Εκεί στην Ιερά Μονή του αϊ Γιάννη του Μακρινού, η μοναστική κοινότης, υπό την πνευματική καθοδήγηση του μακαριστού Δαμασκηνού Κατρακούλη τότε σήμερα υπό την πνευματική και μητρική φροντίδα της ηγουμένης Μακρίνας Σάλτα, δημιούργησε το θαύμα, την εικονογράφηση της νέας εκκλησίας.
Εκεί, λοιπόν, ο Ιησούς, η Μητέρα του Θεού, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, σε προσκαλούν να βγεις από την «Ατομική σου πανοπλία» και να συναντήσεις τον Άλλο, σε προσκαλούν σε αυθυπέρβαση και αυτοπροσφορά.
Διακρίνει, αυτό το έργο, το σεμνό και το μεγαλοπρεπές, το εράσμιο και το γαλήνιο. Ώστε, η κατανυκτική μελωδία των ύμνων, η ιεροπρεπής έκφραση των εικόνων που φωτίζουν την εκκλησία και η αγία αρχιτεκτονική, όλα με τον λόγο και την σιωπή, το έργο και το ήθος, φανερώνουν την ίδια Θεανθρώπινη πραγματικότητα. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα βασιλεύει και διευθετεί τα πάντα η ασύγχυτη και αδιαίρετη ένωση του θείου και ανθρωπίνου, δωρεά της παρουσίας του Θεανθρώπου, που είναι ο προσφέρων και ο προσφερόμενος.
Εδώ ταυτίζεται η άκρα ταπείνωση με την άφατη δόξα, η θεία αγάπη με το αμήχανο κάλλος, η ελευθερία με την ενότητα. Δεν υπάρχουν χωρισμοί.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσφορά σας. Ο Θεός να σας έχει καλά.