Με αφορμή συζήτηση με αγαπημένο φίλο, στην οποία θα αναφερθώ παρακάτω, θυμήθηκα μία υπόθεση του γραφείου μου, από τις πολλές παράξενες, ανισόρροπες και αντίθετες στην κοινή λογική που μου έτυχαν κατά τη μακρόχρονη, δόξα τω Θεώ, άσκηση της δικηγορίας μου, την οποία και σας μεταφέρω. Ο πελάτης και φίλος μου Σπύρος, τον οποίο είχε «φάει» η θάλασσα ως ναυτικό, είχε ένα κομπόδεμα στην Τράπεζα. Προ είκοσι και πλέον ετών, ο Κώστας συζητούσε στην επιχείρησή του με τον Σπύρο, που σύχναζε και αυτός εκεί και παραπονιόταν ότι σκοπεύει να την κλείσει την επιχείρηση, αφού δεν έχει χρήματα να την εκσυγχρονίσει. Ο Σπύρος προθυμοποιήθηκε να τον βοηθήσει (για να μη χάσει και το στέκι του) και δάνεισε στον Κώστα ένα ποσό που διακανονίστηκε να εξοφληθεί σε δόσεις, για τις οποίες εκδόθηκαν ανάλογες συναλλαγματικές. Ο Κώστας όμως, δεν πλήρωσε τις δόσεις και ο Σπύρος, μετά από αρκετό χρόνο από τη λήξη όλων των συναλλαγματικών, μου ανέθεσε να φροντίσω να εκδοθεί από το Δικαστήριο διαταγή πληρωμής σε βάρος του Κώστα και να εισπραχθεί το ποσό που είχε δανείσει, με τους ανάλογους βέβαια τόκους υπερημερίας. Επειδή είχα αρχή στο γραφείο μου να επιδιώκω τη συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς, κάλεσα τον Κώστα και τον συμβούλευσα να πληρώσει ένα μέρος του κεφαλαίου και να υπογράψει νέες συναλλαγματικές για το υπόλοιπο ποσό. Ο Κώστας, όχι μόνο αρνήθηκε να πληρώσει, αλλά, προς μεγάλη έκπληξή μου, επέρριψε ευθύνες στο Σπύρο γιατί τον δάνεισε (!!!) λέγοντάς μου ότι, « εάν δεν με είχε δανείσει, θα είχα κλείσει την επιχείρηση και δεν θα χρώσταγα σήμερα, ούτε σ΄ αυτόν, ούτε και σε άλλους». Θυμήθηκα την ιστορία αυτή γιατί, συζητώντας πρόσφατα με αγαπημένο φίλο μου (εξαίρετο νοικοκύρη και τετράγωνο μυαλό) σχετικά με το μεγάλο χρέος της πατρίδας μας από δανεισμό και τις ανάλογες συνέπειες από αυτόν, σε διαφωνία μας για την ορθότητα των μέτρων προς εξυπηρέτησή του, μου είπε : « Για βάστα ρε Αντρέα, αυτοί που μας δάνεισαν δεν ήξεραν ότι δε θα μπορέσομε να τους ξοφλήσομε ; Ας υποστούν λοιπόν τις συνέπειες !», δηλαδή, να μην τους δώσουμε τα χρήματα πίσω ή να μη τους τα δώσουμε όλα. Η θέση αυτή του φίλου μου με ξάφνιασε γιατί ήταν η ίδια με του Κώστα που αναφέρω παραπάνω, η οποία όμως, δεν με είχε ξαφνιάσει γιατί αυτός ήταν λίγο «λαφρύς» στο μυαλό. Ο φίλος μου όμως, με προβλημάτισε και σκέφτηκα, λες να «κουτιάθη» (μεγαρική η έκφραση), λόγω της ηλικίας μας ; Πριν να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, ευτυχώς, προβάλει στην τηλεόραση ο Υπουργός Οικονομικών κύριος Γιάνης Βαρουφάκης ( για το κύριος και το Γιάνη με ένα ν τα είπαμε σε προηγούμενο άρθρο ) να κατηγορεί εκείνους που μας δάνεισαν ενώ γνώριζαν πως δεν μπορούσαμε να τους επιστρέψομε τα δανεικά, ότι διέπραξαν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας (!!!!!). Και λέω ευτυχώς γιατί απαλλάχθηκε ο φίλος μου από την υποψία μου. Ανάτρεξα επίσης στο προ των εκλογών χρόνο και θυμήθηκα