Σε άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο φύλλο τούτης της εφημερίδας με τίτλο Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ, αναφέρθηκα στη συντονισμένη κριτική των Σαμαρά – Καραμανλή κατά Μητσοτάκη, τις πολιτικές του οποίου επέκριναν με αφορμή και το πρόσφατο, μέτριο για τη ΝΔ, αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και στάθηκα στην κατά τη γνώμη μου αιτία της κριτικής αυτής, θεωρών ότι το πρόβλημά τους δεν είναι πολιτικό ή ιδεολογικό, όπως ισχυρίζονται, αλλά, πρόβλημα αισθήματος, πρόβλημα ψυχολογικό, κυρίως της απόρριψης (η κ. Μπακογιάννη τη χαρακτήρισε ως έκφραση πικρίας γιατί δεν τους παίζουν) και της έμφυτης ανάγκης να μην ξεχαστούν. Δεσμεύτηκα δε ότι θα επανέλθω σχολιάζοντας την κριτική των ως προς την πολιτική κατεύθυνση της ΝΔ και την επιλογή των προσώπων σε κυβερνητικές θέσεις.
Ο Σαμαράς λοιπόν σε ρόλο ιδεολογικού παιδονόμου, θεώρησε ότι είναι καιρός να επιστρέψει ως φωνή της δεξιάς συνείδησης και να δείξει το δρόμο της δεξιάς ορθοδοξίας, εκτιμώντας ότι ο Μητσοτάκης έχει δημιουργήσει μια «φοβική και μικρή» ΝΔ γιατί πορεύεται με βάση τη Μεγάλη Χίμαιρα του Κέντρου και ξεχνάει την παλιά, καλή, συντηρητική παράταξη και επικαλούμενος την επί δεξιά στροφή της Ευρώπης τον κάλεσε να την ακολουθήσει.
Θεωρεί ο Σαμαράς «φοβική και μικρή» τη ΝΔ του Μητσοτάκη επειδή ανοίγεται προς το Κέντρο και τον κοινωνικό προοδευτισμό, αλλά θα είναι «ανοιχτή και μεγάλη» η ΝΔ περιχαρακωμένη στα πέριξ του Βελόπουλου και με πολιτικές πέντε δεκαετιών πίσω (!!!).
Για να θυμηθούμε όμως πόσο «μεγάλη και ανοικτή» ήταν η ΝΔ και η συντηρητική παράταξη του Σαμαρά όταν αυτός αναγκάστηκε να παραδώσει την εξουσία στους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με τις εκλογές του 2015. Τότε η Ελλάδα σε πολλούς έμοιαζε καταδικασμένη να ζήσει στον αστερισμό του λαϊκισμού της αριστερο-δεξιάς του Τσίπρα – Καμμένου και η κεντροδεξιά να έχει βρει τη θέση της στο περιθώριο. Όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τέσσερα χρόνια, αφού είχε εκλεγεί Πρόεδρος της ΝΔ, ήταν αυτός που ανέβηκε τα σκαλιά του Μεγάρου Μαξίμου ως επικεφαλής της Κεντροδεξιάς και έκτοτε έχει κερδίσει όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, με τελευταία αυτή των πρόσφατων ευρωεκλογών. Και ναι μεν η ΝΔ έχασε ψηφοφόρους στις ευρωεκλογές, πλην όμως, παρέμεινε κυρίαρχος στην πολιτική σκηνή. Που βλέπει λοιπόν ο Σαμαράς, αλλά και ο συμφωνών μαζί του Καραμανλής, «φοβική και μικρή» τη ΝΔ με τον Μητσοτάκη; Αν η Νέα Δημοκρατία των ευρωεκλογών του 28% ήταν η μικρότερη, αυτή του 17% των εθνικών εκλογών επί Σαμαρά τι ήταν;
Ενοχλούν επίσης τον Σαμαρά οι εξωκοινοβουλευτικοί ή οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ υπουργοί. Οι υπουργοί αυτοί δοκιμάστηκαν, απέδωσαν και ως υποψήφιοι εξελέγησαν με τη ΝΔ. Αποσιωπά όμως το γεγονός ότι αυτός συγκυβέρνησε με Βενιζέλο και Κουβέλη. Είναι δηλαδή «ψωριάρηδες» για τη ΝΔ οι Φλωρίδης, Χρυσοχοΐδης, Πιερρακάκης κ.ά. και δεν είναι οι Βενιζέλος και Κουβέλης;
Επίθεση έκανε επίσης ο Σαμαράς στον Μητσοτάκη για την ψήφιση του γάμου των ομοφύλων ζευγαριών. Για να είμαστε δίκαιοι, εδώ έχει δίκαιο. Μέγα σφάλμα. Είναι ευτελισμός του θεσμού του γάμου και της οικογένειας, πλην όμως, τούτο δεν αποτελεί την κύρια πράξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στα πέντε χρόνια της διακυβέρνησής του. Δεν θα μηδενίσουμε τα πάντα για τους …. Αλλιώτικους (για να μη χρησιμοποιήσω άλλο επίθετο).
