Ημερίδα λαογραφίας από τον Δήμο σε συνεργασία με το Κέντρο Έρευνας της Ακαδημίας Αθηνών
Διαφωνίες μεταξύ συλλόγων και προσπάθειες για εξωστρέφεια
[quote] «Η ένταση δεν φαίνεται στους επισκέπτες, εκμεταλλευτείτε ότι η πρωτεύουσα είναι κοντά» είπαν οι ερευνητές του Κέντρου Λαογραφίας[/quote]
Με τη φιλοδοξία να γίνει το πρώτο βήμα για τη συνεργασία Δήμου Μεγαρέων και Κέντρου Έρευνας Λαογραφίας Ακαδημίας Αθηνών, σε ορισμένες διαπιστώσεις και σε μια πρώτη συζήτηση όλων μεταξύ όλων, συλλόγων και εκπροσώπων δήμου, κατέληξε η ημερίδα λαογραφίας που διοργανώθηκε την περασμένη Κυριακή στο Δημαρχείο της πόλης μας.
Οι Σύλλογοι Μεγάρων και Νέας Περάμου μίλησαν για το έργο τους, γνωστό όσο και πολυσχιδές και καθοριστικό στις τοπικές κοινωνίας και από πλευράς του Κέντρου Ερεύνης, διατυπώθηκαν γενικά πλαίσια δραστηριότητάς τους.
Στην εξέλιξη της μακράς ημερίδας που κράτησε περίπου πέντε ώρες, οι ερευνητές της λαογραφίας εν τέλει παρότρυναν για συνεργασία των συλλόγων, με προσανατολισμό την «οικονομία του πολιτισμού», τον τουρισμό, την προσέλκυση επισκεπτών με σχέδιο την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής μέσα από τα έθιμα και τις παραδόσεις.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έλειψαν επί μέρους διαφωνίες μεταξύ εκπροσώπων των συλλόγων των Μεγάρων, γνωστές σε όσους ασχολούνται με τα πολιτιστικά, που αφορούν κυρίως την παράδοση του χορού της Τράτας.
Εκ μέρους των Μεγάρων εισηγήσεις έκαναν εκπρόσωποι λαογραφικών σωματείων όπου παρουσίασαν τις δράσεις και το ιστορικό.
Εισηγήσεις έγιναν από τους συλλόγους Περαμίων – Κυζικηνών, Αγ. Ιωάννης Θεολόγος, Ο Χορός της Τράτας, Λαογραφικό Συγκρότημα Μεγάρων, Χορευτικός Όμιλος Νέας Περάμου, Αλκάθους και Καρία και ακόμα παρευρέθηκαν από το παράρτημα του Λυκείου Ελληνίδων και το Σύλλογο Φίλων Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής Μεγάρων.
Αρχικά, η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Βανέσσα Μαυροειδή ανέφερε «Η λαογραφία κάθε τόπου αποτελεί ταυτόχρονα κλειδί και παράθυρο. Κλειδί για την κατανόηση του πολιτισμού της καθημερινότητας των κατοίκων του αλλά και παράθυρο που ανοίγει στο μέλλον επιτρέποντας την κατανόηση των μηχανισμών παραγωγής και αφομοίωσης των πολιτιστικών στοιχείων. Ιδιαίτερα δε στα Μέγαρα και την Ν. Πέραμο η λαογραφία είναι ένας ζωντανός οργανισμός και δεν αποτελεί επ’ ουδενί «μουσειακό είδος». Και ψυχή αυτής της διάσωσης και διατήρησης των πλούσιων ηθών και εθίμων μας είναι οι τοπικοί λαογραφικοί σύλλογοι οι οποίοι διαχρονικά έχουν συμβάλλει σημαντικά στην άνοδο του πολιτιστικού επιπέδου του τόπου μας».
«Στόχος μας, επεσήμανε, είναι η συνεργασία δήμου και πολιτιστικών συλλόγων πάνω σε σταθερές βάσεις γιατί επί της ουσίας αποτελούμε τα γρανάζια της ίδιας μηχανής. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πραγματοποιούμε αυτήν την ημερίδα ώστε να εξάγουμε πολύτιμα συμπεράσματα.
