της Αλέκας Σταματιάδη
Στον 8o κιόλας χρόνο της διοργάνωσης, είναι σίγουρο ότι η «Μεγάρων γη» αλλάζει χαρακτήρα, σκοπό και προσανατολισμό.
Σίγουρα δεν μπορούμε να πούμε ότι κορεσθεί ως διοργάνωση, με την απροσδόκητη, ακόμα και για τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των διοργανωτών, προσέλευση κόσμου στο αλσύλλιο.
Αρχικά, ο στόχος της «Μεγάρων γη» είναι (ή ήταν) η προβολή των τοπικών προϊόντων, της παραγωγής.
Έπειτα, είναι η προβολή και της τοπικής πολιτιστικής παραγωγής, όπως είχε τεθεί από την πρώτη οργανωτική επιτροπή, επί διοίκησης Στρατιώτη. Η διοίκηση Γ. Μαρινάκη συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, κάνοντας και παρεμβάσεις στο χώρο του αλσυλλίου, συντελώντας στη φιλοξενία εκδηλώσεων και εκθετών.
Απλώς δεν μπορούμε να μιλάμε ακόμα για την αρχική σύλληψη του στόχου, την προβολή των τοπικών προϊόντων.
Άλλως τε, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνεται εντός των τειχών, και έχει επισημανθεί από τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης. Από την 3η κιόλας έκθεση, αμφιβολίες και ενστάσεις εκφράζονταν για την ταυτότητα της, από παραγωγούς που συμμετείχαν ως εκθέτες και αισθάνονταν ότι ήδη δεν υπήρχε λόγος προβολής σε ένα τοπικό κοινό, που, όλοι, λίγο πολύ, γνωριζόμαστε…
Γνωριζόμαστε; Αλήθεια, αυτή η περιβόητη συζήτηση περί ταυτότητας της πόλης, ο παραγωγικός της προσανατολισμός, είναι που δεν έχει τεθεί σαφώς και ίσως δεν ορίζεται από κάποιου είδους «καταστατικό». Όπως ισχύει και για μια διοργάνωση, όπως η «Μεγάρων γη». Είναι ο ίδιος ο κόσμος, επισκέπτες της έκθεσης, παραγωγοί και εκθέτες, που ορίζουν και μεταβάλλουν, ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες, την ταυτότητα της διοργάνωσης.
Στην αρχή, ήταν η προβολή των τοπικών προϊόντων και η αναγνώριση των παραγωγών στο κοινό του τόπου. Μεταξύ μας. Και ισχύει ότι χρειάζεται και κάπου η αυτογνωσία, αλλά σε άλλο επίπεδο… Προβλήθηκαν τα προϊόντα, εκπληρώθηκε ο πρώτος στόχος αλλά μέχρι εκεί. Μετά οι επισκέπτες πήγαιναν για τις εκδηλώσεις και γέμιζαν το αλσύλλιο
Σήμερα φτάσαμε τα περίπτερα των παραγωγών να αποτελούν περιθώριο, ή ακόμα και πάρεργο της «Μεγάρων γη». Δεν συμμετέχουν παραγωγοί σε μεγάλο βαθμό αλλά έμποροι και χειροποίητα γενικά προϊόντα,ενώ λίγες ήταν οι τσάντες με αγορές επισκεπτών που είδαμε, ενώ το θεατράκι ασφυκτιούσε από κόσμο.
Σήμερα οι συνθήκες και οι ανάγκες που είπαμε παραπάνω θέλουν τον κόσμο να αποζητά τη διασκέδαση, μέσα σε μια καθημερινότητας ανεργίας και κρίσης.
Το στοιχείο της ποιότητας ή της λαϊκότητας ενδεχομένως των εκδηλώσεων στα Πευκάκια δεν θα με απασχολήσει, γιατί θεωρώ προσωπικά ανεκτές τις τάσεις του ευρύτερου κοινού. Η πλειοψηφία-καλώς ή κακώς-είναι ικανοποιημένη και διασκεδάζει με αυτού του είδους τις εκδηλώσεις. Οι ιδιαίτερες προτιμήσεις του καθενός μας μπορούν να καλυφθούν, επιλέγοντας ο ίδιος με το είδος της ψυχαγωγίας που ακολουθεί.
Οι συμπολίτες λοιπόν χρειάζονται και θέλουν και αποζητούν τη διασκέδαση, τη γιορτή. Να ξεφύγουν. Πολύ απλά. Και όλοι οι συμβαλλόμενοι στην έκθεση είναι από την αρχή ως σήμερα από την ίδια δεξαμενή, της πόλης των Μεγάρων. Και η πόλη των Μεγάρων χρειαζόταν, “ήθελε” ένα πολυήμερο εκδηλώσεων, στα Πευκάκια, και για την ψυχαγωγική εκτόνωση των κατοίκων και για την αξιοποίηση του αλσυλλίου, που αποτελεί ίσως το μοναδικό-και αυτό όχι πάντα, δεδομένων των περιστατικών και των ζημιών που γίνονται όταν εγκαταλείπεται όλο τον υπόλοιπο χρόνο- ελεύθερο και προσβάσιμο ελεύθερο χώρο στην περιοχή μας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η οργανωτική επιτροπή, η διοίκηση της ΔΗΚΕΔΗΜΕ, έχει αναγνωρίσει αυτή την μετατροπή και ευελπιστούμε τις επόμενες χρονιές σε περισσότερες μέρες, περισσότερες εκδηλώσεις, ώστε να μιλάμε για ένα πολυήμερο εκδηλώσεων, μια γιορτή τοπικής ανάπτυξης.
Έτσι θα είναι και σαφέστερος ο στόχος της «Μεγάρων γη». Προβολή μεν διασκέδαση δε. Διαφορετικά πράγματα αν αναλογιστεί κανείς και το καίριο θέμα για τους εκθέτες «τζίρος», που δεν είναι καθόλου εύκολο να υπολογισθεί για τα περίπτερα. Από τα οποία σημειωτέον έχουν αποσυρθεί παραγωγοί, οινοποιοί, ελαιοπαραγωγοί, πτηνοτρόφοι, οι βασικοί παραγωγικοί πυλώνες της περιοχής, που συμμετέχουν στη «Μεγάρων γη» στο Σύνταγμα.
Η «Μεγάρων γη» έχει μετατραπεί ήδη στη συνείδηση του κόσμου σε ένα πανηγύρι, με άλλη μορφή από το παλιό λαϊκό πάλκο. Ακόμα, είναι ο χώρος στη μέση του αλσυλλίου που προορίζεται για αναψυκτήριο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, όπως δήλωσε και ο Δήμαρχος Γρ. Σταμούλης. Αισιόδοξο αυτό το σχέδιο, για την αξιοποίηση του άλσυλλίου, όπως επίσης αισιόδοξο το ότι έχει γίνει κατανοητή η μετατροπή της «Μεγάρων γη» από έκθεση σε γιορτή, αν όχι πανηγύρι.
Τα πολλά παραπάνω θέλουν σχεδιασμό, δουλειά και εξωστρέφεια σε πραγματική βάση, όχι μόνο από τον Δήμο αλλά και από τους παραγωγούς και τους πολίτες.