Γράφει ο Στέλιος Γκίνης[clear]
Στα Μέγαρα έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε ένα θαυμάσιο φυσικό σκηνικό, με ποικιλία από φυσικές ομορφιές και πολλές εναλλαγές τοπίων. Και αντί να περπατάμε στη Γη τον ουρανό ζωσμένοι, γυρίσαμε την πλάτη μας στους ανοιχτούς ορίζοντες και κλειστήκαμε στη φυλακή του τσιμέντου σε χαμηλοτάβανα δωμάτια.
Έτσι όμως, στερηθήκαμε πολλά από τα ανεκτίμητα δώρα της ζωής, όπως τον καθαρό αέρα, το αμόλυντο γάργαρο νερό δροσοπηγής, τον γαλανό ουρανό με τον λαμπρό Ήλιο.
Δεν έχουμε δυστυχώς αξιοποιήσει τουριστικά τις φυσικές ομορφιές της περιοχής μας, όπως το μικρό και το μεγάλο νησί, έστω για κατασκηνώσεις του Δήμου, τα λεγόμενα κάμπινγκ.
Οι πρόγονοί μας ήσαν πιο έξυπνοι από εμάς και έκαναν σίγουρες κινήσεις ανάπτυξης. Φύτεψαν ελιές, φυστικιές, καλλιέργησαν χωράφια κι αμπέλια, έκαναν εξαγωγές κρασιού. Στη δεκαετία του πενήντα στράφηκαν προς την πτηνοτροφία με άριστα οικονομικά αποτελέσματα. Τα κοτόπουλα και τα αυγά των Μεγάρων, πλημμύρισαν τις αγορές και το χρήμα ήταν άφθονο στις τσέπες των συμπολιτών μας.
Τα τελευταία χρόνια άνοιξαν πολλά εμπορικά καταστήματα στην περιοχή μας αλλά δεν πήγανε καλά, γιατί δεν υπάρχουν τουρίστες και η αγορά είναι μικρή.
Με την οικονομική κρίση τα τελευταία πέντε χρόνια, η κατάσταση χειροτέρεψε και άρχισαν τα λουκέτα.
Η τυποποίηση και η προώθηση των μεγαρικών προϊόντων και η τουριστική ανάπτυξη είναι οι δύο μονόδρομοι σωτηρίας της οικονομίας της περιοχής μας.
Η Δυτική Αττική έχει περισσότερες φυσικές ομορφιές από την Ανατολική, αλλά το κράτος την υποβαθμίζει με δεξαμενές φυσικού αερίου, διυλιστήρια, κτλ.
Για παράδειγμα, από τα τέσσερα νησάκια ή βραχονησίδες στον κόλπο των Μεγάρων, τα τρία είναι έρημα και το τέταρτο η Ρεβυθούσα έχει δεξαμενές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Τα τέσσερα αυτά νησάκια των Μεγάρων οι αρχαίοι πρόγονοί μας τα ονόμαζαν Μεθουρίδες και το περιγιάλι Νισαία και εμείς Πάχη. Να δούμε πότε θα μπει μια πινακίδα που να γράφει προς Πάχη ή Νισαία. Τόσο δύσκολο είναι;
Η περιοχή μας όμως δεν έχει νησάκια μόνο τις μεθουρίδες, αλλά έχει και τις Αλκυονίδες ή τα καλά νησιά στον «πίσω γιαλό» του Αλεποχωρίου.
Απέναντι από το Σχίνο είναι τέσσερα πανέμορφα νησάκια το ένα κοντά στο άλλο. Είναι το Δασκαλιό, το Γλαρονήσι, το Πρασό και στη μέση το πιο όμορφο με το όνομα Ζωοδόχος Πηγή, γιατί έχει μια δροσοπηγή πόσιμου νερού αρίστης ποιότητας.
Στο νησάκι αυτό υπήρχε κάποτε ένα μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, που σήμερα σώζονται τα ερείπιά του.
Τον κόλπο της Ψάθας, οι αρχαίοι πρόγονοί μας τον ονόμαζαν Κρισαίο κόλπο και το Αλεποχώρι Παγές, δηλαδή πηγές που υπήρχαν τότε πολλές πόσιμου νερού.
Όλες αυτές οι περιοχές και άλλες μένουν αναξιοποίητες και είναι κρίμα. Πριν από χρόνια είχε παραχωρηθεί το μικρό νησί στο Δήμο μας για αξιοποίηση, αλλά δεν το αξιοποίησαν,.
Μήπως είναι τώρα καιρός; Ποτέ δεν είναι αργά. Μακάρι.