Υγεία

Νέες θεραπείες στην υπηρεσία της γυναικολογίας: Πώς μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε

Γράφει η Μαιευτήρας-Γυναικολόγος Βασιλική Θεοδοσίου

 

Ξηρότητα κόλπου, ακράτεια ούρων, κολπική χαλάρωση…

Τι συμβαίνει με το ουρογεννητικό σύστημα της γυναίκας;

Με το πέρασμα του χρόνου, είτε λόγω σημαντικών για το ανθρώπινο σώμα γεγονότων (π.χ. η εγκυμοσύνη και ο τοκετός), είτε λόγω της αύξησης του σωματικού βάρους, ή εξαιτίας της φυσικής γήρανσης των ιστών και της εμμηνόπαυσης, τόσο ο κόλπος όσο και η εξωτερική εμφάνιση του αιδοίου αλλάζουν προκαλώντας παράλληλα κάποια λειτουργικά θέματα στην καθημερινότητα της κάθε γυναίκας.

Σταδιακά με την πάροδο των δεκαετιών αρχίζουν να εμφανίζονται:

✓ Χαλάρωση του κόλπου

✓ Ακράτεια ούρων

✓ Ατροφία και ξηρότητα του κόλπου

✓ Πρόπτωση πυελικών οργάνων

✓ Πόνος κατά την σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνια)

✓ Συχνοί ερεθισμοί και κνησμός

Οι αλλαγές αυτές, στην πορεία των χρόνων και ιδίως κατά την έλευση της εμμηνόπαυσης επιδεινώνονται.

Είναι αλήθεια ότι η επακόλουθη μείωση των οιστρογόνων ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εμφάνιση αλλά και για την εξέλιξη αυτών των προβλημάτων. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, η εμμηνόπαυση έρχεται πρόωρα λόγω κληρονομικότητας, χειρουργικής επέμβασης ή ως παρενέργεια στην αντιμετώπιση κάποιας κακοήθειας. Παράγοντες όπως ο τρόπος ζωής με έντονη σωματική καταπόνηση, αυξημένο σωματικό βάρος, έλλειψη γυμναστικής, αλλά και η κληρονομικότητα μιας λιγότερο ανθεκτικής κατασκευής του ινομυώδους συστήματος στήριξης των ουρογεννητικών οργάνων, συμβάλλουν όλα αυτά σε σημαντικό βαθμό στο πρόβλημα.

Τις προηγούμενες δεκαετίες, οι λύσεις ήταν πολύ περιορισμένες. Μοναδικό μέσο στα χέρια των γυναικολόγων για την καταπολέμηση της ατροφίας και της κολπικής ξηρότητας ήταν η χορήγηση οιστρογόνων. Μέχρι και σήμερα, αυτά χρησιμοποιούνται με πολύ προσοχή, καθώς και για περιορισμένα χρονικά διαστήματα, λόγω των σοβαρών κινδύνων που ενέχει η μακροχρόνια εφαρμογή  τους.

Έτσι η προσπάθεια των γιατρών περιορίζεται στη χρήση άλλων, καλλυντικού τύπου, τοπικών σκευασμάτων, τα οποία ενώ είναι κοστοβόρα (αφού χρειάζεται να χρησιμοποιούνται εφ’ όρου ζωής) δεν έχουν πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Στην περίπτωση της χαλάρωσης και της πρόπτωσης των οργάνων του πυελικού εδάφους (μήτρα, ουροδόχος κύστη, έντερο) η μοναδική εφικτή λύση μέχρι πρόσφατα ήταν η χειρουργική επέμβαση, όπως η κολπορραφία ή ακόμη και η ολική αφαίρεση της μήτρας. Αυτές έχουν πολλές επιπτώσεις στην γενικότερη υγεία και ευεξία της γυναίκας, καθώς και αμφίβολα αποτελέσματα ως προς την ποιότητα της ζωής της.

Η τεχνολογία των λέιζερ μπήκε στη ζωή των ανθρώπων, πρακτικά από τη δεκαετία του ’60 σε ερευνητικό επίπεδο και εκπληκτικά γρήγορα κατέκτησε όλους τους τομείς της καθημερινότητας βρίσκοντας πληθώρα εφαρμογών στη βιομηχανία, στις τηλεπικοινωνίες (οπτικές ίνες), στις επιστήμες της φυσικής και της βιολογίας.

Στην ιατρική οι εξελίξεις είναι εντυπωσιακές προσφέροντας επαναστατικές θεραπείες και εφαρμογές σε όλες τις ειδικότητες.

Ειδικότερα στη γυναικολογία, θεραπείες βασισμένες στο λέιζερ προάγουν την ανάπλαση του κολπικού βλεννογόνου.

Με κάθε συνεδρία ενεργοποιούνται οι ινοβλάστες του επιθηλίου, παράγεται εκ νέου κολλαγόνο και αναζωογονείται ο ιστός που λαμβάνει τη θεραπεία (αιδοίο, κόλπος, ουρήθρα, ουλές περινέου από συρραφή κατά τον φυσιολογικό τοκετό κλπ). Έτσι, αποκτά ελαστικότητα, αντοχή, συνοχή και σφριγηλότητα, όπως ήταν σε νεαρότερη ηλικία.

Οι θεραπείες είναι από 3 έως 5 σε αριθμό, πραγματοποιούνται στον χώρο ενός ιατρείου και είναι ανώδυνες, οπότε δε χρειάζεται κάποιου είδους αναισθησία. Οι συνεδρίες αυτες, διαρκούν συνήθως από 20 έως 40 λεπτά. Τέλος, δε χρειάζεται χρόνος αποθεραπείας και η ασθενής βλέπει βελτίωση από την πρώτη κιόλας φορά.

Με τα νέας γενιάς λέιζερ, που πρόσφατα διατέθηκαν, οι επιπλοκές είναι σχεδόν μηδαμινές.  Οι παλμοί του λέιζερ διανέμονται στους ιστούς με ένα μοναδικό και πατενταρισμένο τρόπο, ώστε να μην τραυματίζουν την επιφανειακή στοιβάδα (όπως γινόταν με παλαιότερα μοντέλα) και να μεταφέρουν την απαιτούμενη ενέργεια στα βαθύτερα στρώματα, αφήνοντας την επιφάνεια άθικτη.

Προϋπόθεση για κάθε γυναίκα που πρόκειται να ξεκινήσει, είναι να εκτιμηθεί από τον ειδικό γιατρό και να υποβληθεί στον τακτικό γυναικολογικό έλεγχο (τεστ Παπανικολάου και υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων).

Το λέιζερ σήμερα αποτελεί ένα σύγχρονο όπλο στα χέρια του γυναικολόγου με το οποίο μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά και να σταματήσει την επιδείνωση. Έτσι, δίνει στη γυναίκα το δικαίωμα να διατηρήσει τη λειτουργικότητα και τη θηλυκότητάς της, καθώς και να απολαύσει τη ζωή της ελεύθερα!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οδηγίες χρήσης… για καλή ζωή!!!

Δωρέαν μαστογραφίες από το ΚΕΠ Υγείας Δήμου Μεγαρέων

Οδηγίες προς Υποψηφίους… κατά την ώρα των Πανελλαδικών εξετάσεων