της Αλέκας Σταματιάδη
Πάει κι αυτό, έγινε και η ορκωμοσία και να ‘μαστε με την αλλαγή και την νέα την αρχή.
Με την ευκαιρία να ξανα-ευχηθώ να πιάσει, μη και παρεξηγηθώ.
Σιδεροτσέφαλοι!
« …που λέτε και στα Μέγαρα» είπε κάποιος πολύ πολύ συμπολίτης μας, ξεχνώντας-μπορεί;-την καταγωγή του από τον όμορφο τόπο μας.
Ήταν μια ωραία τελετή, σεμνή, λιτή, χαρούμενοι όλοι ήμασταν, κάποιοι νέοι ένα τσααακ αγχωμένοι, ορισμένοι αρκετά ξενυχτισμένοι-καλά περάσανε, άλλοι ιδρωμένοι.
Καλά περάσαμε.
Λόγοι… οκ… ψύχραιμοι, ευχές αντηλλάγησαν μεταξύ απερχόμενης και νέας διοίκησης. Ε, μη φανταστείς και φιλιά κι άλλες εκδηλώσεις θερμού πάθους. Ως εκεί.
Κάποιες παρέες τις είδαμε μεταξύ των «νέων», είδαμε και κάποιες μοναχικές ευάλωτες ρομαντικές παρουσίες…που μπορεί να παραμείνουν μοναχικές. Ποιος ξέρει το αποτέλεσμα μετράει. Και μετράει αρκετά φίλοι μου.
Φυσικά και περίμενα να δω στυλιστικές επιλογές… όλες μες στα όρια, να τα λέμε όλα, και σακάκια γυναικεία είδαμε, φορέματα επίσης εντός ορίων, δεν έχω να πω κάτι ακραίο, ούτε υπερβολικό. Κάποια κοστούμια δεν περίμεναν αντιδημαρχίες κι ορκωμοσίες. Οι κύριοι τα είχαν ξανακοτσάρει(Πολυχρόνη, δεν είσαι μόνος, στάμπαρα κι άλλον που το ‘βγαλε από ναφθαλίνη). Αντιπολιτευάμενος κινητή διαφήμιση για το μαγαζί του, πάντα κομψός, αρκετές, ίσως πολλές κυρίες με εμπριμέ, ναι, εμπριμέ. Κρίμα. Το θελε το μονόχρωμο η επισημότητα-σοβαρότητα του συμβουλίου αλλά θα μπορούσε να ‘τανε και ξώπλατο και μίνι, οπότε…
Μέσα κοστούμια, έξω σκουπίδια και το ‘πε και ο νέος Δήμαρχος, «άμεση προτεραιότητα η επίλυση προβλημάτων καθαριότητας»… όπως είπε και το άλλο «το καλύτερο αιρ κοντίσιον η φύση», αεράτος, με την κουρτίνα του παραθύρου από πάνω του να φυσά τον άνεμο της αλλαγής…
Ναι, φάγαμε κιόλας-εγώ δεν πρόλαβα. Ενώ συγχαρητήρια και χαιρετούρες έπεφταν, κατσούμπλες έρχονταν και αργότερα, φυσικά, η νέα διοίκηση γευμάτισε στην ταβέρνα του ορκισθέντος κ. Φωτίου.
Τώρα, τι έφαγαν και ποια ποτήρια «τσούγκρισαν» θα δείξει στο αντιδημαρχιλίκι.
Υ.Γ. μη μετράτε άλλα λάικ στις φωτό προφίλ ορκωμοσίας και στις σέλφι μας ε;