Γράφει ο Στέλιος Γκίνης[clear]
Είναι σπουδαίο να μην κάνεις το κακό, αλλά είναι πιο σπουδαίο να κάνεις το καλό. Φυσικά και δεν μπορείς να είσαι αρνί ανάμεσα στους λύκους! Αυτό λέει η λογική. Όμως δε γίνεται να πολεμήσεις την αδικία με άλλη αδικία, ούτε το κακό με το κακό, γιατί τότε ο βίος θα γινόταν πιο πικρός, κολασμένος και αβίωτος.
Για να περπατήσει το καλό στη Γη, δεν αρκεί μόνο να αποφεύγει κανείς το κακό. Πρέπει και να συμμετέχει στην πορεία του καλού, με αυτό που μπορεί και όσο μπορεί. Το χρέος για την πραγμάτωση του καλού, είναι για όλους και είναι χαρά.
Όλα αυτά είναι καλά και ωραία. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα σε πολλούς, που δεν ξεχωρίζουν το καλό από το κακό. Αυτό π.χ. συμβαίνει με κάποιους ιδεολόγους και ερασιτέχνες οικολόγους, που θέλουν να βοηθήσουν και να προστατεύσουν τη φύση, αλλά δε ξέρουν τον τρόπο, γι’ αυτό κάνουν κακό όχι μόνο καλό με τις παρεμβάσεις τους! Συμπολίτες παραπονούνται ότι το καλοκαίρι αυτό ,γέμισε η περιοχή του Πευκενέα και πιο χαμηλά, από καρακάξες! Τα αχόρταγα αυτά πουλιά, ρήμαξαν τα σταφύλια, με αποτέλεσμα να πέσει πολύ η παραγωγή. Αν υπολογίσεις και τους κλέφτες, που εκτός από φιστίκια εφέτος κλέψανε και σταφύλια, η ζημιές ήταν μεγάλες.
Για τις καρακάξες λένε ότι κάποιοι, που νομίζουν ότι ξέρουν οικολογία και χωρίς την άδεια υπηρεσιών του κράτους, έχουν κρυφά μεταφέρει εδώ φίδια και καρακάξες!
Δυστυχώς δεν υπάρχουν αγροφύλακες, για να εμποδίσουν τους κλέφτες και τους ερασιτέχνες οικολόγους, που νομίζουν ότι κάνουν καλό, αλλά αντίθετα βλάπτουν και το περιβάλλον και ζημιώνουν τους παραγωγούς. Η οικολογία διδάσκει ότι κάποτε σε ένα νησί, ο Διοικητής δε συμπαθούσε καθόλου τις γάτες. Με διαταγή του, συγκέντρωσε όλες τις γάτες και τις απομάκρυνε από το νησί. Μετά σε δύο μόλις χρόνια το νησί γέμισε ποντίκια, αφού δεν υπήρχε γάτα και πολλαπλασιάστηκαν! Υπάρχει πάντα μια ισορροπία στη φύση. Όπου υπάρχουν δηλαδή φίδια, εκεί υπάρχουν και σκαντζόχοιροι, για να μη πολλαπλασιάζονται αυτά ανεξέλεγκτα. Όπου υπάρχουν φυτοφάγα ζώα σε ένα δάσος ή βουνό, εκεί επίσης υπάρχουν και σαρκοφάγα, γιατί αλλιώς θα γίνουν πάρα πολλά τα φυτοφάγα ζώα και δε θα αφήσουν ούτε ίχνος από τη βλάστηση. Καλό είναι να μη χαλάμε την ισορροπία στη φύση. Την καρακάξα με τη μακριά ουρά και το κακόηχο κράξιμο, μερικοί την μπερδεύουν με την κουρούνα. Όμως άλλο πουλί είναι η καρακάξα, άλλο η κουρούνα και άλλο ο κόρακας. Επίσης και τα τρία αυτά είδη πουλιών, τρώνε ψόφια ζώα, σταφύλια και φρούτα γενικά.
Πολλές παροιμίες και ιστορίες αναφέρονται σ’ αυτά τα πουλιά όπως «το καλό σύκο το τρώει η κουρούνα».
Καρακάξες λένε κοροϊδευτικά τις γυναίκες, που μιλάνε δυνατά και στριγγλίζουν. Είναι γνωστό ότι ο Αίσωπος έχει πει μια ιστορία με τον κόρακα και την αλεπού. Επίσης μια άλλη, που ο κόρακας έριχνε πετραδάκια μέσα σε κανάτα που είχε λίγο νερό για να ανέβει η στάθμη και να μπορέσει να πιεί! Σε μερικά μέρη, την καρακάξα τη λένε κίσσα. Είναι επίσης γνωστή η «όπερα του Ροσσίνη», «κλέφτρα κίσσα» (καρακάξα).