Οι παθογένειες είναι του δημοσίου κράτους και όχι της Δημοκρατίας.
εμείς τη γεννήσαμε θα πεις, την κάνουμε ό, τι θέλουμε
γράφει η Αλέκα Σταματιάδη
Για ακόμα μια φορά θα γράψω αγανακτισμένα με αφετηρία όσα γίνονται τελευταία αναφορικά με το πεδίο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην ηλιόλουστη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Με αγανάκτηση και λύπη, έχοντας υπηρετήσει κατά τη γνώμη μου και επαγγελματικά και ακαδημαϊκά τα «μέσα», βλέπω ότι γίνεται μια προσπάθεια να κλείσουν και «μεγάλα» κανάλια με μεγάλο κοινό που φυσικά έχουν χρέη αλλά και τα μικρά –περιφερειακά-μέσα όπως οι τοπικές εφημερίδες που εκφράζουν πολυφωνία αναμφίβολα και τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες αποδεικνύεται και από έρευνες ότι έχουν έντονο ενδιαφέρον για τον τοπικό Τύπο.
Για τον τοπικό Τύπο τα λέμε με την Ένωση εδώ
Το πρόβλημα για ακόμα μια φορά είναι αυτό το –πώς να το πω-αχαρακτήριστο ΠΡΑΜΑ που ονομάζεται ελληνικό κράτος/δημόσιο.
Γιατί αν επιμένεις να μένεις εδώ πέρα δεν είναι μόνο για τον λίγο ήλιο, τη λίγη θάλασσα και το αγόρι μου, αλλά για την ελληνική κοινωνία που όλοι μαζί προσπαθούμε, δημιουργούμε… αλλά πάντα να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο που χτίζει το κράτος για να βάλει τους δικούς του για να ξαναβγεί κυβέρνηση, γιατί σοβαρή πολιτική να ασκήσει δεν μπορεί με τόσα χρόνια ανακύκλωσης πελατών/συνδικαλιστών/ψηφοφόρων στο δημόσιο. Και η σοβαρή πολιτική λείπει γιατί φυσικά λείπει η κοινωνία των πολιτών. Φταίμε κι εμείς, αλλά κάπου πρέπει να μπει μια τελεία στην ανακύκλωση της φαυλότητας.
Την οποία βλέπουμε να προσπαθεί ξανά να επιβληθεί με τον χειρότερο τρόπο μέσω διαπλοκής και δημιουργίας νέου δικτύου μέσων ενημέρωσης που θα ενισχύει το πολιτικό σύστημα.
(δεν “πιάνω” τα των τηλεοπτικών αδειών που θεωρείται και το σοβαρότερο, καθώς δηλώνω άγνοια και δεν παρακολουθώ τηλεόραση, όπως πολλοί από εμάς άλλως τε, ένδειξη και της παρακμής της άρα και της σημασίας της σχετικής συζήτησης περί τηλεοπτικού πεδίου)
«Η αυτονόμηση των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης είναι παθογένεια της δημοκρατίας»
το είπε Υπουργός.
Όταν το πρωτοδιάβασα, κάηκαν μέσα μου τόνοι βιβλίων.
Ασύλληπτο. Για να το γράψω απλά: το να είναι αυτόνομο ένα μέσο, μια εφημερίδα, ένα κανάλι, είναι κακό για τη δημοκρατία.
Μάλιστα, δηλαδή τι είναι καλό για τη δημοκρατία; Να γίνει ένα ωραίο μητρώο από το υπουργείο και τη γενική γραμματεία για σάιτ που θα αρέσουν στους «Αρμόδιους» υπουργούς. Ωραία.
Το παραπάνω ΠΡΑΓΜΑ το ξεστόμισε υπουργός που έχει οριστεί για μεταρρυθμίσεις.
«Μία από τις μεγάλες παθογένειες είναι η αυτονόμηση ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης και η κατάχρηση του ρόλου τους. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι μία από τις βασικές παθογένειες της δημοκρατίας στην Ελλάδα, στην Αμερική και την Ευρώπη είναι η αυτονόμηση συγκεκριμένων πολιτικοοικονομικών κύκλων διά μέσου των ΜΜΕ που κάνουν κατάχρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ενημέρωσης», επεσήμανε ο κ. Βερναρδάκης και πρόσθεσε: «Προφανώς χρειάζεται ρύθμιση. Τι ρύθμιση, αυτό είναι ένα άλλο θέμα»
Και αυτό το ΠΡΑΓΜΑ επιμένει και το χαρακτηρίζει επιστημονική άποψη.
