Γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Οι θέσεις εργασίας, που κατείχαν οι άνθρωποι κάποτε για όλη τους τη ζωή, τώρα έγιναν προσωρινές και μπορεί να χαθούν ξαφνικά μαζί με τις επιχειρήσεις που τις προσφέρουν. Κάθε τόσο εξαφανίζονται επαγγέλματα παραδοσιακά όπως του τσαγκάρη, του ράφτη, ενώ άλλα εμφανίζονται, όπως του δημοσκόπου, του διαφημιστή. Δηλαδή τα επαγγέλματα γεννιούνται, ωριμάζουν, γεράζουν και τελικά πεθαίνουν, όπως όλα στη ζωή.
Τέσσερα μόνο επαγγέλματα, που ήσαν πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια δημοφιλή, εξακολουθούν να είναι και σήμερα. Πράγματι διαβάζουμε στην Οδύσσεια του Ομήρου (Ρ 385-390), ότι τα πιο «σεβαστά» τότε επαγγέλματα ήσαν του γιατρού, του τραγουδιστή, του μάντη (αστρολόγου σήμερα) και του κατασκευαστή όπλων!
Δεν είναι εύκολη η απόφαση της εκλογής του επαγγέλματος. Πρέπει να ταιριάζει με το χαρακτήρα, τα προσόντα μας, αλλά και να μας ευχαριστεί, για να γίνουμε καλοί επαγγελματίες. Επίσης και το πιο βασικό, να έχει «πέραση» αυτό το επάγγελμα, γιατί αλλιώς θα μείνουμε άνεργοι.
Όταν κάνεις κάτι με ευχαρίστηση, μεράκι και προπάντων το κάνεις καλά, τότε αυτό το επάγγελμα σου ταιριάζει. Αντίθετα άμα κοιτάζεις κάθε λίγο και λιγάκι την ώρα, γιατί ανυπομονείς να τελειώσει αυτή η βαρετή δουλειά που κάνεις, τότε έχεις διαλέξει λάθος επάγγελμα. Προσωρινά βέβαια μπορούμε να ασχοληθούμε , από ανάγκη, σε άλλα επαγγέλματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τον τελικό μας στόχο, δηλαδή να ακολουθήσουμε το επάγγελμα, που μας ταιριάζει και που θα μας κάνει επιτυχημένους επαγγελματίες και προπάντων ευτυχισμένους.
Την ώρα που οι νέοι μας μπαίνουν στον αγώνα της ζωής, δεν έχουν όλα τα εφόδια που απαιτούνται, γι’ αυτό πελαγοδρομούν ή αερολογούν στα μπαράκια και στις καφετέριες. Εκτός από την οικονομική κρίση και την ανεργία, που μαστίζει τη χώρα μας, αυτό που λείπει στους νέους μας είναι ο επαγγελματικός προσανατολισμός. Περιμένουν δηλαδή τα αποτελέσματα των… πανελλαδικών εξετάσεων για να δούνε σε ποια σχολή θα περάσουν και τότε να μάθουν το… επάγγελμά τους! Λιγοστοί δυστυχώς είναι αυτοί που ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή και πώς να το αποκτήσουν. Οι περισσότεροι δυστυχώς είναι αυτοί που ΔΕΝ ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή και πώς να το αποκτήσουν. Οι περισσότεροι επίσης γονείς πιέζουν , με τρόπο φορτικό , τα παιδιά τους να ακολουθήσουν επάγγελμα που έχει τώρα πέραση . Κάνουν λάθος για δύο λόγους. Πρώτον, δεν ξέρουν αν και αύριο αυτό το επάγγελμα θα έχει την ίδια πέραση που έχει και τώρα και δεύτερον και το πιο σπουδαίο, πρέπει να ταιριάζει στο χαρακτήρα των παιδιών τους το επάγγελμα που του προτείνουν.
Άμα ρωτήσεις ένα παιδί τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, το αγόρι θα σου απαντήσει, ποδοσφαιριστής, αστροναύτης, ενώ το κορίτσι θα σου απαντήσει τραγουδίστρια, μανεκέν ή τηλεπαρουσιάστρια.
Αυτά είναι τα επαγγέλματα που εντυπωσιάζουν σήμερα τα παιδιά, γιατί βλέπουν στην τηλεόραση αυτά να προβάλλονται.
Στα σχολεία θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στο μάθημα του επαγγελματικού προσανατολισμού. Μακάρι. Αμήν και πότε.