γράφει η Ελευθερία Μελ. Μουστάκα
MSc Ψυχολόγος
Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία
Κλινική Βιοθυμική Υπνοθεραπεία
Εξωτ. Συνεργάτης Β’ Χειρουργικού Τμήματος ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ Hospital Center
Από το 1988 η 1η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Αναμφισβήτητα όλοι γνωρίζουμε πως το AIDS αποτελεί μια από τις φονικότερες επιδημίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τα ευχάριστα νέα όμως είναι πως τα τελευταία χρόνια λόγω των ιατρικών εξελίξεων, το AIDS αποτελεί μια λοίμωξη που εάν διαγνωστεί έγκαιρα, το άτομο αρχίζει θεραπεία και ουσιαστικά έχει να διαχειριστεί μια χρόνια νόσο. Τα αντιρετροϊκά φάρμακα δεν εξαλείφουν τον ιό από το σώμα, τον εμποδίζουν όμως να πολλαπλασιαστεί και μειώνουν την επιβλαβή επίδραση του ιού στο ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου.
Πέραν όμως των ιατρικών συνεπειών, πώς αισθάνεται ένα άτομο που μόλις έχει λάβει τη διάγνωση του AIDS; Λόγω των τρόπων μετάδοσης του ιού οι φορείς του AIDS κουβαλούν πολύ μεγάλο στίγμα για την ασθένεια. Αυτός είναι και ο λόγος που τις περισσότερες φορές δε γνωστοποιούν σε συγγενείς και φίλους τη διάγνωση, καθώς φοβούνται τις αντιδράσεις των ανθρώπων γύρω τους. Ακόμα και σήμερα το AIDS αποτελεί ένα θέμα ταμπού για τους περισσότερους ανθρώπους όλων των ηλικιών και η ελλιπής πληροφόρηση σε συνδυασμό με τις λανθασμένες αντιλήψεις που υπάρχουν αναφορικά με τη λοίμωξη δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερη προκατάληψη γύρω από το θέμα.
Όπως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός έτσι και οι αντιδράσεις ποικίλλουν. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν έντονο τρόμο και αβεβαιότητα για τις αλλαγές που πρόκειται να έρθουν στη ζωή τους. Ντροπή, ενοχές και τύψεις περιγράφονται συνήθως στο στάδιο της διάγνωσης. Οι φορείς τουAIDS μέσα από τις δικές τους περιγραφές μας εξηγούν τη μοναξιά, την απομόνωση, τη θλίψη και το άγχος που βιώνουν μόλις έχουν πάρει στα χέρια τους τη διάγνωση, καθώς ολόκληρη η ζωή τους αλλάζει.
Μπροστά στη διάγνωση αυτή το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με την ιδέα του θανάτου, με τους δικούς του φόβους και σκέψεις γύρω από τη θνητότητα.Εκεί είναι που εμφανίζεται και ο έντονος θυμός απέναντι στον ίδιο τον εαυτό. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που λόγω του έντονου θυμού που νιώθουν ξεσπούν στους άλλους, γίνονται νευρικοί και ευερέθιστοι. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να θυμάστε ως συγγενείς ή φίλοι των ατόμων αυτών να μην παίρνετε προσωπικά τα ξεσπάσματα αυτά και να είστε δίπλα τους την περίοδο αυτή που σας έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ.
Όταν δε γνωρίζουμε αρκετά για τη λοίμωξη αυτή και τους τρόπους μετάδοσης είναι απολύτως φυσιολογικό να απομακρύνουμε και να περιθωριοποιούμε τα άτομα αυτά. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν για όλους μας να γνωρίζουμε τις βασικές πληροφορίες αναφορικά με τον ιό αυτό. Σκεφτείτε πως οι άνθρωποι αυτοί πέρα από τις ιατρικές δυσκολίες που έχουν να διαχειριστούν, έχουν να αντιμετωπίσουν την άγνοια, το φόβο και την απομάκρυνση των ανθρώπων γύρω τους.
Και επειδή στόχος όλων των ανθρώπων που νοσούν δεν είναι η απλή επιβίωση, αλλά μια καλή ποιότητα ζωής, οφείλει με τη σειρά του ο κάθε ένας από εμάς να γνωρίζει τι σημαίνει AIDS, ποιοι είναι οι μύθοι και οι προκαταλήψεις που το ακολουθούν και ποια είναι η αλήθεια. Και ποτέ να μην ξεχνάτε πως «Οι άνθρωποι κάποια στιγμή θα ξεχάσουν αυτό που τους είπες, θα ξεχάσουν αυτό που τους έκανες αλλά ποτέ δε θα ξεχάσουν το πώς τους έκανες να νιώσουν». Ενημερωθείτε λοιπόν άμεσα και δώστε στους ανθρώπους αυτούς τη φροντίδα και την αγάπη που έχουν ανάγκη.