφοιτώντας από τον «Ίασμο» την Θεατρική Σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου, παρακολουθώντας σεμινάρια που αφορούσαν στην Σκηνοθεσία και τον Κινηματογράφο και συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές απέκτησα το θεωρητικό και τεχνικό υπόβαθρο για τη δημιουργία μιας πρωτότυπης μουσικοθεατρικής παράστασης.
Διαβάζοντας μια συνέντευξη της Μαίρης Λίντα εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο που η γυναίκα αυτή αντιμετώπισε και διαχειρίστηκε το συναίσθημα της αγάπης και θέλησα να αποτυπώσω όλον αυτόν τον χείμαρρο συναισθημάτων σε ένα έργο στηριζόμενο στην βιογραφία της. Εξάλλου η Μαίρη Λίντα και ο Μανώλης Χιώτης είναι δυο καλλιτέχνες οι οποίοι όχι μόνο είναι ευρέως γνωστοί αλλά και αποτέλεσαν το χρυσό καλλιτεχνικό ζευγάρι που άλλαξε τον ρου της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Ο Δήμος Μεγάρων λοιπόν επέλεξε να δώσει την ευκαιρία και την δυνατότητα σε μια νέα καλλιτέχνιδα, σε εμένα, να παρουσιάσω στο κοινό το πρώτο θεατρικό μου εγχείρημα. Ευχαριστώ λοιπό θερμά τον Δήμο Μεγαρέων για την δυνατότητα που μου έδωσε να δω με σάρκα και οστά ένα όνειρο πολλών χρόνων.
Πώς ήταν η διαδικασία για τη συγγραφή ενός νέου έργου εξ αρχής, βασισμένου όμως σε πραγματικά γεγονότα μιας τέτοιας καλλιτεχνικής προσωπικότητας;
Επρόκειτο για ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα γιατί η συγγραφή του έργου είναι άκρως πρωτότυπη. Το έργο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και έχει γίνει προσπάθεια για την ακριβή αποτύπωση των χαρακτήρων και των συναισθημάτων. Σε αυτό το σημείο πολύτιμη αρωγή υπήρξαν τα συγγραφικά έργα των Μάκη Δελαπόρτα και Αντώνη Κασίτα που πραγματεύονταν τις βιογραφίες του Μ.Χιώτη και της Μ. Λίντα. Σαφώς και υπάρχουν χωρία μυθοπλασίας εντούτοις το σύνολο του έργου αποδίδει την ζωή της Μαίρης Λίντα και όλα τα ιστορικά γεγονότα που στιγμάτισαν την νεότερη ελληνική Ιστορία από το 1938 ως το 1970 με την μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του έργου, το οποίο ολοκληρώθηκε σε μόλις 3 μήνες λόγω έλλειψης χρόνου, πολύτιμη υπήρξε η βοήθεια δύο πολύ σημαντικών συνεργάτιδών μου. Από την μια η Σωτηρία η Ινετζή με στήριξε στην επιμέλεια και στην ψηφιακή μορφοποίηση του έργου μου και από την άλλη η Νάνσυ η Καλέτσου ανέλαβε την φιλολογική επεξεργασία και επιμέλεια. Εργαστήκαμε σκληρά και με πνεύμα συλλογικότητας και αλληλεγγύης γεγονός το οποίο αποδεικνύεται από την πυκνότητα και την συνοχή του έργου μου.
Ποια ήταν η εμπειρία σας πρώτη φορά με την θεατρική ομάδα του Δημοτικού Θεάτρου της πόλης μας;
Πραγματικά εξεπλάγην από την ωριμότητα και τον επαγγελματισμό της θεατρικής ομάδας της πόλης μας. Άνθρωποι με αγάπη για το θέατρο, αγκάλιασαν κατευθείαν το έργο μου και προσπάθησαν να το υποστηρίξουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όλοι μαζί εργάστηκαν επίπονα και αγόγγυστα για 3 συνεχόμενους μήνες προκειμένου να ανέβει η παράστασή μας. Δουλέψαμε έχοντας συλλογικότητα, ομαδικότητα και πειθαρχία. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι ότι άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών και εμπειριών κατάφεραν να «παντρευτούν» σε ένα αρμονικό σύνολο και να αποδώσουν με πειστικότητα τους χαρακτήρες του έργου μου. Ηθοποιοί, μουσικοί, χορευτές και τραγουδιστές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και δεν μπορώ παρά να τους ευχαριστήσω για την θέρμη και την αναγνώριση που επέδειξαν στο πρώτο σκηνοθετικό μου εγχείρημα.
Τι να περιμένει να δει ο θεατής στις παραστάσεις που ξεκινούν την Κυριακή;
Πρόκειται για την παρουσίαση της ζωής της Μ.Λίντα μέσα από μια μουσικοθεατρική αναπαράσταση της ζωής της. Γίνεται λοιπόν για πρώτη φορά η προσπάθεια να ανέβει μια παράσταση η οποία θα αφορά στη ζωή της καλλιτέχνιδας.
