Υποψήφιοι των Πανελληνίων πετυχαίνουν στις σχολές που θέλουν & μίλησαν στην Ε
Με την ανακοίνωση των βαθμολογιών των πανελληνίων εξετάσεων, οι υποψήφιοι φοιτητές μετράνε βαθμούς για το επόμενο στάδιο, στην είσοδο στα Πανεπιστήμια.
Λόγω νομοθεσίας δεν δημοσιεύονται μαζικά τα αποτελέσματα των σχολείων της περιοχής μας
Οι υποψήφιοι και οι γονείς τους μπορούν να μας ενημερώσουν με μειλ [email protected], ή τηλεφωνικά στο 2296082500 και να ανακοινώσουμε τα ευχάριστα νέα!
Μιλήσαμε με νέους και νέες συμπολίτες μας, μαθητές των σχολείων της περιοχής μας, που κατάφεραν να πετύχουν το στόχο τους, να φτάσουν στη σχολή που ονειρεύονται, για το πώς είναι να κάνεις όνειρα για φοιτητική ζωή στην καραντίνα…
Προετοιμασία για τις εξετάσεις υπό συνθήκες εγκλεισμού
Η Αναστασία Προκοπίου από την Νέα Πέραμο, μαθήτρια του ΕΠΑΛ Μεγάρων, συγκέντρωσε 19.010 μόρια και στοχεύει στην Ιατρική και σε στρατιωτικές σχολές.
«Το συστηματικό διάβασμα σε καθημερινή βάση και η επιμονή μου ήταν οι προϋποθέσεις που με βοήθησαν να επιτύχω το στόχο μου, μας είπε η Αναστασία. Η χρονιά ήταν δύσκολη, γιατί η προετοιμασία των εξετάσεων έγινε υπό συνθήκες πανδημίας και εγκλεισμού.
Παράλληλα με το διάβασμα, χρειαζόταν και η διαχείριση της ψυχολογίας μου και γι’ αυτό θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους καθηγητές μου, την κ. Αικατερίνη Λουκά, τον κ. Χρήστο Kαϊμάκη και στην οικογένειά μου για τη στήριξή τους».
Διαβίωση «στους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου»
Η Βασιλική Παπασίδερη, μαθήτρια του 1ου Γενικού Λυκείου Μεγάρων, συγκέντρωσε 18.965 μόρια. «Στο μυαλό μου βρίσκονται τρία τμήματα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, μας αναφέρει η Βασιλική. Το πρώτο είναι το τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων που φωτίζει διάφορες γνωστικές περιοχές και φημίζεται για το εύρος των γνώσεων που προσφέρει. Το δεύτερο είναι το τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας που αποτελεί την κορυφή των οικονομικών τμημάτων από άποψη μορίων, και το τρίτο είναι το τμήμα Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας. Θα χρειαστεί όμως αρκετή έρευνα για να αποφασίσω ποιο από τα τρία θα αποτελέσει τελικά την πρώτη μου επιλογή».
«Η κιθάρα μου ήταν καθημερινά το μέσο για την απόδραση φυγής από την ρουτίνα»
«Περάσαμε πέντε μήνες που όλη μας η καθημερινότητα «κυλούσε» μέσω υπολογιστή, προσθέτει η Βασιλική. Η πολύωρη χρήση του μείωνε στο ελάχιστο τα ερεθίσματα από το εξωτερικό περιβάλλον και η διαβίωση «στους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου» για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, οδήγησαν σε μίας μορφής απώλεια της επαφής με την πραγματικότητα, μια γενικότερη παθητικοποίηση και πνευματική αδράνεια. