της Αλέκας Σταματιάδη
Οι πόλεις όπου ζούμε είναι απάνθρωπες.
Η καθημερινή μετακίνηση γίνεται θορυβώδης, πιεστική, χρονοβόρα.
Το ποδήλατο το μαθαίνεις μικρός και δεν το ξεχνάς ποτέ(αλήθεια).
Προσωπικά, δεν μου αρέσει το αυτοκίνητο, ούτε το μηχανάκι. Κι έτσι το ποδήλατο έγινε καθημερινότητα.
[quote]Ποδήλατο+φούστα=λαβ φορ έβερ[/quote]
Κι έτσι, αυτήν την Κυριακή πήρα το ποδήλατο και πήγα στην Αθήνα.
Με το φόβο της κίνησης, της διαδρομής που δεν είχα ξανακάνει, αλλά με θάρρος και με τη φούστα μου φυσικά, πήγα στο 2o Athens Skirt Ride που παρά τη ζέστη συγκέντρωσε αρκετές ποδηλάτισσες.
Εδώ είμαστε στην εκκίνηση.
Τι ωραία κορίτσια που ‘μαστε οι ποδηλάτισσες, ε;
Η Βασίλισσα της βόλτας είναι πιθανότατα η μικρή συνοδηγός της μαμάς της που διασκέδασε όλη τη διαδρομή.
Για να το εξηγήσω, Athens Skirt Ride σημαίνει βόλτα στην Αθήνα για κορίτσια με φούστες και τακούνια. Και είναι πολύ εύκολο και μάλιστα ευχάριστο.
Μικρές και μεγάλες, μαμάδες με τις κόρες τους στο κάθισμα πάνω στο ποδήλατο ή με το δικό τους ποδήλατο, το χάρηκαν στ΄ αλήθεια δίνοντας το παράδειγμα ότι όλες μπορούμε να το χρησιμοποιούμε καθημερινά και παντού.
Από τα μπαλόνια στο φεστιβάλ ποδηλάτου στην Τεχνόπολη, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στην πολύβουη Κυριακάτικη Ερμού, ανηφορικά λιγάκι προς τη Χαριλάου Τρικούπη, ως τα αντρικά σφυρίγματα στο Κολωνάκι …
«Είναι γυναίκες με ποδήλατα!» ακούσαμε κάπου στην Ομόνοια. «Δεν είμαστε και τέρατα» απάντησε υπερασπιζόμενη κάποια τα τακούνια στα πετάλια της.
Όλες πολύ οργανωμένες, συνειδητοποιημένες, με τα ωραία τους τα ποδήλατα, με φανερά τα σημάδια της καθημερινής χρήσης, με τα αξεσουάρ για ασφαλή βόλτα.
Αν με ρωτήσεις τι σου προσφέρει η βόλτα με το ποδήλατο θα σου πω πολλά.
Χτυπάς πρώτον και κυριότερον την απαράδεκτη ηχορρύπανση.
Χτυπάς την κίνηση.
Χτυπάς το άγχος.
Χτυπάς και την κυτταρίτιδα-γιατί όχι.
Προσωπικά, ενθουσιάστηκα με την ομαδική βόλτα, μιας και ποδηλατώντας σχεδόν πάντα μόνη μου στην περιοχή των Μεγάρων, στην παραλία, μου την έχουν πέσει σκυλιά, δε βλέπω στα σκοτάδια, και άλλα.
Η πόλη μας, τα Μέγαρα, δεν είναι και ό, τι καλύτερο για ποδήλατο. Οι λόφοι και οι ανηφόρες κάνουν το ποδήλατο απαγορευτικό για κάποιους, ταλαιπωρία για αρκετούς. Τα τελευταία χρόνια έγινε μόδα και κάποιοι το κρατήσαμε.
Αν προσπαθήσεις, οι ανηφόρες γίνονται συνήθεια και γυρίζεις πετάλι ευκολότερα, αν σκεφτείς πόση ώρα θέλεις για παρκάρισμα στην αγορά αλλά και πόσο περισσότερο χαμογελάς στους γνωστούς που χαιρετάς στο δρόμο.
Και, τελικά, ακόμα και μετά τη βόλτα στα αξιοθέατα της Αθήνας, η γνώμη μου είναι ότι η περιοχή μας έχει καταπληκτικές διαδρομές, μπορεί και πιο όμορφες, κι ακόμα χωρίς τον κίνδυνο της κίνησης. Εντάξει, όλο και κάποιος μπάρμπας θα σου σφυρίξει γιατί νομίζει ότι το ποδήλατό σου κλείνει το δρόμο για το τρακτέρ του.
Ο ποδηλατόδρομος στη Βαρέα όσο κι αν έχει χαλάσει χαρίζει μια ωραία διαδρομή ακόμα και για όσους δεν έχουν ξανακαβαλήσει ποδήλατο.
Η διαδρομή προς το Βουρκάρι είναι απλά μαγευτική. Στο Πέραμα ξεχνιέσαι.
Συνείδηση χρειάζεται που «χτίζεται» όπως η οδική συμπεριφορά που εξαρτάται από τον καθένας μας.
Οπότε γιατί να μην το δοκιμάσεις;
Και δεν αρνούμαι ότι το κοριτσίστικο περιτύλιγμα της Κυριακής, φούστας, διαδρομής, έδωσε την ώθηση για το μήνυμα:
Το ποδήλατο στην πόλη θα μας σώσει.
credits:
το t-shirt είναι adv com
η φούστα είναι eleftheria papathanasiou creation
τις φωτογραφίες έβγαλε ο Νίκος Κοκκόλης, όσο μπόρεσε να αντέξει
περισσότερα για το Athens Skirt Ride εδώ