Ενώ το πρόβλημα της στέγασης των μαθητών του 4ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων παραμένει άλυτο, μετά τον χαρακτηρισμό του κτιρίου ως ακατάλληλο, μιλήσαμε σχετικά με τον Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 4ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων Παναγιώτη Λάο και τον Αντιπρόεδρο Σωτήρη Χατζόπουλο.
Συνέντευξη στην Αλέκα Σταματιάδη
«Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για το βήμα που μας δίνετε . Η φιλοξενία σας είναι σημαντική προκειμένου να ακουστεί η φωνή 150 οικογενειών, οι οποίες βιώνουν έντονη αγωνία για το εκπαιδευτικό μέλλον των παιδιών τους και τον οικογενειακό προγραμματισμό τους για φέτος και σίγουρα για αρκετά σχολικά έτη ακόμη. Οι οικογένειες του 4ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων έζησαν εδώ και αρκετά χρόνια σε μια απαράδεκτη άτυπη ομηρεία εξαιτίας της κατάστασης του σχολικού κτηρίου και υπό τον φόβο ενός νέου σεισμικού γεγονότος, που, όπως βλέπετε, ξαναέγινε καθημερινότητα στην περιοχή μας.
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή δημοτική αρχή κίνησε και ολοκλήρωσε τις διαδικασίες προκειμένου να υπάρξουν μελέτες που πιστοποίησαν τελικά το πρόβλημα, ενώ εκταμίευσε και αρκετά χρήματα το πρώτο εξάμηνο του 2019, που μαζί με τις πιστώσεις και δωρεές που εξασφάλισε ο Σύλλογός μας επούλωσαν πρόσκαιρα την καταρρακωμένη ψυχολογία παιδιών και γονέων μέχρι τη δημοσίευση των εν λόγω πορισμάτων . Φθάνουμε όμως στο σήμερα κι ενώ δεν έχουν ξεχαστεί τα ψυχικά τραύματα των παιδιών και των οικογενειών μας για τη συσσωρευμένη ανασφάλεια που βιώσαμε λόγω του κτιριακού προβλήματος , τριάντα δύο μέρες πριν ανοίξουν τα σχολεία αγνοούμε πού τελικά και πώς θα φοιτήσουν τα παιδιά μας.
Από την πρώτη στιγμή ο Σύλλογός μας αντιλήφθηκε ότι δεν υπήρχε συντονισμός μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, διαπίστωσε προσωπικές και συνδικαλιστικές επιδιώξεις, συμφέροντα και μικροσυμφέροντα και οι φόβοι μας επαληθεύτηκαν στη σύσκεψη της 19ης Ιουλίου 2019 που συγκάλεσε ο Δήμος στο Δημαρχείο Μεγάρων- την οποία επισφράγισε κι ένας σεισμός 5,1R μετά από μία ώρα, για να μη βγαίνουμε και εκτός θέματος. Το πρώτο πράγμα που τονίσαμε τότε , προκειμένου να κερδηθεί χρόνος και να παραχθεί έργο, ήταν η δημιουργία μιας ολιγομελούς ομάδας εργασίας με εκπροσώπους του Δήμου, της Εκπαίδευσης και των Γονέων, αλλά δυστυχώς δεν εισακουστήκαμε. Όπως ανέφερε στη σύσκεψη της 19ης Ιουλίου , ο Πρόεδρος του Συλλόγου μας με την ιδιότητα του Διευθυντή Εκπαίδευσης Κ. Ε. ΠΟΡΟΣ είχε ξανασυμμετάσχει σε αντίστοιχη ομάδα την προηγούμενη δεκαετία επί υπουργίας Μ. Γιαννάκου και υφυπουργίας αειμνήστου Γ. Καλού , όταν στο νησί του Πόρου μετεγκατεστάθη εντός του Κ.Ε. ΠΟΡΟΣ το 2ο Δημοτικό και το Γυμνάσιο Πόρου, προκειμένου να γκρεμιστούν τα παλιά και να κατασκευαστούν νέα κτήρια και το εκπληκτικό είναι ότι ,ενώ εμπλεκόταν στην υπόθεση αυτή και το ΥΠΕΘΑ(δηλαδή επιπλέον ένας φορέας απ’ό,τι εδώ) , όλα τακτοποιήθηκαν εντός 20 ημερών και σε ένα ενεργό στρατιωτικό περιβάλλον λειτούργησαν παράλληλα και υποδειγματικά δύο εκπαιδευτήρια διαφορετικής βαθμίδας επί 3 χρόνια με όλους τους όρους του συστήματος υγιεινής και ασφάλειας και χωρίς κανένα παρατράγουδο. Υπήρχε όμως συνεννόηση, αλτρουισμός και καλή θέληση από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Κι εδώ στα Μέγαρα όχι μόνο καλή θέληση δεν υπήρξε αλλά αναγκαστήκαμε ως μέτρο άμυνας οι γονείς να φτάσουμε σε σημείο να προειδοποιήσουμε τους αρμόδιους ότι η απαξίωση για δεύτερη φορά των οικογενειών μας θα μας οδηγήσει μαθηματικά σε νομικές ενέργειες και μαζικές κινητοποιήσεις. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να τονίσουμε τη θερμή συμπαράσταση του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων καθώς και του 6ου και του 8ου, ενώ η συμβολή της Ένωσης Γονέων ήταν εξίσου σημαντική. Το σύνολο των γονέων της πόλης μας έχει πλήρως αντιληφθεί το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει και ενώ κατ’ ουσίαν αυτοί είναι που θα «επιβαρυνθούν» με την επιπρόσθετη παρουσία μας στα σχολεία τους, δείχνουν και ανθρωπισμό και αλληλεγγύη και υπευθυνότητα.