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πως το φορτωμένο μας πρόγραμμα σε συνδυασμό με το ότι αυτό διεκπεραιωνόταν μέσω του υπολογιστή, μας άφηνε ελάχιστο χρόνο για επαφή με έναν φίλο, την οποία είχαμε περισσότερη ανάγκη από ποτέ. Η έλλειψη αυτής της δια ζώσης επαφής – την οποία το σχολείο κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό υπό κανονικές συνθήκες- είχε ιδιαίτερα άσχημη επίδραση στην ψυχολογία μου όλον αυτόν τον καιρό. Στους ανθρώπους λοιπόν που διατείνονται πως το καθεστώς του λοκ-ντάουν ευνόησε όσο τίποτα τους υποψήφιους, αρκεί να θυμίσω πως για να αντεπεξέλθει κανείς σε μια τόσο ψυχοφθόρα διαδικασία όπως αυτή της προετοιμασίας, η φροντίδα της ψυχολογικής του κατάστασης πρέπει να είναι μία από τις κύριες προτεραιότητές του. Άλλη μία ιδιαιτερότητα παρατηρήθηκε στην επικοινωνία με τους καθηγητές, μιας και δεν υπήρχε οπτική επαφή με το τετράδιο κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
Στο πρακτικό κομμάτι, αυτό δηλαδή της επικοινωνίας, μαθητές και -ιδιαίτερα- καθηγητές, επιστρατεύσαμε λίγη υπομονή και ανταλλάσσαμε ασκήσεις και υλικό με φωτογραφίες. Στο ψυχολογικό κομμάτι όμως, τολμώ να πω πως οι ιδιαιτερότητες δεν ξεπεράστηκαν εύκολα, παρά μόνο με το άνοιγμα των δραστηριοτήτων και την επιστροφή στο δια ζώσης μάθημα. Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ στο οικογενειακό μου περιβάλλον που μου εξέφραζε συνεχώς και με έναν ιδιαίτερο τρόπο την στήριξη και την εμπιστοσύνη του, στου καθηγητές μου- σχολείου και φροντιστηρίου- που με την πρώτη ευκαιρία προσπαθούσαν να μου φτιάξουν τη διάθεση και να με εμψυχώσουν, και φυσικά στις φίλες μου, με τις οποίες η επικοινωνία μου έδινε πάντα την πιο αισιόδοξη οπτική των πραγμάτων. Τέλος, τον πιο καθοριστικό ρόλο στην χρονιά αυτή, διαδραμάτισε αναμφίβολα η κιθάρα μου, που καθημερινά αποτελούσε το μέσο για την απόδραση φυγής από την ρουτίνα».
«Ουδέν κακόν αμιγές καλού»
Ο Νίκος Σάλτας, μαθητής στο 2ο Γενικό Λύκειο Μεγάρων, συγκέντρωσε 18.721 μόρια.
«Στόχος είναι η σχολή ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ στο ΕΜΠ, αναφέρει ο Νίκος. Θεωρώ πως με αυτό το τμήμα του Πολυτεχνείου η εντατική ενασχόληση μου με τους υπολογιστές μπορεί να συνδυαστεί με την ιδιαίτερη αγάπη μου για την φυσική και τα μαθηματικά.
Αναμφισβήτητα η χρόνια ήταν ιδιάζουσα. Το μεγαλύτερο μέρος της ύλης διδάχθηκε διαδικτυακά και αυτό καθιστούσε αδύνατο να γνωρίζει ο κάθε μαθητής τι έχει και τι δεν έχει αφομοιώσει, ενώ και οι συνθήκες οδηγούσαν σε συνεχή αποδιοργάνωση. Ωστόσο, δεδομένου ότι “ουδέν κακόν αμιγές καλού”, ο πολύς χρόνος που είχαμε στην διάθεσή μας, σε συνδυασμό με ποιοτικό και συστηματικό διάβασμα αντιστάθμιζε εν μέρει τα αρνητικά της καραντίνας. Εκτιμώ βέβαια, ότι η όποια επιτυχία είναι αποτέλεσμα πολυετούς μεθοδικής προσπάθειας, που δύσκολα αναιρείται από τα “εμπόδια” μιας χρονιάς(π.χ. καραντίνα).
Υπερβολικά δύσκολη χρονιά….
Η Ασημίνα Πανταζή, μαθήτρια του 1ου Λυκείου Μεγάρων, έφτασε τα 15,333 μόρια και στοχεύει στην διοίκηση επιχειρήσεων. «Η αλήθεια είναι ότι αυτή η χρονιά ήταν υπερβολικά δύσκολη στη διαχείριση πόσο μάλλον για έναν 18χρονο άνθρωπο που όχι μόνο υποχρεούται να αφοσιωθεί 1 χρόνο (μπορεί και παραπάνω) στο διάβασμα και μόνο, αλλά και να επιλέξει ένα επάγγελμα που θα ακολουθήσει την επαγγελματική του καριέρα, ενώ παράλληλα όλα τα γεγονότα γύρω έτρεχαν με ασύλληπτα γρήγορους κ αγχώδης ρυθμούς».
