Ο άνθρωπος που μετρά το χρόνο γυρίζει πάντα πίσω να κοιτάξει πώς πέρασε και ο γραφιάς που σέβεται τον εαυτό του κρατάει αρχείο να δει τι έγινε.
Αυτό το δεύτερο με το αρχείο, άργησα αλλά το κατάλαβα.
Γιατί καλή σχέση με την Ιστορία δεν είχα ποτέ, να όμως που είναι η χρησιμότερη ίσως πηγή να μάθεις.
2015 & 2005: Αποδεικνύουν ότι το 5 σημάδεψε τις μεγάλες Αλλαγές.
Πιστεύω στη δύναμη των αριθμών. Όσο χαζό κι αν είναι να πιστεύεις σε κάτι που ξέεερεις ότι εμείς οι άνθρωποι για κάποιο λόγο -συμφεροντολογικό ίσως- έχουμε ορίσει, είναι που του δώσαμε ένα βάρος και μας πλακώνει ή μας γεμίζει, έτσι είναι τα σύμβολα.
Φέτος λοιπόν ήταν η χρονιά των Αλλαγών.
Συνέχεια, συνέχεια, μέσα στο 2015, έρχοταν στο μυαλό μου η εικόνα της κατάστασης που έβλεπα και ένιωθα: ένας τοίχος από τουβλάκια που γκρεμίζονται, πέφτουν, γλιστρούν, ξανακουβαλάω, ξαναβάζω στη θέση τους, ξαναβάζω σε άλλη θέση, κουβαλάω, προσπαθώ.
Τη χρονιά που πέρασε, διάβασα περισσότερο, έμαθα περισσότερο, αμφέβαλα περισσότερο, αναρωτήθηκα περισσότερο, άλλαξα περισσότερο ίσως από ποτέ. Κράτησα αυτά που πάντα ήθελα και ήταν καλά στερεωμένα, αποφάσισα να μην τα ξανακρύψω, με ό, τι κόστος κι αν αυτό έχει.
Ίσως το μεγαλύτερο όνειρό μου έγινε πραγματικότητα, με πολύ κόπο και άγχος που συνεχίζεται. Μην τα παρατάς-το κατάλαβα κι αυτό.
Τούβλα που πέφτουν, δεδομένα που έρχονται «τούμπα», ο κόσμος να έρχεται ανάποδα και κάθε τι που έχεις ως σταθερά στη ζωή σου να ανατρέπεται.
Στα πολιτικά τώρα στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως φέτος ήταν απόδειξη αυτής της ρευστότητας και της ανατροπής γενικότερα που στην εποχή μας τρέχει περισσότερο από ποτέ. Θυμάται κανείς πόσες φορές πήγαμε στις κάλπες; Στηθήκαμε στις τράπεζες; Πέρασε ένα καλοκαίρι που ξεχάσαμε ό, τι ξέραμε από οικονομία, μείναμε επί ξύλου κρεμάμενοι να περιμένουμε μπροστά από μια οθόνη τι θα μας ξημερώσει για να πούμε «όχι», για να γίνει «ναι», αφού μαλώσαμε όλοι μεταξύ μας.
Ήταν για λίγες μέρες λες και πάγωσε ο χρόνος.
Όμως στην πραγματικότητα ο χρόνος τρέχει πολύ πιο γρήγορα από όσο εμείς καταλαβαίνουμε και ο χρόνος που πέρασε δεν είχε μόνο άσχημα. Περικοπές, μειώσεις και φόρους.
Κι έτσι στο κείμενο αυτό, αποφασίζω να βλέπω το δάσος και όχι το δέντρο.
Κι επειδή απολογισμοί πολιτικών γεγονόταν γράφονται πολλοί, επιλέγω να κρατήσω έναν άλλο απολογισμό όπως διάβασα εδώ
Μπορεί να μην το βλέπεις, αλλά οι αριθμοί των παγκόσμιων οργανισμών το λένε καθαρά:
Ο κόσμος είναι υγιέστερος, καλύτερα εκπαιδευμένος, καλύτερα ταϊσμένος, πιο ελεύθερος.
Και φαίνεται ότι γίνεται και πλουσιότερος κιόλας.
Το 2015, ο κόσμος έγινε ασφαλέστερος: στις ΗΠΑ λιγότερα κατά 3.000 τα εγκλήματα σε σχέση με το 2014, και το FBI και ο ΟΗΕ το συσχετίζει με μια παγκόσμια τάση μείωσης της βίας που ξεκίνησε το 1994 φτάνει το 35%.
Ακόμα και τα θύματα πολέμου και τρομοκρατίας το 2015 είναι λιγότερα σε σχέση με τις δεκαετίες του 1970-80.
Λιγότερα παιδιά πέθαναν: 6,7 εκατομμύρια λιγότερα παιδιά κάτω των πέντε έτων πέθαναν σε σχέση με τη δεκαετία του 1990.
Περισσότερα παιδιά πήγαν σχολείο: λιγότερα από ένα στα δέκα παιδιά δεν πήγε σχολείο, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ο αριθμός των παιδιών εκτός σχολείου έπεσε από τα 100 εκατομμύρια το 2000 στα 57 εκατομμύρια το 2015.
Τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα επεκτείνονται σε περισσότερες χώρες.
Ο αριθμός των δημοκρατικών κρατών παραμένει σε ιστορικά υψηλό αριθμό παγκοσμίως, έγιναν εκλογές σε περισσότερες χώρες και ακόμα στις τοπικές εκλογές της Σαουδικής Αραβίας, ψήφισαν και έθεσαν υποψηφιότητα για πρώτη φορά γυναίκες.
Στην Κίνα σταμάτησε ο περιορισμός για ένα παιδί ανά οικογένεια. Στις ΗΠΑ, στην Ιρλανδία, και σε άλλες χώρες και στη χώρα μας με την εκπνοή του 2015, έγινε νόμος του κράτους ο γάμος των ομοφυλόφιλων.
Στα οικονομικά, η Παγκόσμια Τράπεζα γνωστοποίησε τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι λιγότερο από 10% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει υπό ακραία φτώχεια, με λιγότερο από 1,90 του δολαρίου την ημέρα, 37% λιγότερο από το 1990. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα , σε πολλές από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου οι άνθρωποι έχουν δει μεγάλες αλλαγές και εισροές στα έσοδά τους. Από την άλλη πλευρά, στις ανεπτυγμένες χώρες, η παγκοσμιοποίηση φαίνεται ότι έδωσε νέες ευκαιρίες.
Τα κράτη συμφώνησαν να προχωρήσουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στη σύνοδο του Παρισιού το Δεκέμβρη, καθώς ο πλανήτης φαίνεται ότι θα είναι θερμότερος κατά 4 βαθμούς Κελσίου το 2100 σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο. Με την απόφαση αυτή, φαίνεται ότι οι ηγέτες να δείχνουν πρόθεση συνεργασιών για κοινούς στόχους και πολιτικές που αφορούν όλο τον πλανήτη. Οι στόχοι που έχουν τεθεί είναι η μείωση της φτώχειας, της παιδικής θνησιμότητας, και η εγγύηση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης για τα παιδιά σε όλο τον κόσμο.
Αν δουλέψουμε όλοι μαζί, η ανθρωπότητα μπορεί να τα πάει καλύτερα στα επόμενα 15 χρόνια.
Οι αλλαγές, στον εαυτό μας και στον κόσμο, δεν τελειώνουν, είναι ο χρόνος που τελειώνει μόνο. Τίποτα δεν τελειώνει ακόμα.
Έτσι καταλήγει το άρθρο και μπορεί να σας φαίνεται ρομαντικό το τέλος, αλλά αν δεν είναι happy end, τι να το κάνεις;
Καλή χρονιά 🙂