Οφείλουμε να είμαστε εξωστρεφείς και να προβάλλουμε την ιδιαίτερη και μοναδική κουλτούρα μας. Ο δήμος μας είναι ξεχωριστός μέσα στην Δυτική Αττική ως πολιτιστικός φορέας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε».
[quote]Γρ. Σταμούλης: «Εργάτες πολιτισμού οι σύλλογοι της περιοχής μας»[/quote]
«Από τους μεγάλους εργάτες παραγωγής πολιτισμού στην περιοχή μας είναι χωρίς καμία αμφιβολία και οι λαογραφικοί σύλλογοι των Μεγάρων και της Νέας Περάμου, είπε ο Δήμαρχος Γρηγόρης Σταμούλης κατά τον χαιρετισμό του, και για το λόγο αυτό τους συγχαίρω και τους ευχαριστώ όλους για την πλούσια δράση τους. Τόσο στα Μέγαρα όσο και στη Νέα Πέραμο υπήρχαν και υπάρχουν έντονες και αξιόλογες πολιτισμικές δραστηριότητες κι είμαι βέβαιος ότι ΟΛΟΙ οι Πολιτιστικοί και λαογραφικοί Σύλλογοι θα συνεχίσουν με μεγαλύτερη ένταση αυτή τη δημιουργική τους δράση».
Ευχαρίστησε και συνεχάρη ακόμη την Οργανωτική Επιτροπή της Ημερίδας τους κ.κ. ΓΙΩΡΓΟ ΜΙΧΑΛΑΡΟ, Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, τον Διδάκτορα Μετεωρολογία κ. ΣΤΕΛΙΟ ΓΚΙΝΗ, και την Αντιδήμαρχο και Πρόεδρο της Επιτροπής Βανέσσα Μαυροειδή καθώς και την Τριανταφυλλιά Σαραφίδου – Σαμπράκου, τέως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Θράκης η οποία ανέλαβε την ευθύνη του συντονισμού της συζήτησης.
[quote]«Ζωντανή η παράδοση στα Μέγαρα»[/quote]
Αναλυτικά, στις εισηγήσεις της ημερίδας, τις εργασίες άνοιξε η συντονίστρια Τριανταφυλλιά Σαραφίδου-Σαμπράκου, τ. αναπλ. Καθηγήτρια Γλωσσολογίας Πανεπιστημίου Θράκης. Δίνοντας συγχαρητήρια σε εμπνευστές και διοργανωτές, καλωσόρισε τους ερευνητές της Ακαδημίας Αθηνών.
Με αφετηρία την προσωπική της σχέση, ως σύζυγος Μεγαρίτη(του καθηγητή Ευάγγελου Σαμπράκου) στάθηκε στις ιδιαιτερότητες της μεγαρίτικης παράδοσης, ως ζωντανής μέσα στο χρόνο, κόντρα στην νεωτερικότητα.
«Προσοχή μην κάνετε λάθος και τους θεωρήσετε τους Μεγαρείς Αρβανίτες. Όσο για τους νεοπεραμιωτες είναι Βέροι Μικρασιάτες» είπε χαρακτηριστικά η κ. Τρ. Σαραφίδου-Σαμπράκου.
«Τουλάχιστον στα Μέγαρα η παράδοση δεν βρίσκεται στο ίδιο στάδιο εξέλιξης σε σχέση με αστικά κέντρα, εδώ τα πράγματα προχωρούν με πιο αργούς ρυθμούς έτσι είναι ζωντανή η παρουσία της παράδοσης όπου η νεωτερικότητα δεν έχει εισβάλει… Οι καμπάνες χτυπάνε μόλις πεθάνει κάποιος, δεν υπάρχει νεκρός που να μην κάνουν οι συγγενείς αναγγελία μνημοσύνου σε τοπική εφημερίδα».
«Είναι βαθιά ριζωμένη η θρησκευτική πίστη, συμπλήρωσε η συντονίστρια της ημερίδας, καθοριστική η συγγένεια στη στήριξη των τοπικών καταστημάτων.
