γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Η ευτυχία βασίζεται στις σχέσεις που έχουμε με τους άλλους γύρω μας. Η ανυπαρξία αγάπης ή έστω συμπάθειας για εμάς, δηλαδή η αδιαφορία των άλλων, μας προκαλεί θλίψη.
Ο άνθρωπος ούτε στον παράδεισο δε μπορεί να περνάει καλά μόνος, χωρίς φιλικά πρόσωπα γύρω του, αφού ούτε τα λουλούδια ούτε τα βουνά, ο Ήλιος και τ’ αστέρια μπορούν να μας ακούσουν ή να μας νιώσουν. Μόνο οι άνθρωποι και τα… ζώα συντροφιάς. Aγαπάμε τα ζώα, γιατί δεν είναι αχάριστα όπως πολλοί άνθρωποι.
Σήμερα βέβαια με το κινητό και τους υπολογιστές, μπορούμε να επικοινωνούμε με κάθε μέρος του πλανήτη, αλλά δυσκολευόμαστε να επικοινωνήσουμε με τον… διπλανό μας! ζούμε δυστυχώς στην εποχή της ΜΟΝΑΞΙΑΣ.
Είναι πολλές οι ώρες, που οι συμπολίτες μας περνάνε μπροστά στην τηλεόραση με τα κακής ποιότητας προγράμματα και μαυρίζουν την ψυχή τους. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπουμε ξανά και ξανά τις παλιές ελληνικές ταινίες, γιατί σ’ αυτές θα βρούμε λίγες σταγόνες αισιοδοξίας και χαράς.
Ανέκαθεν οι άνθρωποι είχαν ανάγκη από διασκέδαση, δηλαδή να διασκορπίσουν τις στενοχώριες τους. Διασκεδάζω, αυτό ακριβώς σημαίνει. Στη Φυσική υπάρχει ίδιος όρος ,η σκέδαση του φωτός, που θα πει διασκορπίζεται το φως. Έχουμε λοιπόν όλοι ανάγκη να διασκορπίσουμε τις στενοχώριες μας, γι’ αυτό πρέπει να διασκεδάζουμε .
Άμα ρωτήσεις συμπολίτες ή συμπολίτισσες κάποιας ηλικίας, που έχουν γνωρίσει «πραγματική» διασκέδαση ποια γνώμη έχουν για τους σημερινούς τρόπους διασκέδασης, θα κουνήσουν το κεφάλι τους μελαγχολικά και θα σου απαντήσουν: «Σήμερα ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ να διασκεδάσουν». Βάζουν τόσο δυνατά την ένταση της μουσικής, που για να πεις μια κουβέντα στον διπλανό σου, πρέπει να φωνάξεις δυνατά στο… αφτί του! Αυτός είναι και ο λόγος που μετά από τη λεγόμενη αυτή διασκέδαση, όλοι είναι βραχνιασμένοι και έχουν βοητό στ’ αφτιά τους!
Άμα θέλει μια κοπέλα να γίνει τραγουδίστρια, δε χρειάζεται να έχει ωραία φωνή. Αρκεί να έχει ωραίο σώμα και να ξέρει να το δείχνει! Οι ενισχυτές και τα μεγάφωνα αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα , δηλαδή να δυναμώσουν την «ασθενική» φωνή της και να τη «φτιάξουν». Οι ηχολήπτες κανονίζουν και ρυθμίζουν με τα «μπάσα» τη φωνή της τραγουδίστριας ή του «ωραίου» τραγουδιστή και την κάνουν γλυκιά και βελούδινη. Έτσι όμως κομπλεξάρουν τους νέους και τις νέες μας, γι΄αυτό δεν τους ακούμε να τραγουδάνε. Όταν το επιχειρούν, τραγουδούνε με παραφωνίες και φάλτσα! Τα τραγούδια τώρα, στερούνται καλής μελωδίας και έχουν μόνο ρυθμό που θυμίζει …μηχανή στο ρελαντί!
Με την οικονομική κρίση το πρόβλημα της διασκέδασης έγινε πιο δύσκολο . Οι νέοι μας για να διασκεδάσουν πρέπει να διαθέσουν κάποιο ποσό χρημάτων, που δυσκολεύονται να βρουν. Και όμως άλλοτε η διασκέδαση δεν ήταν υπόθεση χρημάτων.
Να θυμίσω στους κάποιας ηλικίας συμπολίτες γλέντια αξέχαστα, χωρίς λεφτά, με ένα ακορντεόν, που έπαιζε φίλος και χωρίς μεγάφωνα. Είναι πιο γλυκός ο ήχος του βιολιού και του κάθε οργάνου , χωρίς μεγάφωνα .
Διασκέδαση βέβαια δεν ήταν και δεν πρέπει να είναι μόνα τα γλέντια, αλλά και η παρακολούθηση μιας συναυλίας, μιας θεατρικής καλής παράστασης. Καλή παρέα και καλή καρδιά αρκούν για να διασκεδάσεις και να περάσεις καλά, τώρα που είναι και Απόκριες.