Γράφει ο Χρυσόστομος Δ. Σύρκος
Την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2023 στο Συνεδριακό Χώρο της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Ιεράς Ανδρώας Κοινοβιακής Μονής Αγίας Παρασκευής Μαζίου της πόλης μας, ο Ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος και η περί αυτόν Αδελφότητα σε συνεργασία με τον Δήμαρχο της πόλης μας Γρηγόριο Σταμούλη διοργάνωσαν εκδήλωση τιμής και ευχαριστίας προς τιμή τους ζεύγους Αθανασίου και Μαρίνας Μαρτίνου.
Η εκδήλωση περιελάμβανε παρουσίαση με φως, ήχο, εικόνα, λόγο και παντομίμες της διαχρονικής έως σήμερα ιστορίας των Μεγάρων και της σχέσεως του κ. Μαρτίνου με τα ιστορικά ΜΕΓΑΡΑ.
Η εκδήλωση άρχισε με προσευχή και με εισήγηση του καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτη Χρυσοστόμου Κουλουριώτη, ο οποίος ήταν ο εμπνευστής και διοργανωτής της εκδήλωσης.
Μιας εκδήλωσης που μας παρουσίασε ανάγλυφα γεγονότα του παρελθόντος, με σημαντικές στην ιστορία των Μεγάρων.
Η Ραδιοφωνική Παραγωγός, θεολόγος και δημοσιογράφος κ. Αδαμαντία Μπούρτζινου απόδωσε στα νεοελληνικά τον λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου περί ελεημοσύνης.
Ο δήμαρχος κ. Γρηγόρης Σταμούλης έκλεισε την εκδήλωση και ο κ. Αθανάσιος Μαρτίνος με την σεμνότητα που τον διακρίνει απεύθυνε λόγους που μας συγκίνησαν και τον χειροκροτήσαμε θερμώς.
Κύριε Αθανάσιε Μαρτίνε σε ευχαριστούμε θερμώς ο Θεός να σας χαρίζει χρόνους πολλούς με την κατ’ άμφω.
Στην εκδήλωση παρέστησαν ο τιμώμενος κ. Αθανάσιος Μαρτίνος, ο αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Γιώργος Κώτσηρας, ο Δήμαρχος της πόλης μας κ. Γρηγόρης Σταμούλης, ο αναπληρωτής διοικητής του Θριασίου Νοσοκομείου κ. Κλεάνθης Βαρελάς, οι υποψήφιοι δήμαρχοι κ.κ. Άγγελος Μακρυγιάννης, Παναγιώτης Μαργέτης και Σωτήρης Πιλίλης.
Ακολούθως καταχωρίζουμε την προσλαλιά του π. Χρυσόστομου.
«Ο κτιστός κόσμος μας και η ιστορία του, πλέουν επάνω στην απέραντη θάλασσα του χώρου και του χρόνου, των δύο διαστάσεων του κτιστού, αυτή είναι η ζωή.
O άνθρωπος -ο καθένας και από εμάς- ένας ταξιδευτής είναι και η ζωή ένα ταξίδι ατέλειωτο.
Η θάλασσα, από την οποία ο πλαστουργός Θεός εξέβαλε τη ζωή και το κύτταρο της δημιουργίας, ομοιάζει με τη μεγάλη δωρεά της αγάπης του Θεού στον δημιουργημένο άνθρωπο, την ελευθερία!
Άναρχη, ατίθαση, αεικίνητη, «ζωντανή»… η θάλασσα του βίου και ο άνθρωπος δεν μπορεί συνήθως να την τιθασεύσει να την ελέγξει ή να προγραμματίσει. Παρόμοια όπως η Θάλασσα, την οποία άλλες τεράστιες δυνάμεις την ελέγχουν, και οι οποίες δεν περιορίζονται μόνον στη γη, αλλά κυριαρχούν σε συνδυασμό στο σύμπαν δηλ. οι φυσικοί νόμοι της βαρύτητος, της άλμης κτλ).
Επομένως, ο άνθρωπος κατά τη ζωή του πλέει πάνω στην ελευθερία του Θεού, η οποία στο μέτρο των δυνατοτήτων μας να αντιληφθούμε τα μεγέθη περιορίζεται στο αντιληπτό του γήινου κόσμου. Έτσι η ζωή, ενώ είναι απρόσμενη, αδόκητη, δύσκολη και παράξενη, είναι ταυτόχρονα θετική, όπως η θάλασσα που φαντάζει τεράστια, απόκοσμη, ανεξερεύνητη (καθότι επιστήμη γνωρίζει περισσότερα για τους άλλους πλανήτες, παρά για τη θαλάσσια ζωή!), αλλ’ όμως γοητεύει τον άνθρωπο.