Όλοι αναγνωρίζονται εύκολα από φυσιογνωμικά αλλά και ψυχικά χαρακτηριστικά ανάλογα με το σόι του καθενός. Αν δεν είσαι βέρος Μεγαρίτης οι άνθρωποι όλοι το ξέρουν.
Η επίσημη μεγαρίτικη γυναικεία φορεσιά δεν είναι μουσειακό είδος αφού όλες οι οικογένειες διαθέτουν τουλάχιστον μια και η κάθε γιαγιά θεωρεί ότι οφείλει να γίνει χορηγός μιας φορεσιάς τέτοιας στην εγγονή της.
Τι να το κάνεις το μουσείο αφού η κάθε οικογένεια έχει ακόμα και μέσα στο σπίτι αντικείμενα από τα παλιά; Εκτός από τα υλικά η ουσία είναι στις αξίες με τις οποίες τα πράγματα συνυφαίνονται στις ζωές των ανθρώπων».
«Η μελέτη, κατέληξε, δίνει ελπίδα για το αύριο, που αν δεν πατά στην παράδοση και στη σμιλευμένη ταυτότητα των ανθρώπων δεν προοιωνίζεται καλά πράγματα».
Με θέμα τις παραδόσεις για την ίδρυση της Νέας Περάμου, τη συλλογική μνήμη και την προσφυγική ταυτότητα σήμερα, μίλησε ο ερευνητής του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών Ιωάννης Καραχρήστος. Με αναφορές στην εξέλιξη του πληθυσμού της Περάμου, την ιστορία της μετακίνησης μετά την Μικρασιατική καταστροφή, ο ομιλητής έκανε λόγο και για τη διασπορά των Περαμιωτών από τη Μ. Ασία,σε δυο προσφυγικές εγκαταστάσεις στην Πέραμο της Αττικής και στην Πέραμο Καβάλας.
Αναφέρθηκε στη διαδικασία συγκρότησης του οικισμού της Νέας Περάμου Αττικής και για το πώς επέλεξαν τον τόπο βάσει της ξηρότητας του κλίματος,(έσφαξαν ένα πρόβατο και όπου στέγνωσε γρηγορότερα, έφτιαξαν τον συνοικισμό).
Μίλησε για την οικονομική δραστηριότητα των προσφύγων (Αλιεία, δίκτυα υποδομών, ξενοδοχείο, σχολή πυροβολικού, ηλεκτροδότηση, ύδρευση).
Η Ζωή Μάργαρη, ερευνήτρια του κέντρου Λαογραφίας μίλησε για τους πολιτιστικούς συλλόγους και την παράδοση στην μετανεωτερική εποχή, όπου η ενασχόληση με τον χορό γίνεται σύνδεσμος της παράδοσης από τους παλιούς στους νέους, οι οποίοι χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για την ανταλλαγή απόψεων και την καταγραφή των παράδοσης.
Η Ψηφιοποίηση ντοκουμέντων από συλλόγους και οι ιστοχώροι συλλόγων παρέχουν νέους όρους στη διάχυση και στην κατανάλωση της πληροφορίας σε θέματα λαϊκού πολιτισμού.
Εκ μέρους του συλλόγου Περαμίων-Κυζικηνών, η Αντιπρόεδρος Άννα Ζουμπλιού έκανε αναδρομή στο παρελθόν, σχετικά με τη συμβολή του συλλόγου στη διατήρηση των παραδόσεων της Περάμου της Κυζίκου.
Μίλησε για την πρωτοβουλία ίδρυσης του συλλόγου το 1953, από τον Μανώλη Παπαναστασίου, στη συγγραφή βραβευμένου βιβλίου, στη μεταλαμπάδευση των παραδόσεων της Περάμου στις νέες γενιές.
