Θέσεις

Τα όρια φιλανθρωπίας, υπηρεσίας & αυθαιρεσίας

 

 

Τις τελευταίες ημέρες έχει προκληθεί ένας «θόρυβος» και διαφόρων ειδών κινητοποιήσεις πολιτών, γύρω από ένα περιστατικό «ανάγκης» συνανθρώπου μας που χρειάζεται-όπως δηλώνεται – βοήθεια, καθώς-δηλώνεται – ζει σε απάνθρωπες συνθήκες για τον ίδιο και τα παιδιά του.

Ωστόσο, σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται και να επιβεβαιώνεται η αλήθεια των στοιχείων και της ανάγκης, αλλά και να απευθυνόμαστε σε ειδικούς. Γιατί ποιος μπορεί να γνωρίζει από όλους εμάς τους πολίτες που μπορεί να έχουμε ευαισθησίες αλλά δεν έχουμε τις γνώσεις να χειριστούμε πιθανόν δύσκολες ψυχολογικές ή άλλες ανάγκες;

Για το λόγο αυτόν, απευθυνθήκαμε στην κοινωνική υπηρεσία του Δήμου και τους αρμόδιους από πλευράς του δήμου Μεγαρέων τουλάχιστον, καθώς φαίνεται να είναι ο πρώτος άμεσος φορέας που θα μπορούσε επίσημα να λύσει αρμοδίως το πρόβλημα-αν υπάρχει αυτό. Εκ μέρους της Κοινωνικής Υπηρεσίας-που απασχολεί και ενεργοποιούνται συχνά για τέτοια περιστατικά διακριτικά χωρίς να γίνουν γνωστά δημοσίως τα στοιχεία των προσώπων που χρήζουν βοήθειας-μας απάντησαν ότι εδώ και μέρες οι κοινωνικοί λειτουργοί της Κοινωνικής Υπηρεσίας έχουν έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο που έχει ανάγκη και δηλώνεται από διάφορες πηγές στο διαδίκτυο ότι κάνει έκκληση βοηθείας και το περιστατικό είναι υπό διερεύνηση.

Ωστόσο, ο προβληματισμός που υπάρχει μέσα και από αυτό το περιστατικό είναι το εξής: Μπορούν οι πολίτες-που δεν έχουν τη γνώση και την ευθύνη μιας υπηρεσίας ή ενός κοινωνικού λειτουργού-να συνδράμουν και κατά πόσον μια έκκληση βοήθειας μπορεί να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ώστε η όποια συνδρομή των πολιτών να «πιάσει τόπο»; Πότε η φιλανθρωπία ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Πότε γίνεται για λόγους δημοσιότητας ή άλλους λόγους και δεν είναι τελικά φιλανθρωπία…αλλά κάτι άλλο.

Στον αντίποδα, οι ισχυρισμοί ότι με την αποδιοργάνωση του κράτους, των κοινωνικών δομών, με την κρίση, δεν μπορεί το κράτος να αντιμετωπίσει τις ανάγκες.  Συνεπώς, θα πρέπει οι πολίτες να παίρνουν πρωτοβουλίες για να λυθούν προβλήματα. Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που κάνουμε τελικά καλό ή κακό; ή πέφτουμε θύματα αυτών που η μόδα του ίντερνετ λέει “fake news“;

Η λύση, ενδεχομένως, να βρίσκεται στην συνεργασία των κρατικών λειτουργών, των κρατικών θεσμών με ιδιώτες πολίτες ώστε και να υπάρχουν άμεσα συνδρομές σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη αλλά εντός ενός πλαισίου, για το καλύτερο όλων μας.

 

Αλ. Σ.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Καράβια επιβατηγά Μεγαρίτικα

Ανοικτή Επιστολή: «Κύριοι, αφήστε με έξω από τα πολιτικά σας παιχνίδια»

“Γιατί δεν πρέπει να χαρίσουμε άλλη μια πενταετία στη διοίκηση Σταμούλη”: Άρθρο του Δημήτρη Δάλλα

Aleka Stamatiadi