Το παρόν άρθρο έχει συνταχθεί από ομάδα εργασίας γονέων του 4ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων και τεκμηριώνει επιστημονικά τους λόγους για τους οποίους το σχολείο θα πρέπει να λειτουργεί σε ένα και μόνο σχολικό συγκρότημα. Τα στοιχεία που παρατίθενται έχουν αντληθεί από την εγχώρια και διεθνή βιβλιογραφία.
Το 4ο Δημοτικό Σχολείο Μεγάρων ως γνωστόν λειτουργεί εδώ και έναν χρόνο λόγω έκτακτων αναγκών φιλοξενούμενο και διασπασμένο σε δύο διαφορετικά και απομακρυσμένα μεταξύ τους σχολικά συγκροτήματα (5ο & 6ο Δημοτικό), ενώ διοικητικά αποτελεί ένα ενιαίο σχολείο, περίπτωση σπάνια (ίσως και μοναδική) για τα εκπαιδευτικά δεδομένα και μάλιστα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Πέρυσι λόγω της πίεσης του χρόνου αποδεχθήκαμε -γονείς και μαθητές- αυτήν την προσωρινή λύση ως τη λιγότερο χειρότερη. Σήμερα όμως ύστερα από έναν χρόνο λειτουργίας του σχολείου μας με αυτόν τον «ανορθόδοξο» και άκρως αντιπαιδαγωγικό τρόπο, διαπιστώσαμε ακόμη πιο καθαρά ότι ένα σχολείο, όντας διαμελισμένο σε δύο απομακρυσμένα μεταξύ τους κτίρια, οδηγείται σε μαρασμό και απαξίωση.
Η διεύθυνση του σχολείου εξάλλου δε μας έχει πείσει , παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει, ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τα διοικητικά και οργανωτικά προβλήματα που δημιουργούνται, και επιπλέον το σχολείο μας καθυστερεί δραματικά –για λόγους που όλοι μπορούμε να κατανοήσουμε – να στελεχωθεί από εκπαιδευτικούς. Να σημειωθεί ότι και τη σχολική χρονιά 2019-20 πολλά τμήματα απέκτησαν οριστικά δασκάλους τέλη Νοεμβρίου (!), καθόσον στο σχολείο υπηρέτησαν τρεις μόνιμοι εκπαιδευτικοί αντί των οκτώ, οι οποίοι κατέχουν τις αντίστοιχες οργανικές θέσεις..
Πέρα από τη μεγάλη δυσκολία και την τεράστια καθυστέρηση της εύρυθμης λειτουργίας του σχολείου μας με τις πολυεπίπεδες επιπτώσεις που επιφέρει αυτό στη μαθησιακή πρόοδο των παιδιών μας αλλά και στην καθημερινότητα των οικογενειών μας , ο κατακερματισμός του σχολείου δημιουργεί κι άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ψυχική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών μας και μας ανησυχούν ιδιαίτερα ως γονείς.
Πιο συγκεκριμένα ένα κατακερματισμένο σχολείο δε μπορεί να συμμετέχει ενεργά στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα της κοινότητας (π.χ. συμμετοχή σε δράσεις, εκδηλώσεις, εκθέσεις, γιορτές, παρελάσεις, αθλητικές διοργανώσεις και καλλιτεχνικά δρώμενα ), κάτι που αποτελεί έναν βασικό στόχο του σύγχρονου σχολείου. Η επικοινωνία και συνεργασία των παιδιών όλων των τάξεων που είναι απαραίτητη για τη διοργάνωση και προετοιμασία των όποιων δράσεων δεν είναι δυνατή, ενώ οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων χρειάζεται να μετακινούνται καθημερινά μεταφέροντας διδακτικό υλικό (κούτες, βιβλία, εργαστηριακό και καλλιτεχνικό υλικό) από το ένα σχολείο στο άλλο, μια και διδάσκουν σε όλες τις τάξεις. Ως αποτέλεσμα οι παιδαγωγικές αρχές του ανοίγματος και της διασύνδεσης του σχολείου με τον κοινωνικό περίγυρο και τη ζωή της ευρύτερης κοινότητας δεν υλοποιούνται. (Βεργίδης, Δ., (2007). Ανοιχτό σχολείο – Ανοιχτή εκπαίδευση ΔΕΠΠΣ κ΄ Α.Π. Τόμος Α΄Φ.Ε.Κ. τεύχος Β΄ αρ. φύλλου 303/13-03-03. Θωίδης Ι. (2005). «Τοπική αυτοδιοίκηση και εκπαίδευση. Από την ανατολική παράδοση στις σύγχρονες παιδαγωγικές τάσεις»)
