* του Αθανασίου Ν. Υψηλάντη
Και τώρα τι;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που δεν αναρωτήθηκε: Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Πώς θα κυλήσει η κάθε μέρα, ή δουλειά, το εργασιακό περιβάλλον, οι συναντήσεις με συγγενείς και φίλους, η θρησκευτική λατρεία, οι διακοπές, τα μπάνια, τα ταξίδια, το φλερτ, το φιλί, ο έρωτας.
Μιά απρόσμενη κατάσταση, με διλήμματα για την επόμενη μέρα και με έναν μικροσκοπικό ιό παρέα στο περιβάλλον, που σε άλλους απλά λέει ένα «γειά» και φεύγει, ενώ αλλού, αφήνει μόνιμα ή παροδικά αποτυπώματα.
Για δύο μήνες, όλοι σχεδόν, αφουγκραστήκαμε την επιστημονική κοινότητα με τις υποδείξεις και τις οδηγίες της, για την προφύλαξη της δημόσιας υγείας. Όλες οι συνήθειες, η καθημερινότητα,η ροή εργασίας, «πάγωσαν» στις 13 Μαρτίου. Έκτοτε, η ενασχόλησή μας έχει πρώτο θέμα τον κορωνοϊό. Όλα τ΄άλλα έπονται.
Γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι, ότι η χώρα κατάφερε με επίπονη προσπάθεια, να παραμείνει στις τελευταίες θέσεις μεταξύ άλλων χωρών που επλήγησαν τραγικά, σε αριθμούς κρουσμάτων και θανάτων.
Από την άλλη όμως «παίρνουμε διαταγή» να ξυπνήσουμε το πρωινό της 4ης Μαΐου, κάτω από μία ομπρέλα συγκεκριμένων κινήσεων που είναι υποχρεωτικές για όλους.
Να τηρήσουμε δηλαδή ένα πρωτόκολλο οδηγιών από έγκριτους οργανισμούς υγείας, το οποίο σε συνεργασία με την πολιτεία, περιέχει και την ανάλογη «τιμωρία του προστίμου», στην περίπτωση της μη συμμόρφωσης.
Δε θα επιχειρούσα ποτέ να εισέλθω στα «χωρικά ύδατα» των γιατρών, των λοιμωξιολόγων, των ψυχιάτρων ή των συμβούλων ψυχικής υγιεινής. Δεν είναι αυτή η πρόθεση της κατάθεσης των σκέψεών μου.
Όμως είμαι απόλυτα βέβαιος, πως κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, διερωτάται, ψάχνει να δώσει μια λογική εξήγηση σε όλα αυτά τα ξαφνικά συμβαίνοντα. Όχι, οι απαντήσεις προφανώς και δε βρίσκονται στα δύο άκρα. Δε ζούμε μια θεωρία συνωμοσίας με κατασκευασμένο ιό, εμβόλιο που ετοιμάζεται και περιέχει τσιπάκι παρακολούθησης της ζωής μας. Από την άλλη όμως, ή τυφλή συμμόρφωση σε όλα, χωρίς επαρκείς εξηγήσεις, μας βάζει σε «σκέψεις». Σε αυτό ακριβώς το σημείο ξεκινούν τα διλήμματα και τα ερωτηματικά:
- Ξαφνικά προστατεύει η «αναγκαστική» μάσκα, ενώ πριν λίγες μέρες δεν ήταν απαραίτητη η χρήση της;
- Εφεξής θα φοράμε τη μάσκα για προστασία ή για το φόβο επιβολής του προστίμου;
- Μέχρι τώρα η σχολαστική ατομική υγιεινή επαρκούσε. Γιατί πρέπει να υπάρχει και ένα αντισηπτικό gel στη τσάντα μας; Γιατί οι αμφίσημες απόψεις των επιστημόνων, κατέληξαν σε μονόδρομες «εντολές»;
- Οι καιροσκόποι και οι κερδοσκόποι, άδραξαν την ευκαιρία και παρουσιάζουν ήδη στο διαδίκτυο hand-made μάσκες για όλα τα γούστα, με σχέδια γουρουνάκια, καμηλοπαρδάλεις και πουά υφάσματα!
- Καθίσταται εφικτό, μία οικογένεια με χαμηλά εισοδήματα να ανταπεξέλθει σε έξτρα έξοδα άνα μήνα για αγορές μασκών και αντισηπτικών;
- Μπορούμε να περιμένουμε σε λήθαργο τη μέρα της πλήρους απελευθέρωσης; Όταν δηλαδή βρεθεί ασφαλές εμβόλιο για τον πληθυσμό; Μέχρι τότε θα βηματίζουμε με φόβο και καχυποψία, σκανάροντας το διπλανό μας ως εν δυνάμει μίασμα;
- Η παραδοχή πως «όλα» πλέον γίνονται από το κινητό ή το computer, αντικατοπτρίζει τις αναζητήσεις μας; Ναι, η απίστευτη εξέλιξη της τεχνολογίας, κάνει ευκολότερη τη ζωή όλων μας, αλλά από την άλλη δε θα επέτρεπα με τίποτα να αλλάξω τη μαγεία ενός φιλιού ή το περπάτημα στην παραλία, με τις «παροχές» της εικονικής πραγματικότητας.
Στο διά ταύτα λοιπόν:
Η έννοια της υπευθυνότητας και της «ατομικής ευθύνης, έρχεται να δώσει τις απαντήσεις. Η αυξημένη προσοχή, αυτή απαιτείται! Ο σεβασμός του κοινωνικού συνόλου, είναι αποτέλεσμα του σεβασμού, πρώτα προς τον ίδιο τον εαυτό μας. Τίποτα δεν επιτυγχάνεται με εξαναγκασμούς, τιμωρίες και πρόστιμα. Δε ξέρω αν κάποιοι με αρρωστημένες σκέψεις και αφορμή την τρέχουσα κατάσταση, υπολογίζουν στη χειραγώγηση και τη διασπορά του φόβου. Εδώ χρειάζεται παιδεία, επαγρύπνηση και μακρυά από τζάμπα μάγκες.
Η οικονομία της χώρας, έπειτα από μία δεκάχρονη κρίση, βρίκεται ξανά πριν την κατάρρευση. Τα γρανάζια της πρέπει να επανεκκινήσουν. Δε μπορεί να συνεχιστεί ένα παρατεταμένο lockdown. Ο εγκλεισμός ας δώσει τη σειρά του στην προσεκτική αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας. Ο καιρός το καλοκαίρι γίνεται σύμμαχος, όπως λένε οι ειδικοί και ο κόσμος πρέπει να ξαναβρεί το ρυθμό του.
Ας είμαστε καλοπροαίρετοι στην τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη, και στις «λογικές» υποδείξεις των ειδικών. Όχι στην τρομολαγνεία, στη συνεχή καθημερινή μαύρη πληροφόρηση από τα ΜΜΕ. Ο φόβος είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τον ιό..
(*) ο Αθανάσιος Ν. Υψηλάντης
είναι Οικονομολόγος/ τ. Marketing Manager
στην Ολυμπιακή Αεροπορία.