Κινείται, λοιπόν, ο άνθρωπος στα όρια της ελευθερίας του περπατά στην επιφάνεια της θαλάσσης-ελευθερίας του, εκεί όπου συνεχώς, συναντιέται με το φως και με τις ζωοποιές του ιδιότητες, και έτσι δημιουργείται: η ζωή, η χαρά η δημιουργία και η ελπίδα.
Η ελευθερία μας, αγαπητοί μου, είναι σαν την θάλασσα, την μεγάλην και ευρύχωρον και αδάμαστον, όπως έλεγε ο Παπαδιαμάντης!
Η καθημερινότητα μας, όπου η ζωή – μικρή ή μεγάλη, άσημη ή φανταχτερή – αναπτύσσεται και κινείται δεν μπορεί να ελεγχθεί από εμάς τούς ανθρώπους, γιατί δεν είναι δική μας η ελευθερία, είναι δεδομένο χάρισμα από το Θεό προς το κτίσμα Του, τον άνθρωπο,
‘Εξ άλλου ο άνθρωπος δεν δημιουργεί, αλλά χρησιμοποιεί τα κτίσματα και τις φυσικές ιδιότητες για να συνθέτει και να βρίσκει διόδους, ώστε να πορεύεται ή προς τη Βασιλεία του Θεού… ή προς την απώλεια!
Δεν δημιουργεί, αλλά ανακαλύπτει τρόπους για να προχωρεί συνεχώς ή επί τα πρόσω… ή επί τα χείρω.
Συνεπώς, καλείται ο καθένας από εμάς να διαχειριστεί την ελευθερία του στο μέτρο των δυνάμεων του. Όταν με πίστη στο Χριστό και ταπεινοφροσύνη περιορίζεται και εργάζεται στην επιφάνεια της ζωής -πάντα μέσα στα όρια του και στις δυνατότητές του- έρχεται σε επαφή με το Φως- τον Χριστόν, και τότε πορεύεται με ελπίδα και πίστη, ότι οι δυνάμεις είναι σε ισορροπία (αφού ο Θεός τις ελέγχει και τον οδηγεί).
Όταν όμως, θέλει με πείσμα να κολυμπά μόνος του σε άγνωστα και βαθιά νερά, τότε συνήθως βυθίζεται υπό το βάρος του νερού στην σκοτεινή άβυσσο της υπερηφάνειας και την απώλεια!
Μεταξύ του Φωτός και της ελευθερίας συμπορευόμενος εν αγάπη με τον άνθρωπο βρίσκεται ο ενσαρκωμένος Θεός ο Χριστός.
Αυτός είναι ο Καπετάνιος στο κραταιό Καράβι, που οδηγεί όποιο πλάσμα Του θέλει διά της ιστορίας στη Βασιλεία Του.
Καράβι κραταιό, Ναυαρχίδα φυσικά, είναι η Εκκλησία, ως η σχέση των ναυτών και των πλεόντων με τον Καπετάνιο και Αρχηγόν της πίστεως μας και τελειωτήν Ιησούν Χριστόν!
Στο Καράβι Καπετάνιος ήταν και είναι και τότε και τώρα και πάντα ο Χριστός, όπως τότε με τους μαθητές του στην φορτουνιασμένη θάλασσα της Γαλιλαίας όταν ζητούσε μόνον την πίστη απ’ αυτούς.
Στην επίσης, ταραχώδη θάλασσα της Τιβεριάδος περπατούσε ο Κύριος μας την άλλη φορά και ζητούσε από τον Πέτρο πίστη για να συμπορευθούν στην επιφάνεια της θαλάσσης μαζί Του, ώστε να γνωρίσει όποιος θέλει ότι, «τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατὰ παρὰ τω Θεω εστιν»!
Όπως ταραχή και ο φόβος κατέλαβε τότε τους μαθητές του Κυρίου μπροστά στον κίνδυνο του πνιγμού, από αδυναμία χειρισμού της ελευθερίας τους, έτσι και το Καράβι της Εκκλησίας στην ιστορία πολλές φορές βασανίζεται από κλυδωνισμούς μέχρι να επιστρέψει επί Κύριον, και να αφήσουμε οι πιστοί την ζωήν ημών άπασαν και την ελπίδα στον Καπετάνιο Χριστό.
Καράβι ποντοπόρο, λοιπόν, η Εκκλησία του Χριστού, καράβι είναι κι η Παναγιά μας, που φέρει τον ενσαρκωμένο Θεό και η Οποία παραλαμβάνει και προστατεύει τους ανθρώπους που θέλουν να πορεύονται πάνω στο σκαρί της Εκκλησίας.
Καράβι είναι κάθε Επισκοπή και καραβοκύρης ο Επίσκοπος σε κάθε τόπο!
Καϊκι και κάθε Μοναστήρι με καραβοκύρη τον Ηγούμενο!
Καϊκι και κάθε Ενορία με καραβοκύρη τον Παπά της!
Καράβια οι Δήμοι και οι Κοινότητες των ανθρώπων με Καπεταναίους τους Δημάρχους και τους Άρχοντες!