Ας επανέλθουμε όμως και πάλι στο βασικό μας πρόβλημα που είναι η έλλειψη συντονισμού. Την προηγούμενη εβδομάδα μάθαμε ότι συνεδρίασαν ερήμην μας οι διευθυντές των δημοτικών σχολείων με τον αντίστοιχο προϊστάμενό τους, διέρρευσαν τελικά «τα μυστικά του κράτους» και οι αποφάσεις τους (δηλαδή κατ’ ουσίαν αποφάσεις για τις οικογένειές μας) αγνοούν επιδεικτικά τη σκληρή καθημερινότητα που θα βιώσουμε, αν αυτές υλοποιηθούν. Χαρακτηριστικά σας λέμε ότι προκρίθηκε ως κύρια έδρα του σχολείου μας το 6ο Δημοτικό Σχολείο, δηλαδή το πλέον απομακρυσμένο και μη επισκέψιμο παρά μόνο με τροχοφόρα και βαδιστές μεγάλων αποστάσεων όμορο σχολείο. Φυσικά είναι μια πρόοδος μετά την αρχική τους τοποθέτηση για πρωί –απόγευμα με το 5ο Δημοτικό ,που αυτό θα σήμαινε ότι το πρόβλημα των 150 οικογενειών θα γινόταν τελικά πρόβλημα 330 οικογενειών, αλλά ως εκ θαύματος δε θα χανόταν καμία οργανική θέση εκπαιδευτικού και θα περιμέναμε ακόμα μια φορά να έρθουν αναπληρωτές να διδάξουν τα παιδιά μας , που θα έφευγαν όμως τώρα βράδυ με τον προαστιακό από τα Μέγαρα!!! Αντιλαμβάνεστε τι εμπαιγμό έχουμε βιώσει από αυτούς , οι οποίοι μάλιστα επικαλούνται σε κάθε αποστροφή του λόγου τους το συμφέρον των παιδιών και τη διασφάλιση του ψυχικού τους κόσμου … Είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι το 4ο Δημοτικό μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία με το ίδιο αριθμητικά μαθητικό δυναμικό τόσο μακριά από τις εστίες του και τις γειτονιές του για τα επόμενα χρόνια. Όποιος δεν το βλέπει , έχει συμφέρον και δεν το βλέπει ή εξυπηρετεί συμφέροντα άλλων. Το κακό όμως είναι ότι τα συμφέροντα αυτά είναι εις βάρος παιδιών και γονέων για ακόμα μια φορά. Μην ξεχνάτε ότι ένα από τα θλιβερά ρεκόρ του 4ου (που λειτουργεί με περηφάνια από το 1900) είναι ο μεγάλος αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών καθώς και η μνημειώδης καθυστέρηση με την οποία τοποθετούνται (δηλαδή το 4ο Δημοτικό ανταγωνίζεται ισότιμα τα Βίλια και τις χιονοπτώσεις τους …)
Την προηγούμενη Δευτέρα και προκειμένου να αποσαφηνίσουμε τις αποφάσεις των διευθυντών και του προϊσταμένου τους, γίναμε δεκτοί από τον Δήμαρχο Μεγάρων, μαζί με τους εμπλεκόμενους συλλόγους και την Ένωση Γονέων, διαβουλευτήκαμε με τους αρμόδιους αντιδημάρχους και τους συνεργάτες τους και τους δηλώσαμε ρητώς συγκεκριμένες θέσεις με τις οποίες θα μπορούσε να τακτοποιηθεί το θέμα εντός Αυγούστου, αρκεί να υπάρχει ορθολογική σκέψη από όλους τους φορείς, έτσι ώστε να υπάρξει και χρόνος προετοιμασίας για τη μεταστέγαση. Συγκεκριμένα:
- Έδρα του 4ου να αποτελέσει το 5ο Δημοτικό Σχολείο Μεγάρων (το πλησιέστερο στις περισσότερες οικογένειες του 4ου ,επισκέψιμο με μεγάλα πεζοδρόμια ασφαλή για πεζούς μαθητές και γονείς) , το οποίο και συγκεντρώνει το 71% των προτιμήσεων των γονέων και επιπλέον μετατροπή του 4ου σε εξαθέσιο ,ανά μία τάξη δηλαδή , έτσι ώστε όποιος μαθητής νιώθει την ανάγκη να παραμείνει με τους παλιούς συμμαθητές του να ικανοποιηθεί. Έτσι σώζεται κι ένας μεγάλος αριθμός οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών.