[quote]
Ελ. Καλαντζή-Σύλλογος Αγ. Ιωάννου Θεολόγου, Μελί:
«Ανάγκη να ανήκουμε σε έναν κόσμο που αναγνωρίζουμε»
[/quote]
Από το Σύλλογο του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, του Μελιού Μεγάρων, η ταμίας και εκπαιδευτικός Ελευθερία Καλαντζή χαρακτηριστικά τόνισε: «Επιδιώκουμε να ενσωματώσουμε στην καθημερινότητα πολιτιστικά στοιχεία των προγόνων μας ήθη και έθιμα, χορούς, την αίσθηση της ταυτότητας και της συνέχειας.
Nα ανήκουμε σε έναν κόσμο που αναγνωρίζουμε.
Αρχικά υπήρχε πρόβλημα στέγασης συλλόγου, μετά κάναμε κατασκευή στολών όσο πιο κοντά στις αυθεντικές, αναπαράσταση μελιώτικου γάμου και σπιτιού, εκθέσεις φωτογραφιών. Με μουσικά δρώμενα εδραιώνεται η πίστη στα μέλη του συλλόγου μας για την πλούσια κληρονομιά προγόνων μας».
«Οι πατρίδες μας δε θα χαθούν αν εμείς δεν τις ξεχάσουμε, είπε η Ελ. Καλαντζή. Κρατάμε ασβέστη τη μνήμη των πατρίδων μας ιδιαίτερα τώρα που η πρώτη γενιά προσφύγων έχει χαθεί. Οι αξίες είναι οδοδείκτης που άντεξαν στο διάβα του χρόνου και εγγυώνται την πορεία μας στο μέλλον.
Στόχος μας η δημιουργία λαογραφικού μουσείου στο σχολείο του Μελιού, ευχόμαστε η δημοτική αρχή να σταθεί αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια».
[quote]Αντ. Πέγκος: «Επικρατούσε σύγχυση για το Χορό της Τράτας»[/quote]
Για την έρευνά του σχετικά με το Χορό της Τράτας μίλησε ο Πρόεδρος του Λαογραφικού Συλλόγου «Ο Χορός της Τράτας» Αντώνιος Πέγκος.
Αφού αναφέρθηκε στη διατήρηση των εθίμων από το σύλλογο, τη συμμετοχή σε εκθέσεις, φεστιβάλ κλπ, επεσήμανε ότι είναι ένας πανάρχαιος χορός, ο χορός «Λαμπρή κάμαρα» με άκουσμα-μείγμα ιονικό και δωρικό. Έκανε λόγο για σύγχυση, σχετικά με τις πεπλοφόρες παρθένες, τα θεσμοφόρια προς τιμήν της Δήμητρας, τα οποία όμως είναι άσχετα με τον χορό της Τράτας και δεν έχουν τη σοβαρότητα του χορού.
«Ο πρωτοχριστιανικός ναός είναι θεμελιωμένος σε αρχαίο ιερό της Λυδίας, στο πηγάδι με αφροδισιακές ιδιότητες, από την Τουρκοκρατία, όπως μας διηγούνταν οι παππούδες.
Με Σοβαρότητα ήταν ξεχωριστός μέσα στο πανηγύρι ο χορός».
[quote]Δημ. Ηλίας: «Οι σύλλογοι έχουν παίξει ρόλο στη διατήρηση πολλών πραγμάτων στην Ελλάδα και καλό θα είναι να μαζευτούμε»[/quote]
Για την μεγάλη ιστορία του συλλόγου και την προσπάθεια για διατήρηση του Χορού της Τράτας, ενώ κινδύνευε να χαθεί το έθιμο, μίλησε ο Δημήτρης Ηλίας, πρόεδρος και ιδρυτής λαογραφικού συγκροτήματος Μεγάρων.
«Τον Φεβρουάριο 1967 ο αείμνηστος Δημήτρης Μπερδελής υλοποιώντας μια υπόσχεση του Μελέτη Μπεναρδή δασκάλου ήθελε να κάνει ηχογράφηση μεγαρίτικων τραγουδιών στο σπίτι του. Κάλεσε τις καλλίφωνες τραγουδίστριες και 3 μουσικούς, από τον Αλφόνσο Παπαγιάννη με μια πομπίνα.
