Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Αυτοί που στοχάζονται σωστά θα πρέπει όχι μόνο με το παρόν, αλλά προπάντων με το μέλλον να ασχολούνται, έλεγαν οι πρόγονοί μας.
Τα ζώα ζούνε για τη στιγμή. Δεν έχουν δηλαδή αγωνία για το μέλλον τους, όπως και οι πρωτόγονοι, που ζούσαν στον παράδεισο της στιγμής, χωρίς σκέψεις και ερωτήματα για το μέλλον τους. Είναι γλυκιά βέβαια η άμεση ικανοποίηση της επιθυμίας και της ανάγκης και τόσο λυτρωτική μερικές φορές !Όλοι οι άνθρωποι ,όπως είναι φυσικό θέλουμε να απαλλαγούμε από την τυραννία της αγωνίας και από τα ερωτηματικά της σκέψης για το αύριο που πρέπει να το προετοιμάσουμε σωστά.
Όμως είναι τόσα τα προβλήματα, οι ανάγκες και οι αγωνίες του σήμερα, που φαίνεται καμιά φορά πολυτέλεια να ασχοληθούμε με το αύριο. Πού να βρεθεί χρόνος και διάθεση, αλλά και όρεξη να ασχοληθείς με τα μελλοντικά, όταν σε… πνίγουν τα σημερινά;
Βέβαια, το παρόν είναι δικό μας κι ας το ζήσουμε. Το μέλλον μας όμως να το προετοιμάσουμε από σήμερα, αφού ό, τι σπείρουμε σήμερα θα θερίσουμε αύριο. Το σήμερα δηλαδή εξαρτάται από το χθες και το αύριο από το σήμερα, σαν τους κρίκους μιας αλυσίδας.
Το αύριο δεν αργεί, γιατί τα χρόνια κυλάνε σαν ποτάμι ορμητικό. Αλίμονο σε εκείνον, που η αυριανή μέρα, το μέλλον, τον βρει απροετοίμαστο! Τον αφήνει πίσω στους χαμένους, να γκρινιάζει για τη… μοίρα του , να φωνάζει ότι του φταίνε οι άλλοι και οι καταστάσεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι φταίει ο ίδιος, που δεν προετοίμασε και δε σχεδίασε το μέλλον του. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρόκοψε στη ζωή, που δεν προχώρησε. Και όποιος δεν προχωρεί, τον ξεπερνάνε οι άλλοι. Αυτός είναι ο κανόνας, γιατί υπάρχουν και εξαιρέσεις , αλλά λίγες .
Αυτή η πικρή διαπίστωση, μας καταδυναστεύει από παιδιά. Όμως, επενεργεί και σαν διεγερτικό του πνεύματος, γιατί συνειδητοποιούμε, ότι η ζωή είναι πόλεμος και διαρκής επιστράτευση. Επίσης είναι έπαθλο, δεν είναι χάρισμα, αλλά νίκη και δε χαρίζεται. Κερδίζεται, κατακτάται. Κυριεύεται από τους αγωνιστές, τους αγρυπνούντες και τους γρηγορούντες. Προπάντων από τους διορατικούς, που σχεδίασαν σωστά το μέλλον τους και έλαβαν τα μέτρα τους.
Μόνο λοιπόν με ιδρώτα πολύ, μόχθο περισσό και με προετοιμασία του αύριο, μπορούμε να αντέξουμε στην αβεβαιότητα του μέλλοντος.
Κανένας μας δεν ξέρει αν στο κοντινό μας μέλλον , τύχει κάτι το αναπάντεχο, όπως π.χ. μια αρρώστια .Όμως δεν καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα περιμένοντας τη συμφορά! Αντίθετα. Αγωνιζόμαστε με αισιοδοξία και φυσικά λαμβάνουμε τα μέτρα μας, κάνοντας υγιεινή ζωή και ιατρικές εξετάσεις .
Το σωστό στη ζωή μας είναι «ΟΛΑ με μέτρο». Να απολαμβάνουμε το σήμερα, αλλά να προετοιμάζουμε και το αύριο. Προσοχή όμως, γιατί και η ασίγαστη μέριμνα για το αύριο καταντάει καταδίκη της ζωής μας και στο τέλος κάνουμε τη φοβερή διαπίστωση ότι… ξεχάσαμε να ζήσουμε!
Το μέλλον μας θα είναι καλό, αν αξιοποιήσουμε σωστά το παρόν. Ο καθένας με τα ήθη του δημιουργεί την τύχη του, όπως λέει και ο λαός μας πολύ σωστά.