Ο Κώστας Καραμανλής έπεινε «το αμίλητο νερό» επί είκοσι χρόνια. Πέρασαν είκοσι χρόνια χωρίς να μιλήσει. Ούτε καν την εποχή που η χώρα βρισκόταν μεταξύ σφύρας και άκμονος και μίλησε τώρα με στόμφο για να πει ότι στην οικονομία ο Μητσοτάκης τα έχει κάνει μαντάρα και ξέρει πώς να τα κάνει σωστά αυτός, ο οποίος δεν μπόρεσε να κάνει στοιχειώδη διαχείριση προ μνημονίων (οδηγώντας μας κατά πολύ σε αυτά), αλλά μπορεί να κάνει σήμερα (!!!), αυτός, που και γερμανική οικονομική εφημερίδα τον χαρακτήρισε ως τον «μάλλον ανίδεο σε οικονομικά και δημοσιονομικά ζητήματα νομικό που επισφράγισε στα έξι χρόνια της πρωθυπουργίας του την πορεία της χώρας του προς την καταστροφή του χρέους». Τώρα πως τα οικονομικά της χώρας είναι μαντάρα και οι Διεθνείς Οικονομικοί Οίκοι αξιολόγησης αναβαθμίζουν συνεχώς τη χώρα, είναι άξιο απορίας.
Ο Κώστας Καραμανλής επιδόθηκε επίσης σε κριτική και της εξωτερικής του πολιτικής του Μητσοτάκη γενικά και ειδικά ισχυρίστηκε ότι ασκεί πολιτική εφησυχασμού στα θέματα των σχέσεων με την Τουρκία.
Συγγνώμη, αλλά δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Σε ποιους απευθύνεται. Βέβαια ο Καραμανλής δεν είναι ηλίθιος. Απλούστατα θεωρεί ότι εμείς οι πολίτες ή πολλοί εξ ημών, είμαστε ηλίθιοι και είναι συμφέρον του να λέει πράγματα που νομίζει ότι θέλουμε να ακούσουμε.
Αναρωτιέμαι πράγματι : Ποιος έλληνας Πρωθυπουργός έδειξε πιο σθεναρή στάση και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση στα τουρκικά νταϊλίκια από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όπως για παράδειγμα κατά της οργανωμένης από τις μυστικές υπηρεσίες του Ερντογάν απόπειρας άοπλης μαζικής εισβολής στον Έβρο τον Φεβρουάριο του 2020, ή τις προκλήσεις του τουρκικού στόλου το επόμενο καλοκαίρι στο Αιγαίο;
Αυτή η κυβέρνηση δοκιμάστηκε σκληρά από την τουρκική επιθετικότητα στον Έβρο και στο Αιγαίο και τα κατάφερε μια χαρά. Προχώρησε σε ένα πρωτοφανές, για τα ελληνικά δεδομένα, πρόγραμμα εξοπλισμών, συνήψε αμυντικές συμφωνίες, κατασκεύασε τον φράχτη στον Έβρο και η εικόνα της πατρίδας μας είναι σαφώς αναβαθμισμένη στο διεθνές στερέωμα, αφού σε μια σειρά από ζητήματα τάχθηκε με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Κάτι για το οποίο ανταμείβεται.
Οι δύο πρώην μίλησαν στο όνομα της δικής τους Ελλάδας, η οποία απέχει απ’ τη σημερινή. Μια ματιά στον χάρτη της Ευρώπης φτάνει για να καταλάβεις ότι η χώρα μας είναι νησίδα πολιτικής σταθερότητας. Και αυτό οι «πρώην» δεν θα το συγχωρήσουν ποτέ στον Μητσοτάκη.
Ο Πρωθυπουργός πρέπει, σταθερός στον ανανεωτικό, μεταρυθμιστικό, προοδευτικό, δημοκρατικό αυτοπροσδιορισμό του που οδήγησε στην εκλογή του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, και κατόπιν στη νίκη στις πέντε εκλογικές αναμετρήσεις, να εστιάσει στο ποιος είναι, γιατί διεκδίκησε την ηγεσία του κόμματός του, γιατί την κέρδισε και γιατί πέτυχε να κερδίσει την εξουσία το 2019 και το 2023. Οι ψηφοφόροι που του την έδωσαν, του τη δίνουν και θα του την δώσουν ξανά, αν συνεχίσει στην αρχική του πορεία.
16/7/2024
ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ
Επιτ. δικηγόρος
ΠΡΟΣΘΕΜΑ : Για να είμαι συνεπής με την πρόθεσή μου να αποδίδω την πραγματικότητα δηλ. να αναφέρομαι σε πράγματα όπως αυτά υπάρχουν, άλλαξα τη φωτογραφία μου με νέα που αποδίδει τη σημερινή εικόνα μου και όχι εκείνη την προ 10ετίας και πλέον. (αυτά προς ελάφρυνση του κλίματος.)