«Μαθήματα αγάπης, αυτοθυσίας και φιλοσοφίας»: Συνέντευξη με την σκηνοθέτιδα Ευγενία Σάλτα
Η νέα χρονιά ξεκινά «πολιτιστικά» στην πόλη μας με την πρεμιέρα της παράστασης «Προμηθέας Δεσμώτης» από την ομάδα του Δημοτικού Θεάτρου Μεγάρων-Νέας Περάμου, στο Στρατουδάκειο.
Πολυαναμενόμενη, μετά από τις χρονιές της καραντίνας, και με επιλογή αρχαίας –κλασικής-τραγωδίας, η παράσταση αποτελεί μια πολύ φιλόδοξη δήλωση στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας.
«Έχω χρέος να εκπολιτίσω το θεατρικό κοινό, να παραδώσω επιμορφωτικά έργα. Με ουσιαστικά νοήματα. Εξάλλου όπως λέει και ο Αισχύλος μέσα από τα Προμηθεϊκά Δεσμά:
«Είναι πιο εύκολο να αφανίζεις και να αποκτηνώνεις, παρά να διδάσκεις και να εκπολιτίζεις» όπως μας είπε η σκηνοθέτιδα της παράστασης Ευγενία Σάλτα, μεταφέροντάς μας τα λόγια του Αισχύλου. Ακούμε τη φράση «τραγωδία» και αμέσως ο θεατής νιώθει ότι θα ακολουθήσει ένα βαρύ θέαμα. ‘Όχι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο». Η Ευγενία Σάλτα μας μίλησε στην παρακάτω συνέντευξη παραθέτοντας τις σκέψεις της πριν την πρεμιέρα της παράστασης, για την επιλογή του έργου, την συνεργασία μέσα στη συνθήκη της πανδημίας και το μέλλον του θεάτρου στην πόλη μας.
Τι ετοιμάζεται τον νέο χρόνο που έρχεται στο Δημοτικό Θέατρο Μεγάρων;
Το Δημοτικό Θέατρο Μεγάρων, έπειτα από αρκετές επιτυχημένες παραστάσεις εντός και εκτός Μεγάρων από το 2015 έως και σήμερα, επανέρχεται δριμύτερα με το θεατρικό έργο του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης» σαν παραμύθι, σε μεταφορά Γιώργου Μπλάνα και σκηνοθεσία Ευγενίας Σάλτα, στον πολιτιστικό χώρο «Στρατουδάκειο Μεγάρων» στις 13 Ιανουαρίου του 2023.
Στο παρελθόν το Δημοτικό Θέατρο Μεγάρων έχει παρουσιάσει έργα βραβευμένα σε διάφορα θεατρικά ερασιτεχνικά φεστιβάλ της Ελλάδας με πρωτότυπα έργα: «Μαίρη Λίντα το τραγούδι της ζωής μου» καθώς και διασκευασμένα έργα: « Χωριό Ηλιθίων», «Πρωτοχρονιάτικες Καλλικατζαροσκανταλιές», « Έτσι είναι… Είναι έτσι;», «Αρχοντοχωριάτης» και «Ορέστεια». Συνεχίζει έως και σήμερα ακάθεκτο τη πορεία του χαρίζοντας στους συμπολίτες μας, θεατρικά έργα τα οποία μπορούν να τα απολαύσουν οικογενειακώς. Αυτό είναι ένα δύσκολο κομμάτι του Δημοτικού θεάτρου, δηλαδή το να μπορείς να απευθύνεσαι σε ένα μεγάλο κοινό, χωρίς να ευτελίζεις κομμάτια ποιότητας αποδίδοντας το σκηνικό θέαμα με σοβαρότητα και συνέπεια προς τους συμπολίτες που μας στηρίζουν και μας αγαπούν.
Όσον αφορά το φετινό μας έργο. Στον ρόλο του ομώνυμου τίτλου της παράστασης, ενσαρκώνει ο αγαπημένος συμπολίτης Παναγιώτης Σταμπόλας, ο οποίος καθηλώνει με τις ερμηνευτικές του μεταβάσεις και την υποκριτική του δεινότητα. Στους υπόλοιπους ρόλους ερμηνεύουν οι ηθοποιοί με ρυθμό και ζωντάνια, προσεγγίζοντας κάθε λεπτομέρεια.