τι υποστήριζε η τότε αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) για τη μονομερή διαγραφή ή κούρεμα του χρέους, που ήταν η σημαία τους (τώρα ως κυβέρνηση το θάψανε), κατηγορώντας τους εταίρους μας ότι, κακώς μας δανείσανε τόσα πολλά και το κάνανε για να μας υποδουλώσουνε, ότι, όλα αυτά που έλεγαν, δηλαδή πως το έλλειμμα της πατρίδας μας το 2009 είναι τεράστιο, ήταν ψέματα ( ο καημένος Καμμένος είχε καταγγείλει – πως το ΄παθε – πως κάποιοι μαγείρεψαν τα στοιχεία, για να μπορούν να μας δανείζουν). Θυμήθηκα επίσης ότι ρώτησαν, πάντα προεκλογικώς, τον κ. Τσίπρα : «Εάν βρεθεί λύση για το χρέος, όπως μείωση των επιτοκίων αλλά και επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που έδωσε η Ευρώπη στην Ελλάδα ( δηλ. αυτά που επιδίωκε η τότε κυβέρνηση ), δεν θα είναι μια ανάσα για τη χώρα;» και εκείνος απάντησε : «Αυτό που λέτε δεν είναι λύση για το χρέος. Ούτε ανάσα. Λύση είναι το κούρεμα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους ….. (τουλάχιστον 70%, εάν θυμάμαι καλά) ». Έτσι λοιπόν αποσιωπάμε τις ευθύνες μας για τη χρεωκοπία και τις αποδίδομε στους Ευρωπαίους.
Από τα παραπάνω γίνεται νομίζω φανερό ότι η λογική αυτή είναι ίδια ακριβώς με τη λογική του Κώστα που ιστορώ στην αρχή του άρθρου.
Εγώ όμως θεωρώ ότι η Ε.Ε :
α) έδωσε σ΄ εμάς το μεγαλύτερο χαμηλότοκο δάνειο στην ιστορία της ανθρωπότητας ( καημένε Καμμένε με τους τοκογλύφους σου).
β) έχασε όσο κανένας άλλος στην ιστορία της ανθρωπότητας από κρατικά ομόλογα.
γ) μας έδωσε τις μεγαλύτερες καθαρές εισροές στην ιστορία της ανθρωπό-τητας (πάνω από 80 δισ. ήταν το καθαρό όφελος, το δώρο της Ε.Ε. μέσω των πακέτων Ντελόρ, των ΜΟΠ και του ΕΣΠΑ στο κράτος μας, χωρίς να επιτευχθεί κανένας σχεδόν σκοπός των προγραμμάτων αυτών, αφού μόνο να διορίζει αργόμισθους ξέρει ).
δ) μας έθεσε όρους που δεν ήταν τίποτε περισσότερο από πίεση για δημοσιονομική εξυγίανση και συνολική μεταρρύθμιση του μοντέλου παραγωγής και διοίκησης.
ε) εμείς (προηγούμενες κυβερνήσεις ) υλοποιήσαμε αυτούς τους όρους ταξικά και μονοσήμαντα, περικόπτοντας αποδοχές και επιβάλλοντας φορολογίες, αντί να επιταχύνουμε μέτρα που θα έφεραν επενδύσεις, να συλλέξουμε τη φοροδιαφυγή και να αλλάξουμε τη λειτουργία του κράτους, γεγονός βέβαια, που δεν βαρύνει τους εταίρους, ούτε τους δανειστές.
στ) μας λέει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να δανείζει άλλο χωρίς να ελέγχει το τι τα κάνουμε τα λεφτά και μας υποδεικνύει τα λάθη που δεν θέλουμε να διορθώσουμε, και εμείς τους θεωρούμε “εχθρούς” με τους οποίους “είμαστε σε πόλεμο”, που “μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό”, που “σφίγγουν τη θηλιά “.
Εάν αυτά που ισχυρίζομαι θεωρηθούν ότι είναι λάθος και εκτός λογικής και συνεπώς κακώς δεν αισθάνομαι περήφανος που η μικρή Ελλάς τα έβαλε με ολόκληρη Ευρώπη, τότε, φαίνεται ότι έχω κουτιαθή λόγω ηλικίας !!!!
ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ
Επ. Δικηγόρος
14/3/2015