Βάρκα η κάθε οικογένεια και βαρκάρης ο Πατέρας…
Βαρκούλα η κάθε ανθρώπινη προσωπικότητα, πούχει τον ίδιο τον άνθρωπο πλοηγό της…
Όλα αυτά τα παντοειδή πλεούμενα πλέουν μέσα στη θάλασσα της ελευθερίας, που μας χάρισε η αγάπη του Θεού…
Όσα έχουν βάλει πλώρη προς την Ανατολή των Ανατολών ευθυπορούν!
Όσα επιλέγουν και πλέουν προς το άγριο Βορά διακινδυνεύουν…
Όσα επιλέγουν και πλέουν προς το μαλθακό Νότο υποφέρουν…
Όσα επιλέξουν να πλέουν προς τη Δύση μάλλον θα χαθούν στην άβυσσο της απωλείας, αν δεν αλλάξουν ρότα…
Καί εμείς, απόψε, ένα Καράβι και τη διαχρονική του ιστορική πορεία επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε, για να δούμε τις φάσεις … τις ευκαιρίες… τις αποφάσεις… τις δυσκολίες… τις συμφορές… τις πορείες… τις επεμβάσεις του Θεού… την πρόοδο… την πορεία και την κληρονομία του…
Το Καράβι των ΜΕΓΑΡΩΝ!
Μ’ αυτό θα ταξιδεύσουμε απόψε στην οφειλομένη «ΕΣΠΕΡΑ ΠΡΟΛΑΜΠΟΥΣΗΣ ΤΙΜΗΣ», αλλά & ευγνωμοσύνης προς τιμήν του κυρίου ΜΑΡΤΙΝΟΥ, πούναι ευγενής ευεργέτης του τόπου μας, της Πόλης μας, του Δήμου μας, αλλά και ιδιαιτέρως του Πατριαρχικού αυτού Μοναστηριού, πο Σας φιλοξενεί σήμερα…
Ευχαριστώντας εκ μέσης καρδίας, Σας προσκαλούμε κύριε Μαρτίνο, αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ και φίλε σεβαστέ και ηγαπημένε να κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι, που ετοιμάσαμε για Εσάς -ως ένα αντίδωρο ευχαριστίας- και να το παρακολουθήσουμε διδασκόμενοι.
Το ταξίδι αυτό της ευχαριστίας, που με ευγνωμοσύνη προετοίμασε η Αδελφότητά μας δεν θα ήταν δυνατόν να γίνει, εάν οι φίλοι της Μονής μας πρώτα, και ο κ. Δήμαρχος μας έπειτα δεν συνέτειναν και συνέβαλαν παντοιοτρόπως, μαζί βεβαίως με τα παιδιά μας, τούς φίλους μας και φίλους του πάντα πρόθυμου και πρώτου Γιώργου του Σάλτα, μαζί με τα Κατηχητόπαιδα του κ. Ηλία Αδάμ απ τη Μαγούλα, με τη συνεργασία μας με το Λύκειο Ελληνίδων Μεγάρων, με το Μουσικό φίλο μας Χριστο Μιχαλάκη, και όλους τούς άλλους φανερούς και αφανείς συνεργάτες, που προσέφεραν πρόθυμα – και μάλιστα κάποιοι με αυτοθυσία και με κόπο πολύ- όπως ο Δημ. Σκρέτας, που ετοίμασε την παρουσίαση, ο Θεοδωρος Καλύβας και η σύζυγός του, η Βάσω Μωραϊτη, η Μαρία Σωτηρίου, η Πηνελόπη Σάλτα, η δασκάλα Κατερίνα Σαλτα, η Κατερίνα Χατζή, η Ιφιγένεια Σάλτα, η Αθηνά Παπαγιάννη, η Φλώρα Πατσανά, η Ευτυχία Κατσενου και άλλοι και άλλες.
Αγαπητοί Άρχοντες, αδελφοί και φίλοι, μικροί και μεγάλοι, ευγενέστατοι καλεσμένοι μας, κύριε Δήμαρχε αλλά και κυρίως και πρωτίστως, εσείς Αγαπητέ μου Άρχοντα Έξαρχε της Μ.Χ.Ε. κ. Αθανάσιε Μαρτίνε, που είστε το τιμώμενο πρόσωπο, παρακαλώ, αφού δεχθείτε τις καρδιακές ευχαριστίες μας για όλες τις προς ημάς ευεργεσίες Σας, ως έμπειρος Καραβοκύρης – κατά κυριολεξίαν- ορίστε και ελάτε μαζί μας στο Ταξίδι του χρόνου και της ιστορίας της πόλεως των Μεγάρων, που μέρος της σύγχρονο είστε και εσείς και χαρείτε απόψε μαζί μας την προς τιμήν Σας περιήγηση, που ετοιμάσαμε. Σας ευχαριστώ!»