Στον σπουδαίο ρόλο του Ηφαίστου, η βραβευμένη ηθοποιός Μαρία Καραντώνη ξεδιπλώνει με ευαισθησία την συμπόνια της προς τον Προμηθέα. Στο ρόλο του Κράτους, το νέο μέλος την ομάδας Δημήτρης Μανώλης μαρτυρά το αυταρχικό πρόσωπο της εξουσίας. Σε διττό ρόλο η βραβευμένη χορογράφος Μαρισία Σπίνου ως Βία, η οποία αποδίδει κατά τη δραματουργία του Αισχύλου, ότι η Βία παρουσιάζεται σαν βουβή μορφή «όπου Κράτος υπάρχει Βία», η οποία κυριαρχεί με την παρουσία της. Καθώς και σαν Ιώ, η ίδια η ηθοποιός υποδεικνύει ερμηνευτικά τα σοφά λόγια του Αισχύλου ότι «όποιος είναι στην εξουσία πιο εύκολα αποκτηνώνει παρά εκπολιτίζει». Η Ιώ και ο Προμηθέας είναι συμπάσχοντες μπροστά στην τυραννίδα του Διός.
Ο Σπύρος Κέντρος στον ρόλο του Ωκεανού ως καιροσκόπος, ένας κομφορμιστής θεός, υποτάσσεται σε όποια εξουσία βρίσκεται στο θρόνο. Στο ρόλο του Ερμή ο Αλέξανδρος Δάλλας ως φερέφωνο της εξουσίας, φωτίζει ερμηνευτικά ότι «περισσότερη εξουσία έχει το φερέφωνο από αυτόν που φέρει την εξουσία». Στις Ωκεανίδες (χορός) ερμηνεύουν οι: Αθηνά Μήλεση, Ευφροσύνη Τσεγκέλη και Έλενα Μανώλη, που με γλυκόπικρο και σπαρακτικό τρόπο συνάμα, αποδίδουν την ολοκληρωτική τους πίστη στο δίκαιο, στην ελευθερία και στον σεβασμό τους στον Προμηθέα, ο οποίος εκπολίτισε το ανθρώπινο είδος με το λαμπρό θεϊκό Πυρ και τους έμαθε το μυστικό της αθανασίας.
Στην μεγάλη προσπάθεια μας ώστε να ανέβει με επιτυχία αυτό το δύσκολο έργο, η προπονήτρια Σοφία Τσεγκέλη αγκαλιάζει το εγχείρημά μας με την εντεκαμελή ομάδα του ΑΓΣ Νηρέας, Ο Σύλλογος των Πρωταθλητών. Ο συγκεκριμένος Σύλλογος φέρει πολλές πρωτιές στο ενεργητικό του ως σύλλογος ενόργανης πρωταθλητισμού. Η Σοφία Τσεγκέλη, την οποία και ευχαριστώ προσωπικά για την ανιδιοτελή της αγάπη στην τέχνη και στην ομάδα μας, αποδεικνύει σε κάθε βήμα της τον ασυναγώνιστο επαγγελματισμό της.
Στο έργο συμμετέχουν ακόμα και ο Βαγγέλης Αρναούτης και Σπήλιος Θεοχάρης στην πρώτη σκηνή του έργου, σαν εκτελεστές του Κράτους.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Βρισκόμαστε στην ερημιά του κόσμου. Ο Προμηθέας με χαλκάδες, σφυριά και τις αλυσίδες του Ηφαίστου, οδηγείται από το Κράτος και τη Βία, να καρφωθεί στα απόκρημνα βράχια. Η συμπαράσταση που του δείχνει ο Ήφαιστος γλυκαίνει την αγριότητα των θεών και του τοπίου. Αυτή η συνεργασία του Κράτους με την Βία και πιο συγκεκριμένα το Κράτος που ασκεί βία, αποτέλεσε παγκόσμια αρχή του Δημοσίου δικαίου. Το κράτος είναι η μοναδική πηγή του «δικαιώματος» για τη χρησιμοποίηση βίας, όπως παραστατικά μας το παρουσιάζει ο Αισχύλος.
