ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,/ ραγιάδες έχεις, μάνα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,/ κούφιοι κι οκνοί, καταφρονάν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,/ των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι./
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι, και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι/ λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι σκύλοι/ κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!
Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ
Τα λόγια του ποιητή εξηγούν, απόλυτα την σημερινή μας κατάντια. Για όσους έχουν απορίες, το κείμενο που ακολουθεί ,ίσως τις λύσει.
Η ανεξέλεγκτη βία κυριαρχεί στη ζωή μας και το πρόβλημα αυτό δεν θα το λύσουν τα ΜΜΕ. Είναι θέμα άλλου Τρόπου βίου, δηλαδή άλλου πολιτισμού. Δυστυχώς η Δύση, ως τρόπος βίου-πολιτισμός έχει χρεοκοπήσει.
Η ΔΥΣΗ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΝΕΚΡΗ. Συνυπάρχουμε ανυποψίαστοι μ΄έναν νεκρό που αποσυντίθεται. Η βρόμα του νομίζουμε πως είναι ένα οικολογικό πρόβλημα που θα λυθεί με την αδρή χρηματοδότηση νέων Μ.Κ.Ο. Όσοι όμως νοιαζόμαστε για τη ζωή μας και για τις ζωές των παιδιών μας, γνωρίζουμε ότι δεν είναι έτσι. Το τέλος της Δύσης σηματοδοτεί την ανάδειξη της καθ΄ημάς Ανατολής, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει αυτή η Ανατολή, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει.
Σήμερα βουλιάζουμε στην απάτη της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Ζωή δι΄αντιπροσώπου και είμαστε όλοι ίσοι. Είμαστε όμως; Μέσα στη διακηρυγμένη ισότητα αυξήθηκαν οι ανισότητες. Ποιοι μας αντιπροσωπεύουν; Οι ντήλερ των πολυεθνικών και τα τσιράκια της υποτέλειας.
Ζωή υπό τραπεζική ομηρία, ανεργία, εμπορικά κέντρα, τηλεόραση, διαδίκτυο, ψυχοφάρμακα, ψυχολόγοι, θεατές, νούμερα, εγκληματικότητα, ανομία.
Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, τον αξίζουμε; Έχουμε τα κότσια να τον διεκδικήσουμε, να τον πραγματοποιήσουμε;
Λ. ΜΠΙΣΤΑΡΑΚΗΣ