Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Κατοικούμε στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, όπου συναντήθηκαν όχι μόνο οι πολιτισμοί, αλλά και οι ανταγωνισμοί της ανθρωπότητας.
Η Ελληνική φυλή, μπορεί να χανόταν για λίγο ή πολύ στα τάρταρα, μα πάντα ξαναφαινόταν στη ζωή κι ανάσταινε λαούς. Όπως δηλαδή ο Διγενής Ακρίτας, που χίλιες φορές πάλεψε στα «μαρμαρένια αλώνια» με το χάρο.
Στα χρόνια της σκλαβιάς οι Έλληνες δεν ένιωθαν δούλοι, αλλά αιχμάλωτοι, που όταν τους δινόταν η ευκαιρία επαναστατούσαν. Αμέτρητοι ήρωες πάλεψαν για λευτεριά, αλλά πέθαναν με το όνειρο της ελεύθερης πατρίδας, αφού γι’ αυτούς η μέρα αυτή δεν ξημέρωσε ποτέ!
Ο Λάμπρος Κατσώνης ήταν ένας από τους ήρωες αυτούς. Γεννήθηκε στη γειτονική μας Λειβαδιά πρωτεύουσα του νομού Βοιωτίας, το 1752 και πέθανε το 1805. Είχε σκοτώσει έναν Τούρκο αξιωματικό και κατέφυγε στα Μέγαρα. Από εδώ κατέληξε στο Μωριά και έλαβε μέρος στον εκεί ξεσηκωμό με τα γνωστά Ορλωφικά. Αμέσως μετά εντάχθηκε ως αξιωματικός στο Ρωσικό στρατό. Με την έναρξη του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και της Τουρκίας, πήγε στην Τεργέστη και οι εκεί Έλληνες, του έδωσαν ένα μεγάλο πολεμικό πλοίο με τριάντα κανόνια, για να πολεμήσει τους Τούρκους. Έτσι ο Λάμπρος Κατσώνης άρχισε τις επιθέσεις κατά των Τουρκικών πλοίων στο Ιόνιο πρώτα και κατόπιν στο Αιγαίο. Αιχμαλώτισε πολλά πλοία των Τούρκων. Τελικά κατάφερε να διοικεί ένα στόλο, φόβο και τρόμο για τους κατακτητές. Στις 31 Αυγούστου του 1778 κοντά στην Κάρπαθο νίκησε τον Τουρκικό στόλο! Μετά από αυτή τη νίκη του, οι Ρώσοι ονόμασαν το στόλο του Κατσώνη, της «Ρωσικής Αυτοκρατορίας» και του προήγαγαν στο βαθμό του υποναυάρχου (υποχιλίαρχου).
Το 1790 συγκρούστηκε και πάλι με τον Τουρκικό στόλο κοντά στην Άνδρο, αλλά νικήθηκε. Τον επόμενο χρόνο στις 11 Αυγούστου 1791 Ρωσία και Τουρκία συμφιλιώθηκαν. Ο Κατσώνης όμως αρνήθηκε να υπακούσει στις εντολές της Ρωσίας και να πάψει να πολεμά τους Τούρκους, αφού η πατρίδα μας ήταν στη σκλαβιά. Συνέχισε λοιπόν τον πόλεμο κατά των Τούρκων. Πήγε στη Μάνη και οργάνωσε επαναστατικό κίνημα. Τελικά το 1798 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κριμαία όπου η αυτοκράτειρα Αικατερίνη του παραχώρησε ένα μεγάλο κτήμα. Εκεί δημιούργησε αμπελώνες και έγινε έμπορος κρασιού. Το απέραντο αυτό κτήμα το ονόμασε ΛΕΙΒΑΔΙΑ (Livadia), όπως την πατρίδα του. Οι εργάτες που δούλευαν στο μεγάλο αυτό κτήμα έκτισαν σιγά – σιγά σπίτια κι έτσι στην τοποθεσία του κτήματος του Κατσώνη, τη Λειβαδιά, δημιουργήθηκε μια μικρή πόλη με αυτό το όνομα. Το 1911 ο Τσάρος Νικόλαος έφταιξε ένα ανάκτορο στη Λειβαδιά, που απέχει περίπου τρία χιλιόμετρα από τη Γιάλτα.
Σήμερα το ανάκτορο αυτό στη Λειβαδιά είναι τουριστικό αξιοθέατο γιατί εκεί υπογράφτηκε η συνθήκη της Γιαλτάς το 1945, μετά τη λήξη του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, από τους μεγάλους της Γης.
Στο αγρόκτημα του Λάμπρου Κατσώνη, ο ΣΤΑΛΙΝ, ΡΟΥΣΒΕΛΤ και ΤΣΩΡΤΣΙΛ αποφάσισαν τις τύχες των λαών, την ίδρυση του ΟΗΕ, τις σφαίρες επιρροής κ.τ.λ. Ήταν βλέπετε οι νικητές.
Το 1979 ο Ρώσος αστρονόμος Chernykh, που εργαζόταν στο Αστεροσκοπείο της Κριμαίας, ανακάλυψε έναν αστεροειδή και τον ονόμασε «Λειβαδιά 3006». Λόγω του Κατσώνη το όνομα της Λειβαδιάς έφτασε ως το διάστημα!