Κύριε Διευθυντά,
Παρακολουθώ τα Δημοτικά μας συμβούλια, με ενδιαφέρον και διαπιστώνω, ότι αιτία του κακού είναι ΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΚΟΥΦΩΝ. Από τη δική μου εμπειρία, υπήρξα για 6 χρόνια Πρόεδρος του Δημοτικού μας Συμβουλίου, υπήρχαν εντάσεις, συγκρούσεις, (και που δεν υπάρχουν στη δημοκρατία), αλλά τα Δημοτικά Συμβούλια τελείωναν ομαλά, σε λογικό σχετικά, χρόνο και προπάντων δεν είχε παράπονα η αντιπολίτευση. Oι δε παρεμβάσεις μου ήταν ελάχιστες, αυτό ήταν το σημαντικό.
Πριν αναλάβω, τότε την Προεδρία, άπειρος ών, «ρώτησα τους πεθαμένους, για να προχωρήσω» ακολουθώντας την συμβουλή του ποιητή. Ρωτώντας, λοιπόν, ποιο ήταν το χαρακτηριστικό της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, της μοναδικής στον κόσμο; Ήταν το «τις βούλεται αγορεύειν», ποιος θέλει να μιλήσει; Η δημοκρατία είναι τα πολλά λόγια, ηρεμούν τους πολίτες- οπλίτες της αγοράς και ελαχιστοποιούν τη σύγκρουση, γι΄αυτό και στα Δ. Σ. , τότε, δεν υπήρχε χρονόμετρο και ο κάθε Δ. Σ. μπορούσε να πεί την γνώμη του, φτάνει να ήταν μέσα στο θέμα, και να έλεγε κάτι σημαντικό. Ο άλλος κανόνας ήταν το «μη μίαν την αρετήν εξ ανομοίων η πόλις» δεν είναι μία η αλήθεια, είναι πολλές και ανόμοιες, όσοι και οι πολίτες, έτσι μοναδικός μου σκοπός ως Πρόεδρος, ήταν η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ, για μα μην επικρατήσει η «δικτατορία» της πλειοψηφίας, η πόλη δεν είναι η πλειοψηφία, αλλά το σύνολο.
Τον Ιανουάριο του 1999, όταν αναλάβαμε τον Δήμο, υπήρχε ο κανονισμός λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου , της διοίκησης Γ. Καστάνη, δεν τον πειράξαμε, επειδή είχε ένα πλεονέκτημα, ΤΑ ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΤΟΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΘΕΜΑΤΑ, ΤΑ ΕΞΈΤΑΖΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ, και αυτό ήταν σημαντικό, για την ομαλή της λειτουργία . Επειδή, έχεις συζητήσει, εξετάσει, ψηφίσει τα σημαντικά θέματα της ημερήσιας διάταξης με σχετική ηρεμία, έχει επέλθει ο σχετικός κορεσμός και έχεις χρόνο, πλέον για τα εκτός και τα επείγοντα, χωρίς καμιά πίεση. Όποιος αμφιβάλει, ας ψάξει τα πρακτικά του Δ. Σ., θα διαπιστώσει, ότι στα περισσότερα ήμουν “αόρατος”…
Με λίγα λόγια, αυτή είναι η αιτία, που «στραβώνουν» τα Δημοτικά Συμβούλια, όταν αρχίζεις με αντεγκλίσεις, παρατράγουδα, φορτίζεις το κλίμα, δημιουργείται δυσπιστία, μπάχαλο, οι παράλληλοι μονόλογοι και το κακό τέλος.
Το 2007 Δημοτικός Σύμβουλος Τις της αντιπολίτευσης, ανακάλυψε, ότι σύμφωνα με τον νέο κανονισμό λειτουργίας του Δ.Σ, που υπήρχε στο νέο νόμο Δήμων και Κοινοτήτων, τα επείγοντα και τα πρό ημερησίας διάταξης θέματα, έπρεπε να συζητούνται στην αρχή της συνεδρίασης και όχι στο τέλος. Έτσι άλλαξε η πρακτική των συνεδριάσεων του Δ.Σ. , είναι παράλογο κάποιος δικηγόρος της Βουλής, ν΄αποφασίζει πώς θα γίνονται τα Δ. Σ. στα Μέγαρα, στη Θήβα κλπ. Και παράλογο, επίσης, να πρέπει να το τηρούμε αυτόν τον κανονισμό, λες και είναι ο νόμος του Θεού – Μωυσή. Αν δεν σου κάνει ο κανονισμός τον αλλάζεις, για να λειτουργήσει σύμφωνα με τις ανάγκες σου, και τα προβλήματά σου.
Συμφωνείστε, λοιπόν να συζητούνται, τα προ ημερησίας και τα επείγοντα στο τέλος του Δ. Σ. και καταργείστε το χρονόμετρο, επειδή δημιουργεί την ένταση και τη σύγκρουση.
Λ Μπισταράκης
Παιδίατρος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών