Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
«Όσο υπάρχουν στον κόσμο λουλούδια, πουλιά και παιδιά, όλα θα πάνε καλά». Αυτό είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα, που το έχουμε ανάγκη, γιατί μόνο η αισιοδοξία διεγείρει τις δυνάμεις μας και δίνει χαρά στη ζωή μας, νόημα και αξία. Αντίθετα, η απαισιοδοξία παραλύει το νου και την καρδιά, σκοτώνει τη χαρά και σβήνει το φως της ζωής.
Τώρα που είναι Άνοιξη και τα κλαδιά ανθίζουν, όπως έλεγε ένα παλιό ωραίο τραγούδι, είναι καιρός να κάνουμε μια βόλτα στον κάμπο ή προς τα αμπέλια. Εκεί θα χαρούμε τα αγριολούλουδα και τα πουλιά, τα ελεύθερα και όχι σε κλουβιά, να πετάνε τιτιβίζοντας. Όσο λοιπόν υπάρχουν λουλούδια και πουλιά, αυτό θα πει ότι η Φύση αντιστέκεται στην καταστροφή, που τη σπρώχνει η συμπεριφορά η απαράδεκτη των ανθρώπων και την καταστρέφει. Όσο επίσης υπάρχουν παιδιά, που παίζουν και γελάνε, όλα θα πάνε καλά, γιατί υπάρχει η ελπίδα για μια καινούργια αρχή.
Τα παιδιά αναπτύσσονται καλύτερα και χαίρονται περισσότερο, όταν παίζουν με άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας. Αυτό γινόταν άλλοτε, που τα παιδιά έπαιζαν στους δρόμους, στις πλατείες, ομαδικά παιχνίδια, και όχι ΜΟΝΟ μπάσκετ ή ποδόσφαιρο, όπως κάνουν σήμερα σε κλειστούς χώρους κι όχι όλα τα παιδιά. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει κι έχουν γίνει οι δρόμοι μόνο για τα τροχοφόρα και στις λιγοστές πλατείες έχουν βάλει τραπέζια οι καφετέριες.
Πού να παίξουν τα παιδιά; Ευτυχώς υπάρχουν οι παιδότοποι, αλλά πρέπει να πληρώσουν… εισιτήριο. Έτσι λοιπόν τα περισσότερα παιδιά παίζουν μόνα τους με τα δικά τους παιχνίδια. Τα εκπαιδεύουμε δηλαδή στη ΜΟΝΑΞΙΑ και στην αντικοινωνική συμπεριφορά, από τώρα.
Πολλά τα ομαδικά παιχνίδια στα χρόνια τα παλιά. Ενδεικτικά αναφέρουμε την νέα πρωτελιά, το μπιζ, το ξυλίκι, τις γουβίτσες και τα κοριτσίστικα «περνά-περνά η μέλισσα» και την «κυρά Μαρία» που κάθεται και κλαίει, γιατί δεν την παίζουν οι φιλενάδες της! Επίσης κοριτσίστικο παιχνίδι ήταν και η «τσιγκολελέτα». Πιανόντουσαν δύο κορίτσια σταυρωτά, όπως στο χορό της Τράτας και τρέχοντας χοροπηδώντας τραγουδούσαν «μια δεκάρα η βιολέττα, τσιγκολελέτα». Η βιολέττα είναι η γαλλική ονομασία του λουλουδιού μενεξέ, που οι αρχαίοι πρόγονοί μας το ονόμαζαν «ίον το εύοσμον». Υπάρχουν πολλά είδη βιολέττας, που με τη διασταύρωσή τους παίρνουμε τους πανσέδες και τα γιούλια. Σήμερα ΜΟΝΟ στα ανθοπωλεία ξέρουν αυτά τα λουλούδια και τις ονομασίες τους. Ξεχάστηκαν και τα ομαδικά παιδικά παιχνίδια, αφού τα παιδιά δεν έχουν ανοιχτούς χώρους και ασφαλείς για να παίξουν.
Ο κόσμος άλλαξε κι άλλαξαν οι καιροί. Η Άνοιξη όμως είναι εδώ και ας τη χαρούμε με μια βόλτα έστω στη Φύση. Θα μας ανανεώσει. Πού να βρεθεί καιρός για βόλτα; Έτσι θα πείτε, αλλά θα είναι δικαιολογία. Για όλα υπάρχει καιρός, αρκεί να υπάρχει θέληση, γι΄αυτό μην κοροϊδεύετε τον εαυτό σας.