γράφει ο Στέλιος Γκίνης
Ο Μεγαρικός λαός είναι βαρυφορτωμένος με δόξα και μεγαλεία, γι’αυτό είμαστε χρεωμένοι στο βιβλίο της ιστορίας, δηλαδή να θυμηθούμε τι είχαμε, τι χάσαμε και τις μας πρέπει. Μόνο τότε θα γράψουμε στις λευκές σελίδες της Ιστορίας, αυτά που πρέπει και όπως πρέπει.
Ο Μεγαρικός λαός, ανέκαθεν πιστός στις παραδόσεις του, αποστρέφεται τη χυδαιότητα, τη βρωμιά και την αποχαλίνωση.
Γράφουν οι ξένοι ταξιδιώτες, που πέρασαν από τα Μέγαρα στους περασμένους αιώνες, ότι οι Μεγαρίτες και στα χρόνια της σκλαβιάς, «είχαν στητό βάδισμα και τον αέρα του ελεύθερου πολίτη». Επίσης και οι Μεγαρίτισσες περπατούσαν «καμαρωτά». Αυτό φαίνεται και από ένα δημοσίευμα της Αθηναϊκής εφημερίδας ΣΚΡΙΠ στις 3-4-1900 (σελ. 3). Γράφει ότι στο χορό της Τράτας στον Αη-Γιάννη, οι γυναίκες χόρευαν και τραγουδούσαν: «Ωραία που ‘ν’ τα Μέγαρα κι οι Μεγαριτοπούλες, που περπατούν καμαρωτά σαν τις περδικοπούλες!». Εννέα χρόνια αργότερα, το Μάρτη του 1909, η ίδια εφημερίδα στις 17 Μαρτίου 1909 (σελ. 6) γράφει ότι ένα μεγάλο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας έγινε στα Μέγαρα και ότι προχωρούν οι Μεγαρίτες στη δημιουργία του πρώτου συνεργατικού συνεταιρισμού στην Ελλάδα, για την προστασία των οινοπαραγωγών.
Την προηγούμενη χρονιά, το 1908, τρύγησαν τα αμπέλια τους οι Μεγαρίτες, αλλά η τιμή που έδιναν για το μούστο οι έμποροι ήταν πολύ χαμηλή, δηλαδή κάτω από τη μισή τιμή των προηγούμενων χρόνων και μάλιστα «επί πιστώσει»! Η δικαιολογία των εμπόρων ήταν πως υπήρχαν πολλά αποθέματα κρασιού στις αποθήκες τους, οπότε δεν ήθελαν και άλλο μούστο.
Έτσι λοιπόν, η τιμή αγοράς του μούστου, αντί 40 με 45 λεπτά τη μπότσα που ήταν πρώτα, έπεσε στα 15 με 20 λεπτά , δηλαδή 30 με 40 δραχμές το κάρο, αντί 80 με 90 δραχμές.
Η κάθε μία μπότσα ήταν δυο οκάδες και το κάρο ήταν τετρακόσιες οκάδες.
Λόγω εκείνης της κρίσης, έγινε Συνέδριο οινολογικό των οινοπαραγωγών και αποφάσισαν μέτρα, που έπρεπε να πάρει το κράτος, για την προστασία τους.
Στις 15 Μαρτίου 1909 κτύπησαν οι καμπάνες όλων των εκκλησιών στα Μέγαρα. Προσκαλούσαν το λαό στην αγορά και συγκεντρώθηκαν πάρα πολλοί. Μίλησε ο δικηγόρος Περ. Φιλιππόπουλος και ανέπτυξε τις αποφάσεις του οινολογικού συνεδρίου. Ο λαός συμφώνησε με αυτές και για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν από το κράτος. Η λαϊκή αυτή συνέλευση επανέλαβε την απόφαση που είχε πάρει πριν από ένα μήνα, δηλαδή την ΙΔΡΥΣΗ συνεργατικού ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ. Στη συνέχεια ο λαός ψήφισε διά βοής πολυμελή επιτροπή υπό την προεδρία του Δημάρχου Δ. Σχινά, τους εξής.
Σ. Στεντούμη ιατρού προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου, Ν. Ξεκούκη φαρμακοποιού πρώην Δημάρχου, Δ. Μιχοπούλου ιατρού πρώην Δημάρχου, Β. Γεωργακή τέως Δημάρχου, Δ. Παγκάλου ιατρού, Γεωργ. Σ. Σχινά κτηματία, Μ. Σακελλαρίου καθηγητή Γυμνασίου, Ι. Γ. Χαλόφτη εμπόρου και προέδρου του εμπορικού συνδέσμου, Κ. Καστάνη εμπόρου, Περ. Φιλιπππόπουλου δικηγόρου και Ν. Βόρδου κτηματία.
Η επιτροπή έγραψε το ψήφισμα προς την κυβέρνηση και τα κόμματα της βουλής, που διαβάστηκε και ψηφίστηκε διά βοής από το πλήθος. Στη συνέχεια οι καμπάνες άρχισαν να κτυπούν πένθιμα, ενώ ΟΛΟΙ με επικεφαλής τα μέλη της επιτροπής, πήγαν στο τηλεγραφείο και παρέδωσαν το ψήφισμα προς τις εφημερίδες των Αθηνών!