Βασικός μου στόχος δεν η απλή περιγραφή των γεγονότων. Κάτι τέτοιο δεν θα είχε νόημα εξάλλου. Θέλησα να παρουσιάσω στην σκηνή μια αληθινή ιστορία αγάπης, μια ιστορία η οποία θα φωτίζει όλα τα πρόσωπα της αγάπης ( πατρική, μητρική, ερωτική κ.λ.π).
Ο έρωτας του Χιώτη και της Λίντα ήταν πολύπλευρος και όχι μονοδιάστατος. Ήταν ένας έρωτας καρμικός που σημάδεψε τις ζωές και την καριέρα των δύο καλλιτεχνών. Όλη λοιπόν η αγάπη που έτρεφαν μεταξύ τους και απέναντι στο τραγούδι έγινε προσπάθεια να αποτυπωθεί μέσω της σκηνοθεσίας με την βοήθεια των γρήγορων εναλλαγών και των ρυθμών, με τη χρήση ειδικών φωτισμών και ψηφιακών μέσων, και με μουσικοχορευτικά μέρη.
Η αληθοφάνεια των χαρακτήρων, τα πρωτότυπα διαλογικά και αφηγηματικά μέρη καθώς και η χρήση ζωντανής μουσικής έχουν δημιουργήσει μια τηλεοπτική σκηνοθεσία που θα έλξει το ενδιαφέρον των θεατών. Η παράσταση χαρακτηρίζεται από δράση, ζωντάνια, κέφι, μουσική αλλά και νοσταλγία
Ποιο είναι το στοιχείο που τελικά θαυμάζετε ή θαυμάσατε μέσα από τη διαδικασία του έργου, από την προσωπικότητα της Μαίρης Λίντα;
Η Μαίρη Λίντα αποτελεί μια ιδιαίτερη και πολυποίκιλη προσωπικότητα. Από μικρή ηλικία βρισκόταν υπό την εποπτεία και την καθοδήγηση των γονέων της και ειδικά της μητέρας της. Γαλουχήθηκε με βάση τα πατροπαράδοτα ήθη γεγονός που αποδεικνύεται σε όλη την προσωπική αλλά και καλλιτεχνική της πορεία. Υπηρέτησε από νεαρότατη ηλικία το ελληνικό πεντάγραμμο με ήθος, ωριμότητα και σοβαρότητα. Αν και αναδείχθηκε σαν μια από τις σπουδαιότερες φωνές την νεότερης Ελλάδας έμεινε προσγειωμένη και προσηλωμένη στην αγάπη της για το τραγούδι. Πάνω από όλα όμως η Μαίρη Λίντα υπήρξε μια γυναίκα που αγάπησε και αγαπήθηκε παράφορα. Ο Μανώλης Χιώτης υπήρξε για εκείνη ο μέντορας-πατέρας, «το λιμάνι της», η αληθινή και ουσιαστική αγάπη. Η αγάπη τους ήταν τόσο μεγάλη και ανυπέρβλητη που ούτε ο χωρισμός, ούτε καν ο θάνατος μπόρεσε να ξεθωριάσει. Αυτό όμως που ταυτίζει την μέση γυναίκα με την Μαίρη Λίντα είναι η αίσθηση της αμφιβολίας που πλανάται στο τέλος του έργου. Αν η Λίντα δεν έφευγε τότε από την Αμερική…..αν η Λίντα δεν είχε τόσο πείσμα…..αν δεν χώριζαν με τον Χιώτη…..αν…..αν…..αν……Αμφιβολίες και αναπάντητα ερωτηματικά τα οποία λίγο πολύ έχουν ταλανίσει όλες μας κάποια στιγμή…..Η Λίντα παρότι αποτέλεσε μια ντίβα του ελληνικού τραγουδιού στη βάση της παρέμεινε μια τρυφερή γυναίκα, μια στοργική σύζυγος μια γυναίκα με πείσμα και επιμονή. Όλες λοιπόν αυτές τις εκφάνσεις της προσωπικότητας της προσπάθησα να τις αποτυπώσω με τη δημιουργία 7 διαφορετικών προσώπων της επάνω στη σκηνή. Κάθε πρόσωπο αποτελεί και ένα κομμάτι- στοιχείο του χαρακτήρα της. Τα 7 αυτά διαφορετικά πρόσωπα συνενώνονται και αποτελούν το πορτρέτο μιας σπουδαίας τραγουδίστριας πίσω από την οποία κρύβεται μια γυναίκα που νοσταλγεί, αγαπά, πληγώνεται, πονά , χάνει και κερδίζει. Τίποτα δηλαδή περισσότερο ή λιγότερο από μια αληθινή γυναίκα του χθες του σήμερα και του αύριο.