Γράφει η Κλεονίκη Ισ. Πανταζή
Όλοι έχουμε αναρωτηθεί σε διάφορες περιόδους της ζωής μας πόσο υποστηρίζουμε και πιστεύουμε στον εαυτό μας. Ένας καλό οδηγός είναι η συμπεριφορά, τόσο η δική μας όσο και η συμπεριφορά των άλλων.
Έχουμε παρατηρήσει πώς συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας; Πώς τον προστατεύουμε ή πόσο του επιτρέπουμε να ονειρευτεί , να χαρεί ,να δημιουργήσει;
Είναι αλήθεια πως η κοινωνία μάς έχει μάθει να προσέχουμε τη συμπεριφορά μας μόνο σε σχέση με τους άλλους. Μας έχουν μάθει να σκεφτόμαστε πώς να ευχαριστήσουμε τον άλλον, πόσο να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τα δικά μας θέλω, προκειμένου να είμαστε αποδεκτοί από το περιβάλλον μας. Μας έχουν μάθει πόσο δοτικοί πρέπει να είμαστε για να εξασφαλίσουμε μια θέση στην καρδιά τους..
Έτσι έχουμε έναν εαυτό που νιώθει αδικημένος, αγχωμένος και στερημένος από την αποδοχή που θα ήθελε να έχει…
Πότε αγαπώ τον εαυτό μου;
Όταν σκέφτομαι:
«Θεωρώ τον εαυτό μου σημαντικό και αξιόλογο άτομο. Τον θεωρώ εξίσου σημαντικό με όσους βρίσκονται στην ίδια ηλικία και θέση με μένα. Πιστεύω ότι οι άλλοι με εκτιμούν και με σέβονται, όπως εγώ έχω ανάγκη. Όσο σέβομαι τις απόψεις και τα συναισθήματα των άλλων τόσο σέβομαι και τις απόψεις και τα συναισθήματα τα δικά μου .Μπορώ να ξεχωρίσω ποιο είναι το καλό και το κακό για μένα και μ’ αρέσει ν’ ακούω τη γνώμη των άλλων. Θέλω να εξελίσσομαι και δε θυμώνω ούτε με καταστάσεις ούτε με ανθρώπους»
Πότε έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση;
Όταν σκέφτομαι:
« Νομίζω ότι δεν είμαι τόσο ικανός…ούτε ότι με συμπαθούν οι άλλοι…Δεν είμαι ούτε ήμουν ιδιαίτερα καλός σε κάτι. Μάλλον δεν αξίζω τίποτα. Γι’ αυτό και οι άλλοι δε με συμπαθούν και δε θέλουν να με κάνουν παρέα. Δεν αξίζει να προσπαθήσω για κάτι, αφού είναι σίγουρο ότι δε θα τα καταφέρω. Εξάλλου μια χαρά κάθομαι στην ησυχία μου, αφού δεν μπορώ να ελέγξω τη ζωή μου…».
Ποια αρνητικά συναισθήματα βιώνω όταν έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση;
Ανεπάρκεια
«Πολλές φορές όταν βρίσκομαι σε μια εκδήλωση, όπου όλοι είναι μιλάνε και γελούν, εγώ νιώθω ένα σφίξιμο. Γιατί εγώ δεν περνώ ωραία όπως αυτοί;»
Θυμός
«Πότε θα με προσέξουν; Μα βέβαια, κοιτάζουν μόνο τον ευατό τους και διαφορούν για μένα.»
Ενοχή
«Πρέπει να είμαι καλύτερη με τους άλλους. Δεν πρέπει να τους λέω «όχι» στις επιθυμίες τους. Κάθε φορά που κάνω κάτι για μένα νιώθω ενοχές. Νιώθω ότι πρέπει να δίνω περισσότερα στους άλλους και λιγότερα σε μένα. Πρέπει να είμαι «καλός» άνθρωπος!»
Μοναξιά
«Αισθάνομαι ότι οι άνθρωποι γύρω μου δε με γνωρίζουν πραγματικά. Ίσως αν είχα την ευκαιρία να τους μιλήσω, να μοιραστώ τις σκέψεις μου, τις ανησυχίες μου, να με συμπαθούσαν περισσότερο.»