Επιπλέον , το αίσθημα της κοινότητας και η συλλογική ταυτότητα μεταξύ των μαθητών είναι αδύνατον να καλλιεργηθούν, όταν δύο τάξεις αποκομμένες από τον βασικό κορμό λειτουργούν στο πλαίσιο μιας έτερης σχολικής μονάδας, η οποία έχει τους δικούς της ξεχωριστούς κανόνες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Όπως προκύπτει από την εγχώρια και διεθνή έρευνα και εμπειρία, μία από τις βασικότερες διαστάσεις του σχολείου ως χώρου κοινωνικοποίησης και ως κοινότητας, ευρύτερα, αποτελεί η ουσιαστική σύνδεση των μαθητών με αυτό. Η δημιουργία στα παιδιά της αίσθησης του «ανήκειν» στη σχολική κοινότητα είναι καθοριστική για το μέλλον τους ως ισορροπημένα άτομα και ενεργά μέλη της κοινωνίας στην οποία ανήκουν(Battistich, Schaps, & Wilson, 2004. Catalano & Hawkins, 1996. Maddox & Prinz, 2003) . Πολλά τα παραδείγματα ερευνών που δείχνουν ότι, όταν οι μαθητές δεν αισθάνονται ενταγμένοι/ότι ανήκουν σε μια ομάδα, στην προκειμένη περίπτωση της σχολικής τους κοινότητας, εκδηλώνουν διαταραχές της αγωγής, μαθησιακά προβλήματα και συναισθηματικές διαταραχές (Μοκό, 1997, Brown, Roderick, Lantieri, Aber, 2004). Σύμφωνα με τη σχετική βιβλιογραφία, η υποκειμενική αίσθηση των μαθητών ότι αποτελούν ενεργά μέλη του σχολείου, συνιστά ένα θετικό παράγοντα για την προσαρμογή των παιδιών και την ενίσχυση των ακαδημαϊκών τους κινήτρων και, γενικότερα, τη βελτίωση της επίδοσής τους (Furlong et al., 2003). Επίσης, η αίσθηση των μαθητών ότι μπορούν να ασκήσουν επίδραση στο σχολείο έχει συνδεθεί θετικά με την αυτοεκτίμηση, την αυτορρύθμιση και τη στάση τους απέναντι στο σχολείο και τη μάθηση (Osterman, 2000).
Η δημιουργία ενός ενιαίου σχολείου συνεπώς θα βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης , αλλά κυρίως θα συμβάλει στη δημιουργία ενός πιο υγιούς σχολικού περιβάλλοντος, στο οποίο οι μαθητές των μικρότερων τάξεων θα βρίσκουν θετικά πρότυπα με τα οποία θα επιθυμούν να ταυτιστούν , αλλά και οι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων αλληλεπιδρώντας με τους μικρότερους θα μαθαίνουν πώς να είναι υπεύθυνα και ισορροπημένα άτομα , με σεβασμό για τον εαυτό τους και για τους άλλους. Κατά συνέπεια αυξάνουμε τις πιθανότητες να έχουμε «ευτυχισμένους-ευχαριστημένους» μαθητές, με ποικίλα ακαδημαϊκά ενδιαφέροντα, που μπορούν να συνυπάρξουν με τους γύρω τους και να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της ζωής (Weissberg, 2011). Υπό αυτές τις συνθήκες επιτυγχάνεται ευκολότερα η πρόληψη αρνητικών φαινομένων, όπως οι εκδηλώσεις βίας και επιθετικότητας στο σχολικό περιβάλλον , η εγκατάλειψη του σχολείου, ο κοινωνικός αποκλεισμός.
Επομένως συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη μετεγκατάστασης των δύο μεγαλύτερων τάξεων από το 6ο Δημοτικό στο 5ο Δημοτικό, προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του σχολείου μας σε ένα ενιαίο κτήριο, εφόσον ξεπεράστηκε πλέον το πρόσκομμα της εύρεσης διαθέσιμων αιθουσών. Επιπλέον, ο προαυλισμός του συνόλου των μαθητών 4ου και 5ου Δημοτικού είναι πλήρως εναρμονισμένος /διασφαλισμένος με το υφιστάμενο ΦΕΚ, ενώ όποια φωνή εκφράζει «προβληματισμούς ευαισθησίας» για COVID 19, αυτό θα πρέπει να ισχύει για το σύνολο των σχολείων της πόλης και όχι μόνο για το συγκεκριμένο σχολείο.
ΕΝΩΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΔΩΣΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΔΩΣΤΕ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΙΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΕΣ ΕΠΙ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ, ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ, ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ , ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Το παρόν άρθρο προσυπογράφεται ομόφωνα από το Δ.Σ. του Συλλόγου μας και ευελπιστούμε ότι θα ληφθεί σοβαρά υπόψη από τους εμπλεκόμενους φορείς, οι οποίοι υπό την αιγίδα του κου Δημάρχου την Πέμπτη 9 Ιουλίου και ώρα 09:00 θα συναντηθούν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, προκειμένου να συμμετάσχουν σε σύσκεψη με θέμα τη στέγαση του 4ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων.