Εκτός από τη γαλόπιτα, παραδοσιακό -αλλά και πολύ θρεπτικό και ιδιαίτερο- μεγαρίτικο έδεσμα (γιατί δεν το λες και γλυκό-γλυκό) είναι τα μπουμπάρια.
Φτιάχνεται την Σαρακοστή και τις πρώτες γιορτινές μέρες, όπως η Καθαρά Δευτέρα και η ιδιαιτερότητα του είναι το σπανάκι-ίσως επειδή τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά είναι από τα καλύτερα που βγάζει ο μεγαρικός κάμπος.
Βασική συνταγή για τα μπουμπάρια
Υλικά
– 2 φλιτζάνια αλεύρι σκληρό
– 1/4 φλιτζάνι λάδι
– Χλιαρό νερό όσο χρειαστεί
Για τη γέμιση χρειαζόμαστε σπανάκι, περίπου ένα κιλό, μερικές κουτάλιες ρύζι, σταφίδες ξανθές, κανέλα, ζάχαρη, άνηθο, λίγο ελαιόλαδο, ελάχιστο κρεμμύδι και ελάχιστο ρύζι για να μαζέψει τα υγρά.
Προαιρετικά λίγο γαρύφαλλο σε σκόνη.
Εκτέλεση
Για να φτιάξουμε τη γέμιση, πλένουμε καλά το σπανάκι και το κόβουμε σε πάχος 2 δακτύλων. Το βάζουμε σε τρυπητό, το πιέζουμε με τα χέρια μας μέχρι να βγάλει τα νερά του.
Αφήνουμε να στραγγίξει καλά και μετά το ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά. Κόβουμε το φύλλο σε κομμάτια και κατά μήκος της φαρδιάς πλευράς τοποθετούμε το μείγμα. Γυρίζουμε τις δύο άκρες για να μην χυθεί το μείγμα και τυλίγουμε.
Βάζουμε σε λαδωμένο ταψί, τα λαδώνουμε και τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη και κανέλα. Τα ψήνουμε στους 200 βαθμούς για περίπου 45 λεπτά.
Άμα θέλουμε να γίνει ακόμα καλύτερο βάζουμε και πετιμέζι.
Με το “μπουμπάρι” μοιάζει και πιο “φτωχική” μεγαρίτικη “μουσούντα”.
& για να καλοπιάσουμε την πεθερά που νηστεύει…
Όπως έχει γράψει ο Τζίμης Ηλίας, “η ΤΡΙΜΕΡΟΠΙΤΑ είναι η πίτα του πρώτου τριημέρου της νηστείας του Πάσχα που αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα και συνεχίζεται την Τρίτη και την Τετάρτη.
Κάποιοι πολύ πιστοί στις θρησκευτικές παραδόσεις (δεν ξέρω τώρα) έκαναν ολοκληρωτική νηστεία. Για τρεις ημέρες δεν έτρωγαν τίποτα.
Μόνο νερό έπιναν κι αυτό «με την άδεια του παππά». Τότε η μεγαρίτισσα νύφη (η σοβαρή) ζύμωνε ένα νηστίσιμο γλυκό αφράτο ψωμί (αφράτη πίτα) με μυρωδικά (γλυκάνισο, μαστίχα και άλλα). Την στόλιζε με διάφορα «ξόμπλια» από το ίδιο ψωμί. Την έψηνε και μετά την άλειφε από πάνω με μέλι, ζάχαρη και κανέλλα. Την πήγαινε την ΚΑΘΑΡΗ ΤΕΤΑΡΤΗ το απόγευμα στα πεθερικά της για να την φάνε (να την γλωσσίσουν) την Πέμπτη το πρωΐ, όταν ξυπνούσαν. Την νύφη την συνόδευε ένα αγοράκι «αμφιθαλές», που κρατούσε την μπουκάλα με το κρασί.
Τα τελευταία χρόνια έβαζαν πάνω στην πίτα και κουφέτα και λίγα λουλούδια, φρέζιες ή βιολέτες από την αυλή τους.
Η πεθερά της τής έδινε κι αυτή ένα «αντίδωρο», δηλαδή την φίλευε με κάτι φαγώσιμο. Τίποτα άλλο”.
#pgnews
#ΓΕΥΣΗ