Ντροπή
«Αποκλείεται να συμβαίνει αυτό σε μένα. Δεν πρόκειται να συμβεί κάτι καλό στη ζωή μου. Κάποτε ο Χ μου έκανε…. Και εγώ υπέφερα. Μου έχουν συμβεί τόσα άσχημα πράγματα, τώρα θ’ αλλάξουν;»
Θλίψη
Είναι πολύ αργά για να αλλάξω…όλα έχουν πάρει το δρόμο τους. Δεν μπορώ να ξεπεράσω όσα μου έχουν συμβεί στο παρελθόν, κι όσα οι άλλοι μου έχουν προκαλέσει.»
Έχω σκεφτεί ότι μόλις νιώσω ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα, ο εαυτός μου με τραβά πίσω στη θλίψη και τη μελαγχολία, επειδή έχει την τάση να βυθίζεται στους παλιούς φόβους του και τις ανησυχίες;
Πώς καταλαβαίνουμε ότι έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση;
- Όταν έχουμε διαταραχές στη διατροφική ισορροπία – ανορεξία, βουλιμία, παχυσαρκία κ.α)
- Προβλήματα με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μου
- Σεξουαλικά προβλήματα
- Εξάρτηση από το αλκοόλ- άλλες ουσίες
- Υπερβολική εργασία
- Κάπνισμα
- Τάση για υπερκατανάλωση
- Εξάρτηση από τους γονείς ή άλλους
Το άγχος που προκύπτει από την έλλειψη αυτοεκτίμησης είναι ένα σύνολο δυσάρεστων και επώδυνων συναισθημάτων που συσσωρεύονται χρόνια χωρίς να εξωτερικεύονται
Μπορούμε να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι και να αλλάξουμε τη ζωή μας;
Φυσικά! Ποτέ δεν είναι αργά! Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να έρθουν σε ισορροπία και «ειρήνη» με τον εαυτό τους!
Είναι καιρός να απαλλαγούμε από τα μαθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης που ίσως να πήραμε από τους γονείς μας.
Είναι καιρός να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και να αναγνωρίζουμε τα καλά και όμορφα χαρακτηριστικά μας και να μη διστάζουμε να παραδεχόμαστε ότι χρειάζεται να βελτιωθούμε ή να διορθωθούμε!
Επιλέγουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας! Επιλέγουμε ν’ αντισταθούμε στις απαιτήσεις των άλλων.
Όσο πιο δοτικοί είμαστε, τόσο αόρατοι γινόμαστε! Κανείς δεν αναγνωρίζει τη θέση μας ούτε και την υπολογίζει…πώς να γίνει εξάλλου αυτό, αν εμείς οι ίδιοι δεν τους εκπαιδεύσουμε να μας «βλέπουν», να μας αναγνωρίζουν και να μας αγαπούν;
Πώς μπορούμε να ξεκινήσουμε το ταξίδι της αυτοεκτίμησης;
- Αποκτώ πραγματική επίγνωση της κατάστασης- τι πραγματικά συμβαίνει
- Απαλλάσσομαι από τις τοξικές συνήθειες κι ανθρώπους
- Ανατρέχω με καθαρό μυαλό στο παρελθόν και κλείνω οριστικά τη σχέση μου μαζί του
- Υιοθετώ συμπεριφορές και συναισθήματα που ευνοούν την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησής μου
Να θυμάστε
Το ταξίδι για την κατάκτηση της αυτοεκτίμησης είναι δύσκολο, αλλά απίστευτα μαγευτικό! Θα έρθετε αντιμέτωποι με ανθρώπους και καταστάσεις που θα σας πιέζουν να γυρίσετε στην προηγούμενη κατάστασή σας! Θα συγκρουστείτε και θα σας κάνουν να νιώσετε ενοχές. Μην κάνετε πίσω! Πιστέψτε στον εαυτό σας και αντισταθείτε! Θα δικαιωθείτε!
ΚΛΕΟΝΙΚΗ ΙΣ. ΠΑΝΤΑΖΗ
Φιλόλογος- Life Coach Εφήβων και Ενηλίκων
Φιλοσοφική Σχολή ,Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Certificate in Coaching –AC Accredited- ΕΚΠΑ
Διάσπαση της προσοχής Παιδιών-Εφήβων (ΔΕΠΥ) Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
Διαχείριση του Στρες και Υγεία – ΕΚΠΑ
Για ατομικές συνεδρίες-σεμινάρια εφήβων – ενηλίκων ,επικοινωνήστε στο e–mail:kleopantazi@gmail.com