«Επιστημονική άποψη» χαρακτήρισε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης εμμένοντας, παρά τη σωρεία αντιδράσεων, ότι «η αυτονόμηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης συνιστά παθογένεια του πολιτικού και οικονομικού συστήματος στην Ελλάδα.»
«Εννοείται ότι επιμένω απολύτως. Είναι επιστημονική άποψη εκτός από πολιτική» δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.
«Θα καλούσα όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να αναφερθούν εκτεταμένα στην απάντησή μου» ανέφερε ο Χριστόφορος Βερναρδάλης. «Θα εγκαλέσω τα κόμματα που σχολίασαν και ψήφισαν τυποκτόνους νόμους στη δεκαετία του ‘80 και του ‘90» ανέφερε, ανατρέχοντας μερικές δεκαετίες πίσω.
Σύμφωνα δε με τον υπουργό «είναι παγκόσμια συζήτηση για το τι σημαίνει πια η υπερσυγκέντρωση, ο έλεγχος από συγκεκριμένα κανάλια συμφερόντων και το τι σημαίνει δημοκρατία στον έλεγχο των ΜΜΕ».
– Αρμοδιότητες και για παράλληλη εργασία δημοσιογράφων της ΕΡΤ, του ΑΠΕ και της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης στον Ν. Παππά
Είναι ο ίδιος υπουργός που αποφασίζει για τις άδειες των καναλιών.
Λίγο μετά την διά νόμου δικαιοδοσία δρομολόγησης των διαδικασιών για τη χορήγηση αδειών τηλεοπτικών καναλιών, ο υπουργός Επικρατείας Ν. Παππάς, διά άλλης νομοθετικής ρύθμισης σχεδιάζει να αναλάβει και την αρμοδιότητα προσδιορισμού των κριτηρίων βάσει των οποίων οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, στο ΑΠΕ και τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας θα έχουν το δικαίωμα παράλληλης απασχόλησης σε άλλο Μέσο Ενημέρωσης.
Η σχετική διάταξη εμπεριέχεται σε μια ακόμα τροπολογία που κατατέθηκε σήμερα, με στόχο να ψηφιστεί κατά την διαδικασία κύρωσης του νομοσχεδίου για την Δημόσια Διοίκηση.
Υπενθυμίζεται ότι βάσει νόμου που ψηφίστηκε το περασμένο έτος, προβλέπτεται για τους προαναφερόμενους εργαζόμενους ότι μπορούν «κατόπιν αδείας, να απασχολούνται παράλληλα σε έντυπα, ηλεκτρονικά ή διαδικτυακά ΜΜΕ του ιδιωτικού τομέα, εφόσον η παράλληλη απασχόλησή τους δεν σχετίζεται ως προς το αντικείμενό της με τα ιδιαίτερα καθήκοντα της θέσης τους και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας τους» (Νόμος 4339/2015, άρθρο 55§3). Με τη σημερινή τροπολογία σε εκείνη την διάταξη προστίθεται και η εξής φράση: «Τα κριτήρια χορήγησης της ως άνω άδειας, θα προσδιοριστούν με απόφαση που εκδίδει ο Υπουργός, στον οποίο ανατίθενται εκάστοτε οι αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας».
ΔΗΛΑΔΗ: Οι δημόσιοι της ΕΡΤ θα μπορούν να κάνουν τη δουλίτσα τους για την κυβέρνηση για την οποία τους πληρώνουμε, χαλαρά και ταυτόχρονα να κάνουν κι άλλες δουλειές. Πιο σοβαρές ας πούμε, και στα δημόσια ελληνικά ραδιομέγαρα θα ξεκουράζονται.
Και το τελευταίο:
- Δυο-τρεις δημοσιογράφοι ταγμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ γίνονται πηγές-database για επιστημονική μελέτη «συντρόφων» και η μελέτη αυτή γίνεται η βάση που πατάει η κυβέρνηση-ΣΥΡΙΖΑ κατά σύμπτωση-για το νομοσχέδιο των ΜΜΕ. Τέλειο το ελληνικό το γαϊτανάκι, ε;
Τελικά, προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερο να μιλήσει η αγορά και η κοινωνία για το ποια μέσα αξίζουν έκδοσης και λειτουργίας στηρίζοντάς τα με διαφήμιση και αναγνωσιμότητα.
Η κρατική “ρύθμιση” και τα ασαφή τόσα χρόνια νομοθετικά πλαίσια για τα ΜΜΕ πάντα βρώμαγαν διαπλοκή διά της “δημιουργικής ασάφειας”.