Πάντα πιστεύω ότι όταν μιλάς πολύ, κρύβεις κάτι.
Μου λες ψέματα. Σου λέω «σκάσε, κατάλαβα» κι αλλάζω κουβέντα.
Έτσι λοιπόν κουράστηκα, αγανάκτησα, από τα πολλά «δελτία τύπου» που ανάθεμα κι αν έχουν κάτι από τη χρησιμότητα των δελτίων τύπου.
Οι εκλογές πέρασαν μα τα πάθη δεν έσβησαν.
Γραφικό στις μέρες μας.
Όταν «ο κόσμος πεινάει»(λαϊκίστικα), όταν δουλειά δεν υπάρχει, όταν ο δήμος χρωστάει και η πόλη βρωμάει, το τελευταίο πράγμα που μας έλειπε ήταν εκατοντάδες αράδες ανακοινώσεων, καταγγελιών και άλλων, αναρτήσεων που γεμίζουν τα ταιμλάιν στο facebook.
Γιατί;
Ειλικρινά, γιατί;
Είμαστε πολλοί που βλέπουμε τα κακώς κείμενα. Όσα λείπουν και όσα θα έπρεπε να γίνουν.
Η πόλη καθαρίζεται αλλά όχι όσο θα έπρεπε. Γύρω από τους κάδους σε δρόμους σκουπίδια.
Τα σχολεία διαμαρτύρονται, οι μαθητές κάνουν καταλήψεις για ελλείψεις.
Τα ταμεία άδεια, εργολάβοι, επιχειρηματίες περιμένουν να πληρωθούν για όσα έχουν κάνει για τον δήμο, εδώ και χρόνια-μάταια.
Κι εμείς μιλάμε για πυροτεχνήματα, όταν δεν έχουμε καν φωτιά να ζεσταθούμε.
Όποιος έχει καταγγελία να πάρει το δρόμο του εισαγγελέα.
Γράφοντάς το στην εφημερίδα ή ακόμα στο FACEBOOK, είναι καθαρά για εσωτερική κατανάλωση. Για να “την πεις” στον απέναντι-και δεν έχουμε εκλογές-φαντάσου.
Και όποιος έχει πάρει λεφτά, καλύτερα να τα επιστρέψει από εκεί που λείπουν. Και ναι, ας μην μπει φυλακή. Ρεβανσισμοί και γινάτια, τα θεωρώ πολυτέλειες σε μια εποχή τέτοια.
Τα υπόλοιπα δεν αφορούν τον κόσμο τον πολύ. Ακόμα κι εμάς τα «αδηφάγα μύδια», τα «Μέσα» και τον «Τύπο» που μας τρώνε τις σελίδες δελτία τύπου και συνδυασμοί που αν δεν τα βάλουμε θα βρούμε και τον μπελά μας από τους «επικεφαλής» κι ο κόσμος δε θα ΄χει θέματα σοβαρά σε λίγο να διαβάσει…
Βαρεθήκαμε κι εμείς, μη νομίζεις.
Όταν μόνο λες, χωρίς να κάνεις και γράφεις για να καταγγείλεις και όλο αυτό περιστρέφεται ομφαλοσκοπικά γύρω από τον συνδυασμό, τις εκλογές, το πώς θα στείλεις καρφί στο γήπεδο του απέναντι, δεν έχει πια νόημα.
Αυτό χάσαμε.
Κι αυτό δε συνέβη μόνο σήμερα, μετά από όλα αυτά, που φτάνουμε ως τα αυτόφωρα, που δεν ξέρω αν έχουν κι αυτά νόημα.
Συκοφαντική δυσφήμιση… να ‘χουμε να λέμε ας πούμε.
Το θέμα είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Γιατί υπάρχουν θέματα και προβλήματα μεγάλα και σοβαρά κι εμείς αναλωνόμαστε και κουραζόμαστε στα «να ‘χουμε να λέμε».
Όλοι-ΟΛΟΙ, νέοι και παλιού, έπεσαν στη φάκα, το θέμα είναι ποιος θα μπορέσει να βρει το δρόμο να βγει από το βούρκο της «λασπολογίας», να βρει το δρόμο.
Ας ελπίζουμε να μην είναι ο ίδιος αυτός ο δρόμος της «ανάπτυξης» που τόσα χρόνια μόνο εξ ακοής τον μάθαμε…
Κάτι δικά της
Γράφει η Αλέκα Σταματιάδη
[clear]
