Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Ο έπαινος κάνει τον καλό καλύτερο, αλλά τον κακό… χειρότερο. Το καλό πρέπει όμως να λέγεται και να γράφεται. Με λίγα λόγια πρέπει να λέμε πολλά κι όχι με πολυλογίες να μη λέμε τίποτα, όπως κάνουν οι περισσότεροι πολιτικοί που φλυαρούν ακατάπαυστα. Πολλά λόγια δηλαδή και λίγα έργα!
Ο καλός πολιτικός πρέπει να «εξοφλεί» τα λόγια του με έργα και όχι με άλλα… λόγια. Επίσης ένας καλός πολιτικός πρέπει να είναι φιλότιμος, έντιμος, με φυσική αρχοντιά και ευγένεια.
Ο Μεγαρικός λαός είχε καλούς πολιτικούς ηγέτες σε χρόνια «πέτρινα», όπως τον Γ. Μενιδιάτη, γι’ αυτό τον οδήγησαν σε ένα καλύτερο μέλλον. Σήμερα είναι πολλοί αυτοί που γκρινιάζουν για τη γενική ανικανότητα και απαξίωση των πολιτικών. Δεν έχουν όμως δίκιο, γιατί έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Όσοι πιστεύουν το αντίθετο και είναι πολλοί και καλοί, όμως αποφεύγουν να θέσουν υποψηφιότητα γιατί λένε ότι είναι χαμένος χρόνος να ασχολείσαι με την πολιτική!
Είναι εύκολο να κάνεις κριτική άμα είσαι έξω από το χορό, γι΄αυτό ας είμαστε καλοπροαίρετοι στην κριτική μας. Τους πολιτικούς μας πρέπει να τους κρίνουμε από τα έργα και τις πράξεις τους και όχι από τα λόγια τους και από τις καλές προθέσεις τους .
Τα έργα τους θα πρέπει να αξιολογούνται με τη χρησιμότητά τους και με το κόστος τους.
Η Δημοτική Αρχή, εγκρίνει και κατασκευάζει διάφορα έργα. Η αντιπολίτευση πρέπει να ελέγχει τη χρησιμότητα, το κόστος, τη διαφάνεια κάθε κατασκευής και να καταγγέλλει στο λαό «εδώ και τώρα» και όχι «αλλού και ύστερα», κάθε παράβαση, παράλειψη ή σπατάλη.
Οι πολιτικοί πρέπει να κρίνονται από τα έργα και από τις πράξεις τους και ΟΧΙ από τις προθέσεις τους. Τι να τις κάνει ο λαός τις καλές προθέσεις; Τα έργα και οι πράξεις μένουν και όχι οι προθέσεις οι καλές, που θα πρέπει ΟΛΟΙ να έχουν.
Κερδισμένοι στη ζωή ΣΙΓΟΥΡΑ είναι όσι ξέρουν τι θέλουν και πώς να το αποκτήσουν, γιατί άμα ξέρεις πού πηγαίνεις,τότε οι άλλοι παραμερίζουν στο διάβα σου, λέει ο λαός μας. Αυτό ισχύει φυσικά και για τους πολιτικούς, που δυστυχώς υπόσχονται πράγματα, που δεν μπορούν , δε θέλουν ή δεν ξέρουν πώς θα τα πραγματοποιήσουν. Αυτό βέβαια λίγο τους νοιάζει , γιατί ξέρουν ότι ο λαός είναι ευκολόπιστος και θα βρούνε μια δικαιολογία για την ασυνέπειά τους. Όλοι συνήθως μιλάνε για «καμμένη γη», που παρέλαβαν από τους προηγούμενους. Έτσι εξοφλούν τις υποσχέσεις τους με λόγια και υποσχέσεις άλλες για το …μέλλον!
Πολλές φορές στις δικαιολογίες τους, εμπλέκουν «κακούς ξένους», «σκοτεινά» κέντρα εντός και εκτός της χώρας ή και ψεκασμούς! Όμως δεν ξέρουν πως όταν προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα λάθη τους τα… διπλασιάζουν, ενώ άμα τα παραδεχόντουσαν, θα γίνονταν μισά και θα τα διόρθωναν ή θα προσπαθούσαν να τα διορθώσουν.
Οι πολιτικοί θα πρέπει επιτέλους να βρούνε το θάρρος να πούνε την ΑΛΗΘΕΙΑ στο λαό και τότε ο λαός μας θα βρει το κουράγιο να την αντέξει. Μακάρι, αλλά δε φαίνεται να έχουν τέτοια πρόθεση. Το πολιτικό κόστος λογαριάζουν μόνο και την καρέκλα τους. Κρίμα.