Ο Τιτάνας Προμηθέας τιμωρείται, γιατί έκλεψε το θεϊκό Πυρ και το δώρισε στους ανθρώπους. Μόλις αποχωρούν οι δήμιοί του, στον τόπο του μαρτυρίου καταφθάνει ο Ωκεανός, με τις κόρες του τις Ωκεανίδες, και συμβουλεύουν τον Προμηθέα να αλλάξει την άκαμπτη στάση του έναντι του Παντοδύναμου Δια, προκειμένου να σωθεί. Το ίδιο επιχειρεί και η αδικημένη Ιώ, η κόρη του βασιλιά του Άργους Ίναχου, που την ερωτεύτηκε ο Δίας και που τώρα, μεταμορφωμένη σε αγελάδα, περιπλανιέται ασταμάτητα, κυνηγημένη απ’ τον οίστρο (τη μύγα) που έστειλε η Ήρα.
Στους επισκέπτες αυτούς ο Προμηθέας μιλάει για τη βοήθεια που προσέφερε στον Δία, για την προσφορά του στους ανθρώπους, για το μαρτύριό του, για τη δική τους μελλοντική τύχη (Ιώ) και για κάποιο μυστικό που κατέχει σχετικά με την επικείμενη πτώση του Δία, την οποία μόνο αυτός θα μπορούσε να αποτρέψει.
Τελευταίος έρχεται ο Ερμής, απεσταλμένος του Δία, που άδικα επιχειρεί με απειλές να αποσπάσει από τον Προμηθέα το μυστικό που γνωρίζει. Εκείνος αρνείται με πείσμα και καταβαραθρώνεται χτυπημένος από τον κεραυνό του Δία.
Η πρεμιέρα μας, θα είναι την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2023 και ώρα 20:30 και για ακόμα 7 παραστάσεις, με είσοδο ελεύθερη για το κοινό και ανοιχτό για ηλικίες άνω τον 5 ετών. Οι υπόλοιπες παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν, Σάββατο 14, Κυριακή 15, Δευτέρα 16, Τετάρτη 18, Παρασκευή 20, Σάββατο 21 και Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2023. Στο πολιτιστικό κέντρο «Στρατουδάκειο» Μεγάρων.
Πώς σκεφτήκατε και επιλέξατε τα νέα θεατρικά έργα που ανεβάζετε; Τι μηνύματα έχουν οι νέες σας παραστάσεις;
Το έργο «Προμηθέας Δεσμώτης» αποφασίστηκε κατόπιν συνεννόησης με τα μέλη της ομάδα του Δημοτικού θεάτρου Μεγάρων. Αν και πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ήρθε η εποχή που πρέπει να μελετήσουμε ξανά τα λόγια του Προμηθέα! Ανακαλύπτουμε συνέχεια μέσα από τις πρόβες που κάνουμε, τις σοφές φράσεις του έργου και κάθε φορά λέμε ότι όλα αυτά πρέπει να ακουστούν. Όσο περνάνε οι ημέρες και φτάνουμε στις παραστάσεις, τόσο επιβεβαιώνεται η σωστή επιλογή του έργου. Το δεύτερο έργο που θα ανέβει τον Μάρτιο από τη νεοσύστατη Δημοτική Θεατρική ομάδα της Νέας Περάμου, είναι μια σύγχρονη κωμωδία με τίτλο: «Που είναι ο γιατρός;» διασκευή από ένα Γαλλικό θεατρικό έργο. Η επιλογή έγινε πάλι μέσα από την ίδια την ομάδα του Θεάτρου και θεώρησα σωστό να υπάρχουν δύο αντιθετικά έργα για τον Δήμο μας. Μια «Τραγωδία και μια Κωμωδία».
«Το Μέλλον δεν ανήκει
ούτε στην δύναμη ούτε στην βία,
αλλά́ στη λογική. Στη λογική»
Ο Προμηθέας Δεσμώτης παραδίδει φιλοσοφικά μαθήματα, πίσω από κάθε φράση του. Η μόνη σωζόμενη τραγωδία στην οποία κανένας από τους χαρακτήρες δεν είναι κοινός θνητός. Μπορεί να ενσαρκωθεί επί σκηνής από κάθε εξωπραγματικό πλάσμα και να αποδοθεί ως χαρακτήρας του έργου.
Ο Προμηθέας αντιστέκεται στην δύναμη της εξουσίας του Διός «θεός εναντίον θεού». Στην ουσία είναι μια θεομαχία για το είδος του ανθρώπου. Μα ποιος κερδίζει τη μάχη; Ο Αισχύλος σου δίνει τη γνώση του, με μια ερώτηση. Κερδίζει αυτός που έχει την κάθε μορφή εξουσίας (Δίας); ή αυτός που έχει τη δύναμη της γνώσης (Προμηθέας); – Προ + ουσιαστικό «μῆτις» (=σκέψη). = Προνοητικός.
Ο Προμηθέας σταυρώνεται μαρτυρικά γιατί αφύπνισε τους ανθρώπους, τους έδωσε την φωτιά της γνώσης. Τους έμαθε να σκέφτονται… Τους μίλησε για την θεϊκή τους καταγωγή. Τους έμαθε να μην φοβούνται τον θάνατο. Και όταν τα έδωσε απλόχερα αυτά ο φιλάνθρωπος θεός Τιτάνας, τότε ακούμε και την ανάσα του Προμηθέα να αλυσοδένεται καθώς σταυρώνεται στον απάνθρωπο βράχο. Μια ιστορία γνώριμη θρησκευτικά. Πάντα κάποιος αθάνατος σταυρώνεται για τον άνθρωπο. Ο ίδιος ο Προμηθέας δεν φοβάται τον θάνατο γιατί όπως λέει και ο ίδιος μέσα από τα κείμενα του Αισχύλου, ότι δεν υπάρχει θάνατος. Μιλάει για έναν κόσμο ενστίκτων. Ο Αισχύλος επισημαίνει στο κείμενο του ότι ο άνθρωπος είναι κατ’ εικόνα και κατ’ ομοίωσίν Θεού.
Ένα σου λέω: Προμηθέας και Άνθρωπος αντάξιος του Ανθρώπου είναι το ίδιο!
Ο Προμηθέας, είναι Παντογνώστης…. Ενώ ο Δίας Παντοδύναμος.
«Ανήκει στις παθήσεις της εξουσίας να βλέπεις παντού εχθρούς.»
Επιλέγω σαν σκηνοθέτης της παράστασης να αποδοθεί το έργο «Σαν παραμύθι» ώστε να κερδίσει περισσότερες ηλικίες το Δημοτικό θέατρο Μεγάρων. Έχω χρέος να εκπολιτίσω το θεατρικό κοινό, να παραδώσω επιμορφωτικά έργα. Με ουσιαστικά νοήματα. Ακούμε τη φράση «τραγωδία» και αμέσως ο θεατής νιώθει ότι θα ακολουθήσει ένα βαρύ θέαμα. ‘Όχι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ομολογώ ότι σήμερα κάποια έργα, τα οποία παίζονται αυτή τη στιγμή σε δημόσιο θέαμα είναι απαγορευτικά για όλες τις ηλικίες… Εξάλλου όπως λέει και ο Αισχύλος μέσα από τα Προμηθεϊκά Δεσμά:
«Είναι πιο εύκολο να αφανίζεις και να αποκτηνώνεις,
παρά να διδάσκεις και να εκπολιτίζεις.»
Το έργο θεωρείται αχρονολόγητο. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι το τελευταίο του έργο. Ο Αισχύλος ήταν μύστης στα Ελευσίνια μυστήρια και μέσα από το συγκεκριμένο έργο αποκαλύπτει πολλά μηνύματα. Είναι το μεσαίο έργο ανάμεσα από την τριλογία: «Προμηθέας λυόμενος» «Προμηθέας Δεσμώτης» «Προμηθέας Πυρφόρος».
Ο Προμηθέας Δεσμώτης υπήρξε το αγαπημένο θέαμα πολλών προσωπικοτήτων, όπως του Γκαίτε, του Καρλ Μαρξ, του λόρδου Βύρωνα, του Πέρσι Σέλλεϊ, και του μεγαλύτερου απ’ όλους τους ρομαντικούς του Βίκτωρα Ούγκο.
Επίσης ενέπνευσε πολλούς Έλληνες δημιουργούς: Ο Σικελιανός και ο Καζαντζάκης, ο Βάρναλης, ο Ρώτας και ο Βρεττάκος, αλλά και ο Κ. Χ. Μύρης στο Χρονικό του 1973 (μουσική Γ. Μαρκόπουλος, τραγούδι Ν. Ξυλούρης).
