Ένα ωραίο σημείο συνάντησης, ιστορίας και φύσης, έχουν δημιουργήσει συμπολίτες μας σε έναν ψηφιακό «τόπο», στην ομάδα Παραδοσιακών Σπόρων «Η Μεγαρίτικη Αυλή» στο facebook. Μέσα από την σελίδα που όλοι μπορούμε να βρούμε και να συμμετέχουμε ανταλλάσσοντας ιδέες, συμβουλές αλλά και… σπόρους(χωρίς κερδοσκοπικά οφέλη) με σκοπό την συνέχιση της φυσικής παράδοσης φυτών, διασώζοντας ταυτόχρονα και σπάνια τοπικά είδη χλωρίδας. Για όλα αυτά μας μίλησαν οι διαχειριστές της ομάδας, Νικόλας Γιαγκούλοβιτς και Λευτέρης Τσαουσόγλου.
«Η ομάδα δημιουργήθηκε για την συλλογή, διατήρηση και διάσωση παραδοσιακών σπόρων, χωρίς χρήματα. οι σπόροι δίνονται δωρεάν σε μικρές ποσότητες. Το σημαντικότερο για εμάς στην ομάδα είναι να σωθούν οι παραδοσιακοί σπόροι και να τρώμε τα φυτά χωρίς λιπάσματα. Όταν λέμε “χωρίς” εννοούμε χωρίς καθόλου λιπάσματα. Για να σωθούν όμως θα πρέπει να πάρει ο κόσμος και μετά να κρατήσει σπόρο. Αυτό δεν το κάνουν όλοι, υπάρχουν φίλοι που τους δώσαμε και δεν κράτησαν μετά τον σπόρο από την χαρά που έβγαλαν μια ωραία παραγωγή, φυσικά τους δίνουμε πάλι και τους λέμε πως θα κρατήσουν τον δικό τους σπόρο που αν το σκεφτούμε σωστά είναι παραγωγή δικού τους χρήματος.
Πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι που δεν έχουν νιώσει την πραγματική γεύση ντομάτας που έτρωγε η γιαγιά μας, για παράδειγμα.
Τα υβρίδια που αντικατέστησαν τους παραδοσιακούς σπόρους μπορεί να είναι ανθεκτικά και παραγωγικά, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τα φυτά που υπήρχαν στην χώρα μας.
Φυσικά τα υβρίδια δεν αναπαράγονται και αυτό δεν είναι καλό επειδή για να μπει ένα φυτό πρέπει να μπαίνει πρώτα το χέρι στην τσέπη. Εμείς τα φυτά και τους σπόρους τα δίνουμε με δικά μας έξοδα και ποτέ με χρήματα».
«Η κάθε περιοχή έχει το δικό της κλίμα και μικροκλίμα, εδώ στα Μέγαρα μπορούν να βγουν πολλές ποικιλίες φυτών, φυσικά όχι όλες. Φυτεύουμε και βλέπουμε ποιο πάει στο κάθε χωράφι, γιατί έχει να κάνει με το pΗ του κάθε κομματιού γης. Όπου υπάρχει νερό τα πράγματα είναι καλύτερα με την βοήθεια της κοπριάς και κομπόστ.
Επειδή το χώμα είναι ένας ζωντανός οργανισμός καλό είναι να τον εμπλουτίζουμε με φυσικό τρόπο. Βλέπουμε ας πούμε στην Κινέτα ένα είδος μελιτζάνας να είναι στο καλύτερο μεγάλο μέγεθος και στο Καβαλάρη το ίδιο είδος να έχει το μισό μέγεθος».
«Βάζουμε το λιθαράκι μας για να μην χαθούν όλες αυτές οι γεύσεις που για αιώνες υπήρχαν στους προγόνους μας, γεύσεις που χρωστάμε να δώσουμε στα παιδιά μας»
«Αρχάριοι είμαστε όλοι πριν κάνουμε την αρχή, μας είπαν χαρακτηριστικά οι διαχειριστές της ομάδας «Η Μεγαρίτικη Αυλή». Φυτεύουμε βάζουμε λίγο κοπριά ή κομπόστ ποτίζουμε το φυτό να είναι ζωντανό και ό, τι πρόβλημα υπάρχει, κάνουμε μια ερώτηση με φωτογραφία στην σελίδα μας στο facebook ομάδα παραδοσιακών σπόρων ”Η Μεγαρίτικη Αυλή”. Η ομάδα έχει πάνω από 7200 φίλους από τα Μέγαρα και όλη την Ελλάδα που οι περισσότεροι έχουν βάλει φυτά και έχουν τα ίδια προβλήματα με εμάς, οπότε όλο και κάποιος βοηθάει.
H ομάδα αυτή δημιουργήθηκε από κατοίκους του Δήμου Μεγάρων που έχουν το μεράκι για την διαφύλαξη, ανταλλαγή και διάθεση παραδοσιακών σπόρων και σπορόφυτων χωρίς χρήματα.
Οι παραδοσιακές ποικιλίες δεν είναι μεταλλαγμένοι ούτε υβρίδια και έτσι μπορούμε να είμαστε αυτάρκεις και υπερήφανοι που κρατάμε τον δικό μας σπόρο κάθε χρόνο. Στην ομάδα δεν υπάρχει χώρος για κάθε είδους διαφήμιση.
Στην ομάδα υπάρχει πάντα σεβασμός στους φίλους μας που δεν γνωρίζουν τα πάντα για τα φυτά και τους σπόρους.
Με την ευκαιρία να πούμε ότι υπάρχουν πάρα πολύ οικολογικοί τρόποι να κάνουμε αυτά που κάνουν τα χημικά φάρμακα με τα οποία εμείς δεν είμαστε φίλοι. Φυσικά όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει την βοήθεια μας από την αρχή. Να πούμε ότι στην Αθήνα είναι πάρα πολλοί άνθρωποι που φυτεύουν σε ζαρτινιέρες και μεγάλες γλάστρες σε ταράτσες και βεράντες, έτσι βγάζουν τα δικά τους φυτά.
Είναι πολύ ωραίο χόμπι να βλέπεις ένα σποράκι να γίνεται φυτό και τελικά αυτό να γίνεται δέντρο που θα μείνει μετά από εμάς στο χρόνο ή ένα φυτό που θα βγάλει φαγητό για το τραπέζι μας.
Βλέπεις όλο το μεγαλείο της φύσης καρέ- καρέ, προσωπικά με ξεκουράζει ακόμα και αν είναι να σκάψω για να φυτεύω (εδώ να πούμε ότι όλα αυτά γίνονται με σκαλιστήρι, δεν θέλουμε όργωμα για να μπουν τα κηπευτικά μας).
Για εμάς μέσα από αυτήν την διαδικασία φυτών, σπόρων, ανταλλαγών, υπάρχει η ικανοποίηση ότι βάζουμε το λιθαράκι μας για να μην χαθούν όλες αυτές οι γεύσεις που για αιώνες υπήρχαν στους προγόνους μας, γεύσεις που χρωστάμε να δώσουμε στα παιδιά μας. Επειδή με τα υβρίδια οι παραδοσιακοί σπόροι είναι είδος προς εξαφάνιση πρέπει όποιος μπορεί να πάρει έστω ένα είδος υπό την προστασία του και να το αναπαράγει κάθε χρόνο».