Γράμμα ενός μικρού παιδιού στην μητέρα του
Γράφει η Κλεονίκη Ισ Πανταζή
Μαμά,
Μαμά, που είσαι; Φοβάμαι! Φοβάμαι γιατί νιώθω μόνος μου. Εσύ είσαι απορροφημένη στις σκέψεις σου, στα προβλήματά σου ή… στο κινητό σου! Εγώ είμαι δίπλα σου και δε με βλέπεις… παίζω μόνος μου, βλέπω τηλεόραση μόνος μου, σκέφτομαι μόνος μου…
Εγώ θέλω τη μαμά μου να βρίσκει χρόνο να παίζει μαζί μου, έστω και για λίγο…περιμένω να το σκεφτείς, περιμένω να με σκεφτείς και σε κοιτάζω… δε με βλέπεις μαμά… χρειάζομαι να μου μάθεις να παίζω, να μου λες τι να βλέπω στην τηλεόραση και να μου την κλείνεις, όταν πιστεύεις ότι αυτά που βλέπω δεν είναι για μένα. Η απαγόρευσή σου είναι φροντίδα για μένα , είναι προστασία για μένα…μη μ’ αφήνεις να δηλητηριάζω το μυαλό μου με εικόνες βίας και διαστροφής που ούτε εσείς οι μεγάλοι άνθρωποι δεν αντέχετε. Γιατί μαμά, δε με προστατεύεις; Δείξε μου ότι η ζωή δεν είναι μόνο η βία που βλέπω στο γυαλί, η εγκληματικότητα, το σεξ που δεν καταλαβαίνω. Δείξε μου μαμά, πως υπάρχει κόσμος ειρηνικός, άνθρωποι που ζουν εργάζονται και αγαπούν την οικογένειά τους… δεν υπάρχει αυτός ο κόσμος μαμά;
Γι’ αυτό φοβάμαι μαμά, γιατί βλέπω έναν κόσμο άρρωστο και επικίνδυνο κι εγώ δε θέλω να αρρωστήσω…
Φοβάμαι μαμά, όταν δε νιώθω φροντισμένος, όταν δεν ξέρω τι να κάνω στα μικρά πράγματα που κάνω κάθε μέρα, δεν ξέρω πώς να διαβάσω , δεν ξέρω πώς να είμαι καλό παιδί, πώς να γίνω ένας λαμπρός νέος.
Μαμά, θέλω να με μάθεις να φροντίζω τον εαυτό μου, να με καθοδηγείς πώς να πλένομαι, πώς να χτενίζομαι, πώς να διαλέγω τα ρούχα μου. Δεν ξέρω μαμά, γι’ αυτό μη με κατηγορείς, όταν δεν το κάνω, όταν αντιδρώ κι εσύ μη με μαλώνεις, απλά συμβούλευέ με, καθοδήγησέ με! Μάθε με να τρώω υγιεινά, τάισέ με με σπιτικό φαγητό, μάθε μου να τρώω φρούτα και λαχανικά για να μάθω να με φροντίζω, για να μάθω για να σε φροντίζω! Πόσο μου αρέσει να μυρίζω το φαγητό, όταν γυρίζω από το σχολείο και να σκέφτομαι ότι η μαμά μου με αγαπάει! Γιατί μαμά, το φαγητό είναι φροντίδα, αγάπη, ενέργεια για μια όμορφη ενήλικη ζωή!
Μάθε μου να ασχολούμαι σωστά με τα παιχνίδια μου και μη με εγκαταλείπεις ώρες στην τηλεόραση ή στο κομπιούτερ. Δώσε μου τα ερεθίσματα να ασχοληθώ με τ’ αδέρφια μου , με τον μπαμπά μου ή με σένα. Μάθε μου να έχω μαζί σου εμπειρίες, βιώματα, αναμνήσεις, Σας έχω ανάγκη μαμά!
Μάθε μου να διαβάζω, να γράφω τις εργασίες του σχολείου μου, να είμαι καλός στα διαγωνίσματα, γιατί μόνος μου δεν μπορώ μαμά! Μπορεί να με πηγαίνεις σε ιδιαίτερα μαθήματα, σε δραστηριότητες για να βοηθηθώ, αλλά δεν είναι το ίδιο! Εγώ τη μαμά μου θέλω! Τη μαμά μου που θα καθίσει στο πλάι μου, να με καθοδηγεί και να μ’ αγαπά!
Μάθε μου μαμά, να κάνω το σωστό και όχι το λάθος. Όλα γύρω μου φαίνονται άρρωστα και λάθος…γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο θυμωμένοι και άρρωστοι;
Μαμά, εσύ γιατί είσαι τόσο θυμωμένη; Γιατί δε χαμογελάς; Γιατί;
Αισθάνομαι ότι σε εμποδίζω να ζήσεις τη ζωή σου, αλλά είναι έτσι μαμά; Σε τι μπορώ εγώ να σε εμποδίσω μαμά; Θέλω να σε βλέπω να δουλεύεις, να σπουδάζεις, να διασκεδάζεις, αλλά μη με ξεχνάς μαμά! Μην ξεχνάς και τον μπαμπά και να του μιλάς και να τον υποστηρίζεις! Γιατί ο μπαμπάς είναι η «κολώνα» του σπιτιού μαμά, κι εσύ «η σκεπή»!Χωρίς τη δική σου «σκεπή», τη δική σου αγκαλιά, τί θα γίνουμε μαμά;.. Γιατί χωρίς σκεπή σπίτι δεν υπάρχει…
Να ξέρεις ότι εγώ τη μαμά μου και τον μπαμπά μου θέλω! Εσείς είστε ο κόσμος μου!
