Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Τον παλιό εκείνο τον καιρό, οι Μεγαρίτες στα γλεντοκόπια τους έλεγαν και το τραγούδι:
«Σ’ αυτόν τον κόσμο που ‘μαστε
άλλοι τον είχαν πρώτα
σε μας τον παραδώκανε
τσαί άλλοι τον καρτερούνε».
Η μια γενιά δηλαδή συνδέεται με την προηγούμενη, αλλά και με την επόμενη, όπως οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Το αύριο εξαρτάται από το σήμερα, όπως και το σήμερα από το χθες.
Τις τελευταίες δεκαετίες, γίνεται μια προσπάθεια να σπάσουν αυτοί οι κρίκοι. Να ξεχάσουμε το χθες του λαού μας. Οι ηθικές αξίες των προγόνων μας θεωρούνται επιταγές ληγμένες και χωρίς αντίκρυσμα! Με αυτά όμως τα μυαλά, οι… αλήθειες οι σημερινές, θα γίνουν και αυτές πλάνες ξεπερασμένες πολύ γρήγορα. Οι Έλληνες τώρα έχουν γίνει οι περισσότεροι μόνο καταναλωτές και όχι παραγωγοί όπως άλλοτε. Μόνο για το παρόν νοιάζονται οι περισσότεροι. Ο άνθρωπος όμως που δε βάζει στόχους για το μέλλον του, είναι μια απλή ύπαρξη,που άγεται και φέρεται από τα τυχαία γεγονότα, όπως ένα χαρτί κατά γης, που το παρασύρει ο αέρας.
Οι άνθρωποι αυτοί χωρίς στόχους και σκοπό στη ζωή τους, δε ζουν, αλλά απλώς υπάρχουν!
Τα σημαντικά και τα ασήμαντα στη ζωή μας , μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε εύκολα, άμα έχουμε στόχους και οράματα με σωστό προγραμματισμό, γιατί άμα ξέρεις πού πηγαίνεις, τότε οι άλλοι θα παραμερίσουν στο διάβα σου.
Ένας άνθρωπος αξίας δεν εξαρτάται από το πόσα πλούτη έχει, αλλά από τον χαρακτήρα του. Οι πράξεις δηλαδή και οι συμπεριφορές μας μετράνε και όχι οι καταθέσεις μας στις τράπεζες.
Δεν πρέπει να σπαταλάμε τις δυνάμεις μας και το χρόνο μας με τα ασήμαντα, για να έχουμε όρεξη και αντοχή για τα σημαντικά, που θα μας οδηγήσουν στους στόχους μας. Είναι βέβαιο ότι όποιος δεν βάζει στόχους στη ζωή του, θα κατευθύνεται από τους άλλους.Είναι γεγονός ότι γκρεμίσαμε τα ιδανικά και τις διαχρονικές αξίες της ζωής και μείναμε… άστεγοι χωρίς καινούργια που να είναι άξια λόγου. Μήπως νομίζουν ότι καινούργια ιδανικά είναι τα …μνημόνια ; Θεός Φυλάξοι ! Άλλες είναι οι διαχρονικές αξίες της ζωής.
Ένα απαραίτητο στοιχείο, είναι να γνωρίσουμε πιο καλά τον εαυτό μας και ένας τρόπος είναι να ξέρουμε ποια γνώμη έχουν για εμάς οι εχθροί μας.
Επίσης πρέπει να μοιράζουμε τη ζωή μας, ανάμεσα στους στοχασμούς και στις πράξεις μας. Οι πράξεις οι καλές θα μας κρατάνε ανάμεσα στους ανθρώπους και οι στοχασμοί θα μας κρατάνε… ανθρώπους .
Με αισιοδοξία και προγραμματισμό, ας συνεχίσουμε τον ανηφορικό δρόμο της ζωής, που σίγουρα θα μας βγάλει στο ξέφωτο και στο ίσιωμα, αρκεί να κάνουμε λιγάκι υπομονή.
Επικοινωνία με αναγνώστες
Αυτή τη Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου, το βράδυ στις 6.30 στο Πνευματικό Κέντρο της Αγίας Παρασκευής, θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε από κοντά. Θα γίνει η παρουσίαση και η δωρεάν διανομή του καινούργιου μου βιβλίου, για την ιστορία της πόλης μας.