Η Τραγικότητα της τραγωδίας
Η τραγικότητά του έργου αναδύεται τόσο από τη σημασία της προσφοράς του στον άνθρωπο, όσο ότι ακόμα και ο ίδιος ο Τιτάνας γνωρίζει το μέλλον του. Όμως η Ανάγκη να σώσει τον άνθρωπο, τον οδήγησε σε μια συνειδητοποιημένη ερημιά, στο δρόμο της θυσίας. Ο Προμηθέας βιώνει την δύναμη της Ανάγκης. Αυτή η δύναμη μετουσιώνεται, μέσα στο χρόνο γίνεται απειλεί απέναντι στην υπέρτατη εφήμερη εξουσία του Διός καθώς , ο Προμηθέας αν και καρφωμένος στο βράχο, να τον κατασπαράζει το φτερωτό σκυλί του Δία, στου Ταρτάρου το ζοφερό βυθό, αυτός υπενθυμίζει με την υπομονή του και την ταπεινότητα του, την καθαίρεση της εφήμερης εξουσίας.
«Ο αγώνας του Προμηθέα είναι αγώνας για την εξέλιξη και τον πολιτισμό»
{Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτή η τραγωδία επαναλαμβάνει και τονίζει τον πυρήνα σημασιών που σχετίζεται με τον προσωρινό χαρακτήρα της εξουσίας, ακόμη και της θείας, τον ολοσχερή διαχωρισμό της από κάθε ηθική ή δικαιοσύνη. Το γεγονός ότι δημιουργεί ένα δίκαιο που είναι δίκαιο απλώς και μόνο επειδή η εξουσία το ονομάζει έτσι – η εξουσία είναι η εξουσία, τελεία και παύλα. Ιδού τι διακηρύσσεται στον Προμηθέα δεσμώτη, και αυτό άκουσαν όλοι οι Αθηναίοι περί το 460 π.Χ.
Από το «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ» (Η πόλις και οι νόμοι, Σεμινάρια 1983-1984).
Πώς είναι να ετοιμάζετε και να οργανώνετε θεατρικές ομάδες ερασιτεχνών, ιδιαίτερα σε φάσεις μετά-πανδημίας, που όλοι έχουμε χάσει κάπως την αίσθηση της ομαδικότητας και της συνύπαρξης σε φυσικούς χώρους;
Ήταν αρκετά δύσκολο το θέατρο μετά-πανδημίας. Δεν ξέραμε πως να το χειριστούμε. Δυστυχώς είχαμε και ένα ολοκληρωμένο θεατρικό έργο λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα, το οποίο δεν ανέβηκε ποτέ λόγω πανδημίας το 2020, το έργο «Χάρολντ και Μόντ». Για το λόγο αυτό, όταν έγινε η πρώτη μας συνάντηση σαν ομάδα μετά την πανδημία, αποφασίσαμε από κοινού για το συγκεκριμένο θεατρικό έργο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, καθώς μπορούσαν να τηρηθούν αποστάσεις ασφαλείας και οι πρόβες δεν απαιτούσαν έντονη σωματική επαφή και συνωστισμό. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ξανά, να ετοιμάζαμε ένα έργο και μετά από τόσες πρόβες να το αφήναμε στην άκρη.
Στην αρχή ήταν όλα δύσκολα και όλοι ήμασταν φοβισμένοι αλλά σιγά σιγά το ξεπεράσαμε. Δεν υπήρχε διάθεση για κωμωδία, ενώ είχαμε ανάγκη το γέλιο, δεν μπορούσαμε να αποδώσουμε παράγοντας εμείς οι ίδιοι γέλιο. Είναι κάτι σημαντικό αυτό για τον Ερασιτέχνη ηθοποιό, να υπάρχει σεβασμός στα συναισθήματα. Στην πάροδο του χρόνου αρκετοί ερασιτέχνες ηθοποιοί έρχονταν σε επαφή με κρούσματα ή ακόμα και οι ίδιοι είχαν διάφορες ιώσεις καθώς όπως γνωρίζουμε ο χειμώνας του 2022 ήταν αρκετά δύσκολος. Ήρθαμε όλοι αντιμέτωποι με τους αόρατους εχθρούς με αποτέλεσμα να παρατείνονταν οι ημερομηνίες των παραστάσεων. Καθώς άλλαζαν οι ημερομηνίες, άλλαζε και η σύσταση της ομάδας. Τώρα είμαστε σε μια κατάσταση που δεν ερχόμαστε πολύ έντονα σε επαφή με τον κόσμο, γιατί ακόμα και ερασιτέχνης ηθοποιός πρέπει να φέρεις συλλογική ευθύνη και πειθαρχία. Είναι κρίμα να ακυρωθεί η παράσταση. Ακόμα προσπαθούμε στο κομμάτι το συγκεκριμένο.
