Γράφει ο Στέλιος Γκίνης[clear]
Απλοί άνθρωποι του λαού στοχάζονται κάποιες ιδέες, μετά τις φτιασιδώνουν οι ποιητές με ωραίες λέξεις και τελικά τις κάνουν συνθήματα οι πολιτικοί!
Τα συνθήματα αυτά καταλήγουν και πάλι στο λαό, που τα σερβίρουν οι πολιτικοί για να τον παρασύρουν. Όμως μετά τις εκλογές τα συνθήματα ξεχνιούνται, γιατί οι πολιτικοί εξοφλούν τις προεκλογικές υποσχέσεις τους με… άλλα λόγια και όχι με έργα. Δε λένε τη αλήθεια ολόκληρη στο λαό. Προτιμούν να τσακώνονται με τους αντιπάλους, για ασήμαντα ζητήματα, γιατί έτσι αποφεύγουν τα σημαντικά. Δυστυχώς, παραμένει πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος ο λαός.
Για να είμαστε όμως δίκαιοι, δε φταίνε ΜΟΝΟ οι πολιτικοί. Η κοινωνία μας τελευταία έχει υποστεί ηθική κάμψη και πολλοί είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν στο πατριωτικό καθήκον, ούτε στο κοινό συμφέρον, αλλά ΜΟΝΟ στο χρήμα.
Όσοι αντέχουμε ακόμη και αντιστεκόμαστε στην ηθική αυτή πτώση, αναρωτιόμαστε: «πώς θα επιζήσει η Δημοκρατία μας με πολίτες χωρίς ιδανικά, αλλά και χωρίς τους άξιους στα αξιώματα;».
Μας απασχολούν με τα ασήμαντα, για να ξεχνάμε τα σημαντικά! Τα συνθήματα δηλαδή, που δεν είναι μόνο κομματικά, μας παραπλανούν γενικά. Για παράδειγμα, τα διαφημιστικά που ξεσηκώνουν τις νοικοκυρές να αγοράσουν τα προϊόντα που διαφημίζουν και ας μην τα χρειάζονται.
Αγαπημένα συνθήματα των κομμάτων είναι το: «ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ» και η λέξη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ».
Δεν ήταν όμως πάντα στην πατρίδα μας τα συνθήματα έτσι, χωρίς αντίκρισμα. Στην επανάσταση π.χ. του 1821 το σύνθημα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» το έκαναν πράξη οι Έλληνες εκείνης της ηρωικής εποχής. Στην κατοχή επίσης οι ήρωες της Αντίστασης, έγραφαν στους τοίχους με το αίμα τους τη λέξη «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»! Ακόμα πιο παλιά, το σύνθημα «εν τούτω νίκα» έγινε φλάμπουρο νίκης.
Τώρα που ο κόσμος άλλαξε και άλλαξαν οι καιροί, ο καθένας γράφει στους τοίχους, από… αισχρολογίες ή συνθήματα μίσους κατά των αντιπάλων τους, αλλά και … ερωτικά μηνύματα!
Καταλαβαίνω το πάθος του ερωτευμένου νεαρού, αλλά τι του φταίει ο τοίχος του συμπολίτη και γράφει πόσο την αγαπάει;
Τι να πεις για τα συνθήματα μίσους κατά των πολιτικών αντιπάλων; Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι καλοί και κακοί είναι σε ΟΛΑ τα κόμματα; Η κομματική ιδεολογία δεν έχει καμία σχέση με το χαρακτήρα μας. Και οι άλλοι είναι όπως εμείς και έχουν δικαίωμα να έχουν την ιδεολογία τους, αρκεί να μη θέλουν να την επιβάλουν με τη βία στους άλλους.
Πριν από λίγα χρόνια έγινε μόδα το λεγόμενο «γκράφιτι» δηλαδή πολύχρωμα σχέδια και γράμματα σε δημόσια κτίρια και σε βαγόνια τρένων.
Ένα τέτοιο παράδειγμα, ήταν προ διμήνου το βάψιμο κτιρίου του Πολυτεχνείου με μαύρες σκιές!
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι τοίχοι των πανεπιστημιακών σχολών είναι καθαροί και όχι όπως εδώ γεμάτοι συνθήματα. Τι κρίμα!
ΤΡΑΤΕΣ
Του ΠΕΤΡΟΥ ΞΕΝΑΚΗ*
Σαστισμένοι οι άγγελοι προστάτες
Πηγαινοέρχονται στις ράμπες τ’ουρανού
Ανήσυχοι,
Μάταια πασχίζοντας
Ν’ αλλάξουν τους καιρούς,
Στους μυστικούς ψαρότοπους…
Όπως φαίνεται όμως
Όλα παίζονται στα ζάρια
Κι αυτές οι τράτες
Με τα ορθάνοιχτα τους μάτια
Εύκολα μαζώνουν
Τα ευλογημένα ψάρια:
Γύλους, σπάρους και σκορπίνες,
Τόνους, μελανούρια και σκαθάρια
Και σουπιές και καλαμάρια.
Τα μικρά τα μαριδάκια,
Και τις κουτσομούρες
Με τ’ασπριδερά μουστάκια.