Πρώτη φορά άκουσα τότε τα τραγούδια της τράτας. Αρχίζοντας η ηχογράφηση έγινε πλήρης αταξία, η κάθε μια τραγουδίστρια είπε τα δικά της. Τελικά καταφέραμε και γράψαμε μερικά τραγούδια και ξετυλίχθηκε όλο το κουβάρι και εκεί ήρθε η πρώτη ιδέα να δημιουργηθεί ο σύλλογος.
Κάνε σύλλογο να τα μαζέψεις γιατί αυτά χάνονται και αυτή είναι η Ελλάδα, έλεγαν του Δημ. Ηλία, που συνέχισε: για να κάνεις συλλόγου θέλεις παρέα και οι παρέες γράφουν ιστόρα. Έγινε μια «καλή αναστάτωση» για έρευνα για τις φορεσιές.
Ο δήμαρχος κ. Σωτηρίου οργάνωσε ομιλία για τις μεγαρίτικες φορέσιες το 1971 στο «Ριβολί».
Τη δεκαετία του ‘60 οι μεγαρίτισσες φοβηθήκανε τη νέα εποχή. Είχαν αρχίσει τα πικ απ, παραμερίζονταν τα ρούχα τα παραδοσιακά παρότι πουλήθηκαν πολλά κομμάτια. Άρχισε κινητοποίηση, έγινε διάλεξη, έγιναν έρευνες και το 1972 δημιουργώ την πρώτη ομάδα ελληνικών χορών. Τα πιο θαρραλέα κορίτσια έρχονταν, έβγαιναν από το σπίτι για να έρθουν να χορέψουν.
Η κ. Αργυρώ Χατζή η δασκάλα είχε φέρει έξι κορίτσια στο χορό της τράτας με τη φιλαρμονική, τα υπόλοιπα χρόνια έρχονταν και χόρευαν τα μπαλέτα Κρουσιαδη στον Αη Γιάννη.
Τον επόμενο χρόνο βγάλαμε τα μπαλέτα από το χορό της τράτας.
Το 1975 κάναμε καταγραφή μεγαρίτικων τραγουδιών σε απλή βάση. Το 1976 τελειώσαμε δυο ντοκιμαντέρ γυρίσαμε το χορό και τους Μάηδες. Το 1978 ο σύλλογος δημιούργησε τον πρωινό χορό της τράτας. Οι θειάδες λέγανε μετά την εκκλησία, και ο χορός γινόταν ανατολικότερα.
Το 1983 γυρίσαμε και βάλαμε το Μάη σε σειρά και τώρα τείνει να ξεφύγει τελείως.
Μετά βάλαμε λίγο σειρά στο καρναβάλι ως αυθόρμητο λαϊκό στοιχείο για λίγα χρόνια.
Χορέψαμε στο Πεκίνο παρουσία προέδρου Κίνας.
Οι σύλλογοι έχουν παίξει ρόλο στη διατήρηση πολλών πραγμάτων στην Ελλάδα και καλό θα είναι να μαζευτούμε. Να μην το κάνουμε φολκλόρ γιατί θα χαλάσει την παράδοση. Τα παιδιά μάθανε τις στολές, τους χορούς, τις παρέες και μέσα από διαφωνίες κρατάμε την παράδοση, παράδοση είναι ο τι παντού υπό πάντων επιστεύθη».
Η Μαριάννα Σαματιαλη, πρόεδρος Δ.Σ. Χορευτικού Ομίλου Νέας Περάμου αναφέρθηκε στα Έθιμα των Περαμιωτών, στα γλέντια με τραγούδια, στο έθιμο του Κλείδωνα.
Η χαρούμενη ζωή της Περάμου τελείωσε το 1914, μετά με τη μεγάλη φωτιά της Αγίας Μαρίνας, η Πέραμος έγινε στάχτη.