Πώς αντιλαμβάνεστε μετά από τόσα χρόνια πείρας και ενασχόλησης με τις θεατρικές ομάδες, την ενασχόληση κάποιου απλού ερασιτέχνη με το θέατρο;
Τι θα λέγατε σε κάποιον που σκέφτεται να έρθει, να ξεκινήσει;
Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί, οι οποίοι συμμετέχουν στον «Προμηθέα Δεσμώτη» είναι συμπολίτες μας και έχουν αποσπάσει κατά καιρούς σπουδαίες κριτικές για τις ερμηνείες τους σαν να είναι επαγγελματίες ηθοποιοί. Οι ίδιοι ερμηνεύουν για το κοινό και παραδίδουν απλόχερα μαθήματα αγάπης και αυτοθυσίας για το ερασιτεχνικό θέατρο Μεγάρων. Το μεράκι τους, η πίστη τους, η πειθαρχία τους, το ταλέντο τους για το θέατρο μαρτυρά ανθρώπους με καλλιτεχνική και πολιτιστική αξία. Τους καμαρώνω για την ενέργειά τους.
Οι άνθρωποι που κάνουν θέατρο, διψάνε για την συγκεκριμένη «ΤΕΧΝΗ». Αναγνωρίζουν, ότι το θέατρο είναι η «Ναυαρχίδα των τεχνών». Δεν είναι μόνο να μάθεις τα λόγια σου και να τα πεις… Έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό. Μαθαίνεις το σώμα σου, μαθαίνεις την άρθρωσή σου, ανακαλύπτεις τη φωνή σου, μαθαίνεις να συνυπάρχεις χωρίς εγωισμούς. Μαθαίνεις έργα, μαθαίνεις μουσική, μαθαίνεις σκηνογραφία, ενδυματολογία… Είναι ένας νέος κόσμος.
Τον Σεπτέμβρη του 2022 δημιουργήθηκε και η νεοσύστατη Δημοτική θεατρική ομάδα της Νέας Περάμου, απαρτίζεται από ανθρώπους που αγαπούν πολύ τη τέχνη του θεάτρου. Ξεκινήσαμε από το μηδέν και τώρα ετοιμάζουμε μια πολύ ωραία παράσταση. Μια Κωμωδία έντεκα ρόλων. Είμαι πάρα πολύ υπερήφανη για αυτήν την ομάδα. Θα ήθελα να αναφέρω πως η κυρία Ευφροσύνη Τσεγκέλη εκλεγμένο πρόσωπο της διοίκησης Σταμούλη, διεκδίκησε να γίνει η Δημοτική Θεατρική Ομάδα της Νέας Περάμου, το πάλεψε αρκετό καιρό και στο τέλος δικαιώθηκε και τα κατάφερε. Μπράβο και στον Δήμαρχο μας Γρηγόρη Σταμούλη που δημιούργησε την νέα Θεατρική ομάδα της Νέας Περάμου! Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος ενδιαφέρεται να ξεκινήσει θέατρο, να μην διστάσει… να το κάνει άμεσα, εξάλλου το λέει το ρήμα «Παίζω» Θέατρο. Ελάτε να παίξουμε με πειθαρχία και σεβασμό!
Όταν παίζεις θέατρο, ένα κομμάτι σου απελευθερώνεται… θυμάσαι το παιδί που κρύβεις μέσα σου!
Σας ευχαριστώ πολύ κα. Σταματιάδη για την συνέντευξη
Και την εφημερίδα Ενημέρωση για την φιλοξενία.