“Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή”: Με αναφορά στην ιστορία και χορωδιακή μουσική
Αφιέρωμα στην μικρασιατική εκστρατεία και τη μικρασιατική καταστροφή διοργάνωσε ο Δήμος Μεγαρέων με την συμβολή της Ιεράς Μητρόπολης Μεγάρων και Σαλαμίνος την περασμένη Κυριακή στο «Γαλαξία».
Κεντρικός ομιλητής ο Αντιστράτηγος ε.α Ιωάννης Βερβενιώτης, που τυγχάνει και συμμαθητής του Δημάρχου Μεγαρέων όπως και ο Θεόδωρος Κοκκορίκος, υπεύθυνος της Χορωδίας Παραδοσιακής Μουσικής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος.
[mom_video type=”youtube” id=”cwV2kNIfLuU”]
Ο ομιλητής αναφέρθηκε εκτενώς και με πολλά στοιχεία στη μικρασιατική εκστρατεία και εμβόλιμα τραγουδούσε τραγούδια από τις χαμένες μικρασιατικές πατρίδες η χορωδία συνοδεία παραδοσιακών μουσικών οργάνων.
Όπως σημείωσε η Διοίκηση του Δήμου, η εκδήλωση αυτή γίνεται για πρώτη φορά στον Δήμο μας, για την συμπλήρωση 96 ετών από την απόβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη το 1919, για τα 90 έτη ζωής των Περαμιωτών στη Νέα Πέραμο Μεγαρίδας και για τα 93 έτη ζωής των Μελιωτών στο Μελί Μεγάρων
«Η σημερινή εκδήλωση φέρει στο μυαλό μας μνήμες εθνικού μεγαλείου, είπε ο Γρ. Σταμούλης, όπως η περίοδος 1912-13, κατά την οποία, ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωσε πολλά πατρώα εδάφη, με αγώνες απαράμιλλης ανδρείας και γενναιότητας, που γράφηκαν με χρυσά γράμματα στην ένδοξη Ελληνική ιστορία.
Όμως, φέρει στο μυαλό μας και μνήμες εθνικής καταστροφής, αφού κατά την τριετία 1919 -1922 βιώσαμε τον οδυνηρό ξεριζωμό του Ελληνισμού από την Μικρά Ασία, μετά από ιστορική διαδρομή πολλών χιλιετηρίδων.
Ο ξεριζωμός αυτός ήταν ο επίλογος της ανείπωτης τραγωδίας που ζούσε ο Μικρασιατικός Ελληνισμός, από το 1914, με εκατοντάδες χιλιάδες αθώους νεκρούς, θύματα της θηριωδίας των Τούρκων. Γι’ αυτό και η Μικρασιατική εκστρατεία δεν ήταν μια επιχείρηση του Στρατού μας για να κατακτήσει και να σκλαβώσει, αλλά μια προσπάθεια να σώσει τον Ελληνισμό και να απελευθερώσει τα “Ματωμένα Χώματα”.
Βεβαίως, στα γεγονότα εκείνης της περιόδου, καθοριστικής σημασίας ήσαν οι αρνητικές για το έθνος μας παρεμβάσεις των ξένων δυνάμεων, οι οποίες για πολλοστή φορά απέδειξαν, ότι οι σχέσεις μεταξύ των κρατών εξαρτώνται μόνον από συμφέροντα, και όχι από αρχές και αξίες, όπως το δίκαιον, η ανθρωπιστική αλληλεγγύη και άλλα.
Κυρίες και Κύριοι,
Ο εορτασμός των νικηφόρων επετείων και των σελίδων δόξας του έθνους μας, θεωρείται καθολικά, ως αυτονόητος.
Όμως διερωτάται κάποιος: Πρέπει να εορτάζονται και να συντηρούνται στην εθνική μνήμη, οι εθνικές καταστροφές;
Εκτίμηση είναι, ότι οι εθνικές ήττες δεν πρέπει να λησμονούνται, διότι αποτελούν ιστορική εμπειρία, χρήσιμη ως εφαλτήριο βελτίωσης της εθνικής σκέψης και δράσης.
Παράλληλα, μας βοηθούν όλους, να διατηρούμε ζωντανά στη μνήμη μας τις αλησμόνητες πατρίδες, αρχέγονες κοιτίδες του Ελληνισμού, τόπους στους οποίους μεγαλούργησε το Ελληνικό γένος, επί χιλιάδες έτη.
Και ποιος ξέρει, η ιστορία κάνει κύκλους… οπότε, ίσως κάποτε να αποδειχθούν προφητικοί και να βγουν αληθινοί οι στίχοι του δημώδους άσματος:
“Η Δέσποινα ταράχτηκε και δάκρυσαν οι εικόνες. Σώπασε κυρὰ Δέσποινα, και μη πολύ δακρύζεις, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι”.