Η Πέραμος ξαναγεννήθηκε με τους λίγους κατοίκους. Το χτύπημα τον Αύγουστο του 1922 ήταν το οριστικό χτύπημα, οι κάτοικοι ξανά έφτιαξαν τα σπίτια τους στην Νέα Πέραμο. Με σεβασμό στην παράδοση, με αφοσίωση και αυθεντικότητα λειτουργούμε στο σύλλογο. Αντιστεκόμαστε μέσα από τα ήθη και τα έθιμα μας» είπε καταλήγοντας σε παρουσίαση παραδοσιακών στολών, από την ιματιοθήκη του συλλόγου.
[quote]Γ. Βαρελάς: «Αναγκαία η συνεργασία όλων για προβολή και ανάπτυξη της περιοχής»[/quote]
Την «αναπτυξιακή» διάσταση του λαϊκού πολιτισμού έδωσε ο Γιώργος Βαρελάς πρόεδρος Δ.Σ. Αλκάθους και Καρία μιλώντας για τη συμβολή των ηθών και των εθίμων στην οικονομική ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας.
«Τα ήθη και έθιμα είναι πραγματικότητα αφού είναι καθημερινότητα και προσδιορίζουν την ταυτότητα μας.
Η επαφή με τις ρίζες μας αποτελεί τη Βάση για το μέλλον.
Οι καιροί απρόσωποι όπου ο άνθρωπος χάνεται στην ανωνυμία. Μέσα στην παγκοσμιοποίηση η κατάργηση των συνόρων θετική αλλά όχι η πτώση των συνόρων προσδιορισμού της ταυτότητας. Οι παραδόσεις συνθέτουν την αρμονική ζωή ενός λαού».
Έκανε πρόταση για προοπτικές πολιτιστικού τουρισμού, που μπορούν να προσελκύσουν επισκέπτες. «Ο χορός της τράτας το Έθιμο του Μάη μπορούν να γίνουν πόλος έλξης. Η πολιτεία εκμεταλλευόμενη την οικονομική κρίση είναι απλός θεατής, σήμερα είναι έντονη η σημασία ανάδειξης εθίμων, με συνεργασία με φορείς σε ορθολογική βάση.
Χρειάζεται Ανάδειξη πολιτιστικού τουρισμού με στόχο την οικονομική ανάπτυξη. Εναλλακτικές οι προοπτικές, δεν αντιστρατεύονται στον τουρισμό ηλίου θάλασσας. Αναγκαία η συνεργασία όλων για προβολή και ανάπτυξη της περιοχής».
Ο Ευάγγελος Καραμανές, ο Διευθύνων το Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών επεσήμανε ότι «αυτή η συνάντηση είναι η αρχή μιας συνεργασίας». Αναφέρθηκε στο Ιστορικό και τις προσπάθειες κέντρου λαογραφίας.
[quote]
Αικ. Πολυμέρου-Καμηλάκη, επιστημονική συνεργάτις Κέντρου Λαογραφίας:
«Αξιοποιήστε τον χρόνο που αφιερώνετε στην παράδοση για την οικονομική ανάπτυξη»
[/quote]
Η Αικατερίνη Πολυμέρου Καμηλάκη επιστημονική συνεργάτις του κέντρου λαογραφίας μίλησε για τη συμβολή των συλλόγων στην πολιτιστική ζωή των αστικών κέντρων. «Οι σύλλογοι είναι μια τεράστια δύναμη που δεν έχει αντιληφθεί ακόμη κανείς από τους ιθύνοντες, τους δήμους, το κράτος. Η λαογραφία μελετά τον λαϊκό πολιτισμό που είναι ζωντανός όπως είναι ζωντανός ο λαός.
Οι σύλλογοι που προέρχονται από τον λαό είναι οι πλέον αρμόδιοι. Όμως δεν μπορούν όλα τα έθιμα να έχουν ενδιαφέρον για εμάς».
«Να συσπειρωθούμε γύρω από τις συλλογικότητες και μέσα από αυτές να δώσουμε ανάσα στον τόπο να δοθεί προτεραιότητα σε αυτό που λέγεται νεότερος πολιτισμός. Να αξιοποιήσουμε Π.Ο.Π. -Ένας μεγάλος μοχλός ανάπτυξης για τις τοπικές κοινωνίες, που εμπεριέχουν την παράδοση με την οικονομία.
