ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ
«Τί κί αν την Κοινήν Ελληνική λαλιά ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμε, ως τους Ινδούς……. Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ
« Καημένε Αλέξανδρε, που πρίν προλάβεις ν΄αποκληθείς Μέγας πήγες να λουστείς στα κατάψυχα ύδατα ενός ασήμαντου ποταμού, για ν΄αφήσεις ορφανή από την πιο σημαντική γλώσσα την οικουμένη».
Ο. ΕΛΥΤΗΣ
Και όμως ο πανάθλιος Αδαμάντιος Κοραής εκτιμούσε ότι «απέθανεν η πατρίς, αφ΄ότου μας επάτησεν ο Φίλιππος έως το 1453». Και το τσιράκι του ο Ιακωβάκης Ρίζος Νερουλός, πρόεδρος της Αρχαιολογικής Εταιρείας , σε μιαν από τις συνελεύσεις της στην Ακρόπολη θ΄αποφανθεί, ότι ο Φίλιππος όχι μόνο κατέκτησε την Ελλάδα στην Χαιρώνεια αλλά :»έπραξε άλλο της νίκης εκείνης ολεθριότερον, εγέννησε τον Αλέξανδρον».
Αυτά υποστήριζαν οι άθλιοι εκσυγχρονιστές–ευρωγενίτσαροι, πέθανε η πατρίδα αφ΄ότου μας πάτησε ο Φίλιππος μέχρι το 1453 και με το κοραϊκό θαύμα –ο ελλαδικός διαφωτισμός έκανε το θαύμα του—η πατρίδα αναστήθηκε με την τουρκική κατάκτηση, όπου οι πατριώτες μίσθαρνοι, στα Παρίσια μεταπουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Τι μας λένε όλα αυτά, ότι τους Σκοπιανούς , τον Γκλιγκόρωφ, τον Τίτο, κάποιοι τους εκάλεσαν και τους» έκαναν το τραπέζι». Αυτοί δε, είναι οι Ευρωγενίτσαροι, τ΄αριστερίδια της ημιμάθειας και της βλακείας, μετά των εκσυγχρονιστών ,»πούλησαν « στους Σκοπιανούς τ΄όνομα της Μακεδονίας. Αγνοώντας τον κανόνα ότι «όταν παραχωρείς όνομα, παραχωρείς γή».
Για τους φωταδιστές η πλέον επίφοβη ιστορική περίοδος ήταν η χιλιετής περίοδος της Ρωμανίας, όπου ο Έλληνας ο Ελληνόφωνος και ο ξένος, αδιάκριτα μετέχουν στο εκκλησιαστικό γεγονός που τους πάντες στεγάζει. Το τραγικό είναι ότι πειθόμενοι στις δυτικοευρωπαϊκές παραχαράξεις υιοθετήσαμε την μετονομασία της Ρωμανίας σε Βυζάντιο!! Το αστείο δε, είναι ,ότι οι εδώ, ντόπιοι- ιθαγενείς καμαρώνουν κι από πάνω!!
«Κοπρίσματα ανεμορριπές, κλαδέματα, πλημμύρες, σταλώσανε ή λυγίσανε το δέντρο δεν τ΄ αλλάξαν» μας λέει ο ποιητής.
Οι Ρωμιογέννητοι, οι ρωμιοί, οι τουρκόσποροι, μια πίστη, και ιδέα μία, και μια ψυχή, και ένα Γένος. Το Γένος των Ρωμηών.
Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος του απεσταλμένου του φιλελληνικού κομιτάτου στρατηγού Roche με τον Κ. Μπότσαρη, στο Ναύπλιο.
-Roche: Γνωρίζετε την ιστορία των αρχαίων Ελλήνων και τα λαμπρά κατορθώματά τους;
-Κ. Μπότσαρης: Δε διαβάσαμε την ιστορία τους , μα τα έχουμε ακουστά.
– Roche: Βρίσκονται ανάμεσα στα παλικάρια σας και μερικά που να ‘χουν ένδοξα ονόματα της αρχαιότητας;
-Θανάσης Τούσιας Μπότσαρης: Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΙ ΟΧΙ Τ΄ΟΝΟΜΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΛΗΚΑΡΙ.
Αυτοί οι αγράμματοι, αλλά μορφωμένοι, είχαν κάνει το λογαριασμό με το παρελθόν τους , το είχαν εντάξει στον καθημερινό τους Μύθο και δεν τους έλειψαν ούτε οι αρχαίοι Ελληνες, ούτε οι Μεγαλέξανδροι, ούτε οι Γοργόνες. Διέθεταν μια ζωντανή συνείδηση του ιστορικού μεγαλείου της πατρίδας. Έτσι φύλαξαν τα μάρμαρα του Παρθενώνα από την καταστροφή, επειδή κατείχαν την πίστη , πώς αυτά τα μάρμαρα είναι ιερά.
Και είχαν τον ουρανό και ο ουρανός τους είχε τ’ άστρα ,γι΄αυτό ήξεραν πολύ καλά που πατούν και που πηγαίνουν..
Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΠΈΡΑΣΕΝ ,ΑΝΘΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ.
Παρηγοριά και ελπίδα των υπόδουλων η Αυτοκρατορία.
Η Ρωμηοσύνη, θρήνησε ,ψυχώθηκε και οραματίστηκε την Ρωμανία, δηλαδή Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
Λ. ΜΠΙΣΤΑΡΑΚΗΣ