Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Είναι τέχνη να μπορείς να προβλέψεις τα δυσάρεστα και να προσπαθήσεις να τα εμποδίσεις ή να τα αποφύγεις. Είναι όμως γενναιότητα να προσπαθήσεις να διορθώσεις τα δυσάρεστα, αφού συμβούν.
Και τα δύο αυτά χαρίσματα πρέπει να τα διαθέτουν οι καλοί πολιτικοί. Επίσης ένας σωστός πολιτικός, εξοφλεί τις υποσχέσεις του με έργα και πράξεις και όχι με άλλα …λόγια ψεύτικα και μεγάλα, όπως τα πρώτα.
Οι καλοί και σωστοί πολιτικοί, ψηφίζουν νόμους δίκαιους για το λαό και τους εφαρμόζουν πρώτα οι ίδιοι, χωρίς εξαιρέσεις.
Οι κακοί πολιτικοί, μας κάνουν μαύρη από άσπρη τη ζωή με τις αποφάσεις τους, αλλά με ωραία λόγια παρουσιάζουν τη μαύρη πραγματικότητα ως… άσπρη!
Τώρα, στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, μεγάλη συζήτηση γίνεται για τον αριθμό των βουλευτών και τις αμοιβές τους.
Είναι αλήθεια ότι 300 βουλευτές είναι πολλοί για μια μικρή χώρα, όπως η πατρίδα μας.
Θα ήταν αρκετοί οι 150 ή το πολύ 200.
Στο ερώτημα αν πρέπει οι βουλευτές να παίρνουν μεγάλους μισθούς, η απάντηση είναι ΝΑΙ. Και οι λόγοι είναι οι εξής:
Άμα ένας βουλευτής τα φέρνει δύσκολα βόλτα στα οικονομικά του, θα αναζητήσει …χορηγούς και θα είναι εξαρτημένος από αυτούς! Μόνο οι πλούσιοι θα μπορούν να γίνονται βουλευτές και κανένας φτωχός και έντιμος δε θα μπορεί να εκλεγεί, γιατί τα έξοδα εκλογής είναι πολλά.
Η ΜΟΝΗ βουλή στον κόσμο που δεν πληρώνονται οι βουλευτές είναι η βουλή των …λόρδων στην Αγγλία. Εδώ, μόνο ……λόρδοι μας έλειπαν!
Είναι λοιπόν σωστό και δίκαιο να αμείβονται καλά οι βουλευτές μας ,αλλά να γίνουν λιγότεροι από 300. Αυτό είναι το λογικό.
Όμως για να είμαστε δίκαιοι και για να μην τα φορτώνουμε όλα τα στραβά στους εκλεγμένους μας άρχοντες, καλό θα είναι να αναθεωρήσουμε κάποιες αντιλήψεις μας και εμείς οι απλοί πολίτες. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΟΠΑΔΟΙ των κομμάτων, γιατί εύκολα μπορούν να μας ξεγελούνε. Δηλαδή ένας φανατισμένος οπαδός, είναι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ψηφοφόρος τους, ό, τι και να του κάνουν! Αυτό όμως είναι κουταμάρα, όπως και οι εξής χαρακτηρισμοί κάθε φανατικού οπαδού κόμματος : Άμα έρθει ένας πολιτικός, από άλλο κόμμα, στο κόμμα του φανατικού τη χαρακτηρίζει αυτήν την πράξη ως… διεύρυνση του κόμματός του, ενώ άμα φύγει δικός του για να πάει σε άλλο κόμμα, αυτό το χαρακτηρίζει ως… προδοσία και αποστασία! Είναι όμως ακριβώς η ίδια πράξη, αλλά την παρουσιάζουν διαφορετική στο κόμμα του. Δηλαδή το άσπρο μαύρο και αντίθετα.
Όχι λοιπόν στο φανατισμό, που μας κάνει ευκολόπιστους, εμάς τους απλούς πολίτες και πάντα προδομένους και έτοιμους να δεχτούμε τις δικαιολογίες αυτών που μας δουλεύουν κανονικά και είναι κρίμα κι άδικο. Η Πρωταπριλιά, είναι η παγκόσμια μέρα των κακών πολιτικών, γιατί λένε ψέματα. Καλό μήνα.