Ο χρόνος που επενδύει κανείς στον λαϊκό πολιτισμό είναι πολύτιμος να σας γίνει και χρήσιμος για την ανάπτυξη της περιοχής. Το ότι έχουν κρατηθεί τα έθιμα σημαίνει οτι δεν έχει διαφθαρεί, να μαζέψετε το υλικό, αξιοποιήστε καλέστε ειδικούς πως θα γίνει, με κανόνες για το διεθνές κοινό που θα επισκεφθεί τα Μέγαρα για κάποιον σκοπό. Οι σύλλογοι μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς να αναλώνονται σε έριδες, με συνεργασία μπορούν να κάνουν θαύματα.
Δε φανταζόμασταν να είστε τόσο οργανωμένοι…. το επόμενο βήμα είναι η οργάνωση μιας ημερίδας για την ανάπτυξη μέσα από τον λαϊκό πολιτισμό αυτό πρέπει να ακολουθήσουμε αν πρέπει να βγούμε από την κρίση».
[quote]Μέσα από τις διαφωνίες της Ημερίδας φαίνεται η ανάγκη για Συνεργασία[/quote]
Στη λήξη της ημερίδας, έγινε μια συζήτηση μεταξύ συλλόγων και ακαδημίας, με ενδιαφέροντα συμπεράσματα αλλά και διαφωνίες ιδιαίτερα για το χορό της Τράτας και ποια είναι η παράδοσή του.
«Δεν υπάρχει αυθεντικότητα στη λαογραφία. Όταν ζει κάτι, αλλάζει, είπε χαρακτηριστικά ο Διευθύνων το Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών Ευάγγελος Καραμανές, ενώ στη συνέχεια τα μέλη του κέντρου της Ακαδημίας παρότρυναν:
Πρέπει να βρεθεί κοινός τόπος με τον Δήμο, με ανθρώπους που συνεννοούνται, πρέπει να ξεπεραστούν οι διαφορές, να αποφασίσετε να βρίσκεστε μεταξύ σας, με παιδεία, ανοχή και εθελοντισμό.
Η ένταση δεν απεικονίζεται στους επισκέπτες, στο εθιμικό δρώμενο, στο χορό, παρά μόνο όταν αλλάζουν οι σύλλογοι, ο καθένας σύλλογος κάνει το δικό του χορό, αλλιώς ο επισκέπτης δεν επηρεάζεται από τις επί μέρους διαφωνίες των συλλόγων.
Η εγγύτητα στην Αθήνα κάνει τα Μέγαρα μια κοντινή προσιτή και ταυτόχρονα «εξωτική» για τους επισκέπτες λόγω των εθίμων περιοχή».
Όμως, όπως παρατήρησε η συντονίστρια Τριανταφυλλιά Σαραφίδου-Σαμπράκου, «ο χορός της Τράτας ποτέ δεν ήταν για να πουληθεί, δεν ήταν επιχείρηση.
Είναι αυθεντικό το περιεχόμενο του εθίμου. Δεν το έχουν για να το πουλήσουν στον ξενομερίτη».
«Πρέπει να πάω να χορέψω για το καλό της οικογένειάς μου και το καλό του τόπου» έλεγαν όπως μετέφερε χαρακτηριστικά ο Δημ. Ηλίας.
«Αν για πολλά χρόνια τραβάει ο καθένας σύλλογος το δρόμο του, τα έθιμα θα διαλυθούν» είπε χαρακτηριστικά ο Δημ. Ηλίας. Ο Γ. Βαρελάς ρώτησε το Δήμαρχο στην κατακλείδα της ημερίδας να δώσει το συμπέρασμά του και αν θα κάνει άλλες κινήσεις. Ο Γρ. Σταμούλης απάντησε: «το κέντρο λαογραφίας θα ήταν ο κατάλληλος σύμμαχός μας και η ημερίδα είναι μια πολύ καλή αρχή για να εξετάσουμε καλά τα ήθη και τα έθιμα και τον τρόπο ενίσχυσής τους»