- Μετεγγραφή στο 8ο Δημοτικό ενός ικανού αριθμού μαθητών ( είναι το δεύτερο με 20% όπου θα ήθελαν οι να μετεγγράψουν τα παιδιά τους οι γονείς μας) και αντίστοιχα στο 7ο , όπου θα μεταστεγαστεί το 4ο Νηπιαγωγείο, προκειμένου να διευκολυνθούν τα αδέλφια τους που φοιτούν στο 4ο Δημοτικό. Εδώ χρειάζεται η απόλυτη συνεργασία των αντίστοιχων διευθυντών και των συνεργατών τους.
- Εγκατάσταση λυόμενων οικίσκων , πλήρως προικισμένων από τον Σύλλογό μας με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό , μόνο εντός του 5ου Δημοτικού. Αν χρειαστεί φιλοξενία μίας ή δύο τάξεων σε έτερο σχολείο , τότε και μόνο τότε η μία ή οι δύο μεγαλύτερες, να φιλοξενηθούν στο 6ο ,με την ανάλογη πάντα μέριμνα για τα αδέλφια να μετεγγραφούν στο 5ο Δημοτικό, στο οποίο υπάρχουν 70 κενά μαθητών στα υφιστάμενα τμήματά του και τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν την εφεδρεία επίλυσης του προβλήματος. Θέματα κορεσμού στον προαυλισμό των παιδιών δεν υφίστανται , καθώς και χώροι υπάρχουν και αντίστοιχες τεχνικές (π.χ. διαφορετικές ώρες διαλειμμάτων ανά σχολείο) Επειδή τα έχουμε δει με τα μάτια μας, ξέρετε είναι σοκαριστικό για έναν γονιό να βλέπει ευρύχωρες τάξεις με δύο μόνο σειρές θρανίων σε καλοβαμμένους και στέρεους τοίχους στο 5ο Δημοτικό και να θυμάται τους κομμένους από άκρη σε άκρη τοίχους του 4ου και να κάθεται νοερά να μετράει πόση απόσταση έχει ο τοίχος αυτός από το καρεκλάκι του παιδιού του και αν θα προλάβει να μπει κάτω από το θρανίο του σε περίπτωση σεισμού. Αυτά είναι τα προβλήματα που δεν πρέπει να αντιμετωπίσει ξανά γονιός στα Μέγαρα.
Φυσικά αυτά τα εκθέσαμε στον Δήμαρχο και στους συνεργάτες του αναγκαστικά ερήμην των εκπαιδευτικών, άρα οδηγούμαστε πάλι σε αδιέξοδο, γιατί ακόμη κι αν ο Δήμος βρει τις υφιστάμενες υποδομές και να χορηγήσει οικονομικούς πόρους , αν οι εκπαιδευτικοί δεν απελευθερώσουν συγκεκριμένο και στοχευμένο αριθμό μετεγγραφών, το πρόβλημα δεν επιλύεται . Θα θέλαμε λοιπόν να καλέσουμε για ακόμα μία φορά την Πολιτεία , που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Δήμος και η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτ. Αττικής, να συντονιστούν με τους συλλόγους των γονέων , να αντιληφθούν ότι γι’αυτούς μπορεί τα παιδιά μας να είναι και αριθμοί , για μας όμως θα είναι πάντα τα παιδιά μας . Έχουμε το αίσθημα ότι τα έχουν αδικήσει κι εμείς οι γονείς δεν θα πρέπει να το επιτρέψουμε ξανά. Θα παρακαλούσαμε το Δημοτικό Συμβούλιο, που έχει τον τελικό λόγο, να μας αφουγκραστεί και να μας υποστηρίξει -με θερμή παράκληση-χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες (σας διαβεβαιώνουμε ότι όλες οι πολιτικές παρατάξεις της πόλης μας απολαμβάνουν από εμάς σεβασμό και εκτίμηση, έχουν φίλους και συγγενείς ανάμεσά μας και τα παιδιά του σχολείου μας έχουμε την ιερά υποχρέωση όσοι έχουμε θεσμική θέση- ανεξάρτητα αν είναι μεγάλη ή μικρή – να τα προστατεύσουμε) . Σε αντίθετη περίπτωση αναγκαστικά θα κινούμαστε άμεσα νομικά έναντι της όποιας αποφάσεως δεν συμμορφώνεται με τη λογική των πολλών , αλλά τα «θέλω» των πολύ λίγων. Καθαρές κουβέντες, όπως έχουμε αφήσει το στίγμα μας τόσα χρόνια στην κοινωνία της πόλης μας.
Τέλος ευχαριστούμε και παρακαλούμε την έγκριτη και αντικειμενική εφημερίδα σας να συνεχίσει να παρακολουθεί το θέμα, να βοηθήσει τον Σύλλογό μας με την φιλοξενία των θέσεών μας στις σελίδες της και στα επόμενα φύλλα της μέχρι την οριστική επίλυση αυτού του χρόνιου προβλήματος».