Δε θέλω να είμαι θυμωμένος μαμά! Θέλω να μου μιλάς, να με ρωτάς για τα συναισθήματά μου και να με συμβουλεύεις. Να με συμβουλεύεις σκεπτόμενη το δικό μου καλό μαμά, κι όχι την ευκολία σου. Όλα τα καλά πράγματα στη ζωή μαμά, είναι δύσκολα, ίσως κουραστικά κι όχι εύκολα!
Μαμά, φοβάμαι όταν ακούω για γονείς που κάνουν κακό στα παιδιά τους, που φτάνουν να σκοτώσουν τα παιδιά τους!!!
Γιατί μαμά τόση αρρώστια; Πώς μπορούν γονείς να σκοτώνουν τα παιδιά τους; Δεν πάει καλά η ανθρωπότητα μαμά. Η μαμά μου είναι για μένα το λιμάνι μου, το αποκούμπι μου, το φως που μου δείχνει το δρόμο που θα πορευτώ μαμά. Πώς μπορώ να ζήσω, αν φοβάμαι για τη ζωή μου στο σπίτι μου μαμά; Πού θα σταθώ; Πού θα κρυφτώ; Θα τρελαθώ μαμά!
Γι’ αυτό μαμά, μάθε να βρίσκεις τις αλήθειες σου. Δε σου φταίει κανείς για τις επιλογές σου, ούτε καν εγώ! Μάθε να βάζεις προτεραιότητες στη ζωή σου, να φροντίζεις τον εαυτό σου, να μην προδίδεις τα όνειρά σου, να αγαπάς την οικογένειά σου! Τι άλλο αξίζει περισσότερο στη ζωή από μια αγαπημένη οικογένεια; Για να γίνουμε μια αγαπημένη οικογένεια πρέπει να δουλέψεις μαμά μαζί με τον μπαμπά, χωρίς να εγκαταλείψεις τα όνειρά σου! Μπορείς όμως να τα προσαρμόσεις σε συνδυασμό με την οικογένεια! Γιατί όταν αγαπώ τον άλλον δε σημαίνει ότι παραμελώ τον εαυτό μου! Μαμά μου, σ’ αγαπώ και σε έχω ανάγκη!
Δεν είναι πολύ όμορφο οι γονείς να μαθαίνουν τα παιδιά να αγαπούν; Την αγάπη μαμά, τη μαθαίνεις μέσα από την προσφορά.
Και να ξέρεις, η πολλή ελευθερία ισοδυναμεί με εγκατάλειψη, η αδιαφορία με την κακοποίηση και η άσχημη συμπεριφορά με τον εξευτελισμό… Θέλω να μάθω να βλέπω την αξία μου για να πορευτώ με αξιοπρέπεια στη ζωή μου και να βρω τη χαρά! Βοήθησέ με μαμά!
Μαμά, μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια αν δεν μπορείς να διαχειριστείς τα προβλήματά σου! Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να αρρωστήσεις σωματικά ή ψυχικά! Σκέψου τα παιδιά σου! Δεν μπορώ μαμά να σε βοηθήσω! Είμαι τόσο μικρός! Εσύ είσαι η μαμά μου, εσύ έχεις την ευθύνη! Εγώ μόνο να σε καταλαβαίνω μπορώ και να σε πονάω…
Όμως μαμά, δεν ξεχνώ τον αγώνα που κάνεις για μένα, πόσο προσπαθείς ! Το γράμμα σου το στέλνω για να σε βοηθήσω μαμά, για να γίνουμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι και να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι ο κόσμος δεν είναι μόνο ένας κακός και άρρωστος κόσμος, αλλά ότι μπορούμε να φτιάξουμε ΕΜΕΙΣ ένα καλύτερο κόσμο, όπου θα κυριαρχεί η αγάπη, η αλληλοϋποστήριξη, η κατανόηση, η ασφάλεια.
Τι λες μαμά;
Μαμά μου, σ’ αγαπώ!
Το άρθρο αυτό είναι εμπνευσμένο από θλιβερά γεγονότα της επικαιρότητας. Η ζωή είναι δύσκολή και αρκετά περίπλοκη και απροσδόκητη με ανατροπές που συνεχώς βιώνουμε. Τις πολιτικές και τις κοινωνικές συνθήκες δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε. Μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον εαυτό μας και να δημιουργήσουμε καλές συνθήκες στο περιβάλλον μας. Μη χάνουμε την ενέργειά μας στην γκρίνια και στη μιζέρια! Ας δώσουμε την ενέργειά μας και το χρόνο μας για να δημιουργήσουμε άξιους ανθρώπους και μια όμορφη ζωή. Το Coaching μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να επισημάνουν τα προβλήματα, να βρουν την αιτία των προβλημάτων τους και να προχωρήσουν στη λύση τους!
ΚΛΕΟΝΙΚΗ ΙΣ. ΠΑΝΤΑΖΗ
Φιλόλογος- Life Coach Εφήβων και Ενηλίκων
Φιλοσοφική Σχολή ,Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Certificate in Coaching –AC Accredited- ΕΚΠΑ
Διαταραχή ελλειματικής προσοχής και υπερκινητικότητας Παιδιών-Εφήβων (ΔΕΠΥ) Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
Διαχείριση του Στρες και Υγεία – ΕΚΠΑ
Για ατομικές συνεδρίες-σεμινάρια εφήβων – ενηλίκων ,επικοινωνήστε στο e–mail:kleopantazi@gmail.com ή στο inbox