Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Να συμφωνούν πρέπει οι πράξεις με τα λόγια μας και να λέμε αυτό που πρέπει, όταν πρέπει.
Με άλλα λόγια, να μη λέμε άλλα και να κάνουμε άλλα. Οι πράξεις μας, πρέπει να είναι στο πλαίσιο της ηθικής και των νόμων, με πυξίδα τα πατροπαράδοτα.
Στο ταξίδι της ζωής, πρέπει να διαλέγουμε για συνοδοιπόρους, δηλαδή φίλους και φίλες, που να έχουν τον ίδιο προορισμό με εμάς. Να αποφεύγουμε τους άλλους, γιατί μπορεί να μας ξεστρατήσουν. Δεν είναι δική μας δουλειά να φέρουμε στον «ίσιο δρόμο» κάθε παραστρατημένο, γιατί αυτό είναι δουλειά και αρμοδιότητα άλλων ειδικών.
Άμα ακολουθήσουμε αυτή την πορεία, ο βίος μας θα αξιολογηθεί θετικά και θα αντιμετωπίσουμε το τέλος μας στο λυκόφως της ζωής μας με γενναιότητα. Αυτός είναι ο ΣΩΣΤΟΣ τρόπος συμπεριφοράς.
Στην κοινωνία μας κυκλοφορούν ανάμεσά μας, διάφορες κατηγορίες ανθρώπων Έλληνες και ξένοι, κλέφτες, δολοφόνοι, άπιστοι, κακοί, κτλ. δηλαδή κάθε καρυδιάς καρύδι όπως λέγανε οι παππούδες μας.
Είμαστε λοιπόν αναγκασμένοι να συναναστραφούμε και με ανθρώπους, που δεν εκτιμούμε ή δεν εμπιστευόμαστε. Όμως ανάλογα με το επάγγελμά μας, θα πρέπει να επικοινωνούμε και με αυτούς, γιατί είναι πελάτες ή συνάδελφοι ή γνωστοί μας.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, χρησιμοποιούμε την ίδια τακτική ακριβώς, όπως κάνουμε και με τα… κάρβουνα! Με μια τσιμπίδα δηλαδή πιάνουμε τα κάρβουνα, όταν είναι αναμμένα για να μην καούμε, και όταν είναι σβηστά, πάλι με τη τσιμπίδα για να μη μουτζουρωθούμε.
Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και με τους ανθρώπους, που δεν εμπστευόμαστε. Να τους κρατάμε, με ευγένεια, σε απόσταση ασφαλείας. Να είμαστε δηλαδή «κουμπωμένοι» όπως λέμε.
Αυτή όμως η τακτική της «τσιμπίδας», δεν είναι ο σωστός τρόπος συμπεριφοράς και προς τους φίλους μας και σε όσους εμπιστευόμαστε.
Οι επαγγελματίες πολιτικοί, ξέρουν και εφαρμόζουν έναν «μεσαίο» τρόπο συμπεριφοράς προς ΟΛΟΥΣ τους ψηφοφόρους τους, δηλαδή ΦΙΛΙΚΑ και σε … απόσταση!
Στα μεγάλα καταστήματα, οι πωλητές έχουν εκπαιδευτεί πώς να συμπεριφέρονται στους πελάτες όταν είναι απαιτητικοί ή νευρικοί, κτλ. Έχουν διδαχθεί δηλαδή στις διάφορες τεχνικές πωλήσεων, για να είναι αποδοτικοί στη δουλειά τους.
Με τους «καλούς» τρόπους συμπεριφοράς, πολλοί έχουν καταφέρει να «ανοίξουν» πόρτες, που άλλοι με πιο πολλά προσόντα δεν κατάφεραν να ανοίξουν. Τα καταφέρνουν δηλαδή καλύτερα στη ζωή , αυτοί που έχουν «σωστούς» τρόπους συμπεριφοράς, από άλλους με περισσότερα προσόντα και πιο ικανούς, αλλά κακότροπους! Δυστυχώς έχουν παραμεριστεί αξιόλογοι άνθρωποι, λόγω της συμπεριφοράς τους! Και είναι πράγματι ΚΡΙΜΑ η υποκρισία, να νικάει την ευθύτητα και την ειλικρίνεια. «Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φἀτο» λέει όμως ο λαός μας.
Τόσο ευκολόπιστος ήταν πάντα ο λαός μας, γι’αυτό τον παρασύρουν εύκολα οι πολιτικοί με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Κρίμα!