«Οι συγκυρίες δεν μας επέτρεψαν να ζήσουμε την τελευταία χρονιά στο σχολείο όπως θέλαμε»
Η Μαρία-Γεωργία Βαρελά, μαθήτρια στο 2ο Λύκειο Μεγάρων, μας ανέφερε ότι «φέτος η ήταν μια αρκετά δύσκολη χρονιά και οι συγκυρίες ήταν τέτοιες που δεν μας επέτρεψαν να την ζήσουμε όπως ακριβώς θα θέλαμε. Ωστόσο, κανένας μας δεν πτοήθηκε. Παλέψαμε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Δώσαμε μια μάχη. Πήγαμε και βγήκαμε νικητές. Εγώ λοιπόν, κατάφερα και συγκέντρωσα έναν ικανοποιητικό βαθμό συνολικά που μαζί με τα αθλήματα, μου δίνει τη δυνατότητα να εισαχθώ στη σχολή που ήθελα ανέκαθεν, δηλαδή στη γυμναστική ακαδημία(ΤΕΦΑΑ, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού). Φέτος, όπως ανέφερα και προηγουμένως, ήταν μια αρκετά δύσκολη χρονιά με αρκετές ιδιαιτερότητες. Η πανδημία, μας απομάκρυνε πολύ από την δια ζώσης εκπαίδευση, ωστόσο μας έφερε κοντά με νέες δυνατότητες οι οποίες μας απέδειξαν ότι με την θέληση και κυρίως με την πίστη στον εαυτό μας, όλα τα καταφέρνουμε. Προσωπικά, επικεντρώθηκα στον στόχο μου, και κατάλαβα τι σημαίνει το «κάθε εμπόδιο σε καλό», επειδή με την πίστη στον εαυτό, όλα τα καταφέρνουμε».
«Η φετινή χρονιά ήταν η ευκαιρία μας»
Οι μαθητές του φροντιστηρίου «Άλφα βήτα» μας μίλησαν για το πώς έφτασαν το στόχο τους.
Η Μαίρη Ζωγράφου, μαθήτρια 1ου Λυκείου Μεγάρων, συγκέντρωσε 16.920 μόρια και σκοπός της είναι η εισαγωγή στη σχολή μηχανολόγων και αεροναυπηγών μηχανικών.
«Τα μαθήματα εξ αποστάσεως στο σχολείο και στο φροντιστήριο ήταν κάτι πρωτόγνωρο που θεωρώ πως είχε κατά κύριο λόγο ψυχολογικές επιπτώσεις. Οι καθηγητές μας στο σχολείο και στο φροντιστήριο μας εμψύχωναν και μας έδιναν δύναμη να ανακτήσουμε το ηθικό μας. βέβαια, όσο δύσκολη και αν ήταν η χρονιά που πέρασε ήθελα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο να πετύχω τον στόχο μου οπότε έχοντας το στο μυαλό μου δεν παραιτήθηκα».
Ο Μερκάι Αντώνης, μαθητής 1ου Λυκείου Μεγάρων, συγκέντρωσε 16050 μόρια, με στόχο τη σχολή Ναυτιλιακών σπουδών Πειραιά. «Η ιδιαιτερότητα που υπήρξε την φετινή χρονιά ήταν η τηλεκπαίδευση. Ωστόσο με την κατανόηση, την υπομονή και το κατάλληλο φροντιστήριο, αντιμετώπισα αυτήν την ιδιαιτερότητα ως ευκαιρία για περισσότερη εξάσκηση των μαθημάτων μου. Οι άνθρωποι μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε ιδιαιτερότητα, αυτό που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε είναι η έλλειψη τροφίμων, νερού, στέγης».
Ο Νίκος Στεργίου, μαθητής του 1ου Λυκείου Μεγάρων, που στοχεύει στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Ασπροπύργου, μας είπε ότι «Αυτή η χρονιά ήταν αρκετά διαφορετική από προηγούμενες. Αυτό συμβαίνει διότι ήταν αναγκαίο να βρίσκομαι σχεδόν όλη μέρα μπροστά από τον υπολογιστή ούτως ώστε να κάνω τα μαθήματα μου. Υπήρχαν μέρες που βρισκόμουν 7-8 ώρες μπροστά από τον υπολογιστή, κάτι το οποίο ήταν αρκετά κουραστικό. Ένας ακόμα παράγοντας είναι το γεγονός ότι βρισκόμουν καθ’όλη τη διάρκεια της καραντίνας στο σπίτι, με αποτέλεσμα πολλές φορές να νιώθω πολύ πιεσμένος.
Τις δυσκολίες της χρονιάς αυτής της ξεπέρασα με αρκετή βοήθεια από την οικογένεια μου και τους καθηγητές μου, οι οποίοι στήριξαν και βοήθησαν τον αγώνα τον οποίο έκανα φέτος και βρίσκονταν δίπλα μου. Επίσης πολλές φορές σκεφτόμουν ότι θέλω από πολύν μικρή ηλικία να καταφέρω να γίνω καπετάνιος και η φετινή χρονιά ήταν η ευκαιρία μου. Συνεπώς η επιτυχία στην πανελλαδικές για εμένα ήταν μονόδρομος».
(ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Τα παραπάνω στοιχεία των μαθητών δημοσιεύονται κατόπιν συναίνεσής τους. Λόγω νομοθεσίας προσωπικών δεδομένων, τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε πρόσβαση και δεν δημοσιεύουμε το σύνολο των αποτελεσμάτων όλων των παιδιών. Αναζητούμε τους μαθητές και με χαρά θα δημοσιεύσουμε τις επιτυχίες και άλλων παιδιών).